Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν την άποψη του συντάκτη τους η οποία δε συμπίπτει απαραίτητα με την άποψη του kefaloniastatus.gr

Όσοι βάζουν  το δικαίωμα  όλων των παιδιών στη μόρφωση και την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης σε πρώτη μοίρα νοιάζονται  για την ανεξαρτησία και την αυτονομία των εκπαιδευτικών  στον χώρο των σχολείων και για την αξιοπρεπή αμοιβή τους.

Όσοι αντιθέτως συμμερίζονται τις απόψεις για την εξάρτηση των εκπαιδευτικών από τον επιχειρηματία, την «ευλυγισία» των εργασιακών σχέσεων και την υποτίμηση της εργασίας, θέτουν σε πρώτη μοίρα την υποβάθμιση και υπονόμευση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

Όσοι μοιρολογούν πως οι εκπαιδευτικοί πρέπει να εργάζονται με «απλή σύμβαση του κοινού εργατικού δικαίου» όπως συμβαίνει στις περισσότερες ιδιωτικές επιχειρήσεις το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος του επιχειρηματία και όχι το δικαίωμα των παιδιών στη μόρφωση και την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης την οποίαν, για λόγους πολιτικού μάρκετινγκ, ευαγγελίζονται εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο.

Όσοι θέτουν την «ιδιωτική πρωτοβουλία» και την κερδοσκοπική επιχειρηματική δραστηριότητα στην εκπαίδευση ως ανταγωνιστική δραστηριότητα προς τη δημόσια εκπαίδευση ευνοούν φαινόμενα όξυνσης των κοινωνικών διακρίσεων και ταξικών διαχωρισμών ανάμεσα στο μαθητικό πληθυσμό.

Όσοι θεωρούν το ιδιωτικό  ως «καλό» και ό,τι είναι δημόσιο ως «κακό» έχουν αποποιηθεί  ακόμα και τις ιδέες του φιλελευθερισμού τις οποίες μόνο στα λόγια επικαλούνται. Ο δημόσιος χαρακτήρας της παρεχόμενης εκπαίδευσης (δημόσιας ή ιδιωτικής) θα όφειλε να ενώνει τους μαθητές και όχι να τους διαχωρίζει  σε «πελάτες», ανάλογα το οικονομικό υπόβαθρο των οικογενειών τους. 

Μία κοινωνία ελευθερίας και ίσως ευκαιριών δε θα ευνοούσε καμία κερδοσκοπική δραστηριότητα στη σχολική εκπαίδευση.  Η προσοχή και οι πρωτοβουλίες της πολιτείας θα όφειλαν να στρέφονται στην ενίσχυση του δημόσιου εκπαιδευτικού  συστήματος  και ο κρατικός παρεμβατισμός στις ιδιωτικές εκπαιδευτικές μονάδες, ο οποίος άλλωστε υπαγορεύεται και από το Σύνταγμα της χώρας, θα όφειλε να εμβαθύνει στον δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης και στην διαμόρφωση του συνόλου των προγραμμάτων των ιδιωτικών σχολείων από την ίδια και τους εκπαιδευτικούς με βάση της σύγχρονες  ανάγκες των μαθητών και όχι να εξαντλείται  μονομερώς στην ενίσχυση των  κερδοσκοπικών  τάσεων του κάθε «σχολάρχη» .

Το κοινωνικό και εργασιακό περιβάλλον μάθησης είναι ο αέρας της εκπαίδευσης (δημόσιας ή ιδιωτικής).  Όταν ο αέρας της εκπαίδευσης  δηλητηριάζεται τότε η κοινωνία νοσεί  από τις αγοραίες και αντικοινωνικές απόψεις του νεοφιλελευθερισμού και του κοινωνικού δαρβινισμού. 

Το νομοσχέδιο  «εκσυγχρονισμός της ιδιωτικής εκπαίδευσης και άλλες επείγουσες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων» αντί να παρέχει στους επιχειρηματίες της ιδιωτικής εκπαίδευσης αυτονομία και ευελιξία ώστε να τους καθιστά αυταρχικούς και οικονομικά κυρίαρχους στο σύνολο της «αγοράς εκπαιδευτικών υπηρεσιών» (βλ. αθέμιτος ανταγωνισμός),  θα όφειλε να οικοδομεί  σχέσεις συνεργασίας και  εμπιστοσύνης ανάμεσα στην πολιτεία τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. 

Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής

Στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής με αφορμή τη συζήτηση (24/07/2020) για το νομοσχέδιο ακούσαμε από μέλη της,  υποστηρικτές του νομοσχεδίου,  βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος  και εργοδότες, τα πιο παράδοξα πράγματα. Σταχυολογούμε ορισμένα, με βάση τη σειρά  παρέμβασης  των βουλετών της πλειοψηφίας.  

Η  δημοσιογράφος και βουλευτής  Α’ Αθηνών κ. Φωτεινή Πιπιλή, γνωστή από τις εκπομπές στην ΥΕΝΕΔ της χούντας, η όποια, σύμφωνα με δηλώσεις της στο ΒΗΜΑ (3/10/2010) «προτιμάει το τσα τσα από την πολιτική».  Ως εισηγήτρια της ΝΔ επί του Σχεδίου Νόμου, εξαπολύοντας μια απίθανη επίθεση στους εκπαιδευτικούς, έκανε λόγο για εκπαιδευτικούς που το πρωί κάνουν διαδηλώσεις και το απόγευμα ιδιαίτερα  μαθήματα σε μαθητές.

Ο καθηγητής Διοικητικής Επιστήμης και Λήψης Αποφάσεων στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, βουλευτής Επικρατείας κ. Χρήστος Ταραντίλης δήλωσε ότι «η ΝΔ αγωνίζεται για μια κοινωνία ελευθερίας και αλήθειας χωρίς άγονους κρατικούς παρεμβατισμούς». Όμως, τα «επιχειρήματα» που ακουστήκαν όλα αυτό το διάστημα υπέρ του εργοδοτικού και κρατικού παρεμβατισμού αποτελούν επιτομή ψεύδους.

Κατά τον κ. καθηγητή το σημερινό διαμορφωμένο πλαίσιο λειτουργίας της ιδιωτικής εκπαίδευσης πλήττει το θεμελιώδη χαρακτήρα της ελευθερίας και της αυτονομίας  και δημιουργεί παράλογες αγκυλώσεις καθώς και κρατάει δέσμια την ιδιωτική πρωτοβουλία. Τόνισε χαρακτηριστικά  ότι η «ευελιξία είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια εύηχη  λέξη. Είναι προαπαιτημένη ικανότητα της σύγχρονης εποχής για την αντιμετώπιση προκλήσεων  και επίλυσης προβλημάτων  για την αποτελεσματική υλοποίηση της στρατηγικής της χώρας σε όλους τους βασικούς τομείς».  Και ενώ δήλωσε ότι η ιδιωτική εκπαίδευση πρέπει να ειδωθεί ως συμπληρωματική της δημόσιας εκπαίδευσης, εντούτοις το νομοσχέδιο κάνει ακριβώς το αντίθετο.  Δεν την αντιλαμβάνεται ουδόλως ως συμπληρωματική αλλά την αναδεικνύει ως μία καθαρά επιχειρηματική δραστηριότητα, ανταγωνιστικής της δημόσιας εκπαίδευσης.

Ο κ. καθηγητής  που σύμφωνα με την σελίδα iefimerida.gr «διδάσκει τους πολιτικούς της Νέας Δημοκρατίας» και «έχει αναλάβει κεντρικό ρόλο στην επιμόρφωση των στελεχών της ΝΔ, στη νεοϊδρυθείσα Πολιτική Ακαδημία Στελεχών», ως άλλης δηλαδή «σοβιετίας», υποστήριξε ότι «το νομοσχέδιο ευαγγελίζεται  μια ισότητα προς τα πάνω!».  Μα δεν καταλαβαίνει  ο κ. καθηγητής ότι δεν υπάρχει ισότητα ούτε προς τα πάνω, ούτε προς τα κάτω, ούτε προ τα δεξιά ούτε προς τα αριστερά, αλλά σκέτα νέτα ισότητα;

«Ο κ. Ταραντίλης επέλεξε σπαγκέτι με σολομό, το οποίο συνόδευσε με ένα ποτήρι κρασί, ενώ εγώ προτίμησα μία πράσινη σαλάτα και αρκέστηκα σε μια μπίρα χωρίς αλκοόλ. Ο λογαριασμός ήταν στα 39,80 ευρώ», μας πληροφορεί, στις 26/03/2016,  η εφημερίδα Καθημερινή και συντάκτης της ο οποίος πήρε συνέντευξη από τον κ. καθηγητή σε ένα εστιατόριο. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. 

Ο δημοσιογράφος και βουλευτής Δυτικού Τομέα Β’ Αθηνών κ. Γιάννης Λοβέρδος μα είπε το τι επιδιώκει η κυβέρνηση :  «Θέλουμε μια ελεύθερη, παραγωγική, διεσπαρμένη αντίληψη και για την Παιδεία όπως και για την οικονομία»  και μοιρολογώντας εξήγησε ότι «η ιδεολογικοπολιτική άποψη που είχε επικρατήσει από το ΄74 και έπειτα δεν είναι της λεγόμενης Δεξιάς ή της φιλελεύθερης παράταξης. Είναι της Αριστεράς. Η Αριστερά μπορεί να μην κατείχε την εξουσία  στο παρελθόν, αλλά είχε επιβληθεί ιδεολογικοπολιτικά  στα θέματα της εκπαίδευσης, ιδίως από το 1978 που η τότε Κυβέρνηση της Ν.Δ. είχε αποσύρει  το νόμο 815, υπήρξε πλήρης επικράτηση των ιδεοπολιτικών απόψεων της Αριστερά σε ότι αφορά τη Δημόσια Εκπαίδευση και την ιδιωτική» και εγκωμίασε τα ιδιωτικά σχολεία: «τα ιδιωτικά σχολεία είναι καλύτερα από τα δημόσια όπως κατάντησαν με τις καταλήψεις της Αριστεράς και με την υποβάθμιση και τον ισοπεδωτισμό της Αριστεράς». Μάλιστα!  

Η  δικηγόρος και βουλευτής Μαγνησίας κ. Ζωή (Ζέττα) Μακρή, μεταξύ άλλων , δήλωσε ότι «η μείωση του ωραρίου, η πρόσθετη αμειβόμενη απασχόληση  βοηθούν  τους εκπαιδευτικούς, βοηθούν την ιδιωτική εκπαίδευση» και απευθυνόμενη στην υπουργό πρόσθεσε: «την ιδιωτική εκπαίδευση την θωρακίσατε και την ενισχύσατε. Συγχαρητήρια!». Οι εκπαιδευτικοί και τα συλλογικά τους όργανα πανηγυρίζουν!

Ο οικονομολόγος και βουλευτής Πιερίας κ. Ξενοφών (Φώντας) Μπαραλιάκος, δήλωσε ότι το νομοσχέδιο «μειώνει τον κρατικό παρεμβατισμό που δημιουργεί ασφυξία  στα ιδιωτικά σχολεία και σπάει αποστήματα δεκαετιών, προσδίδει ευελιξία και αυτονομία στις εκπαιδευτικές μονάδες να διαμορφώσουν πιο ελεύθερα και δημιουργικά το διευρυμένο ωρολόγιο πρόγραμμα», τονίζοντας  ότι με το νομοσχέδιο τα ιδιωτικά σχολεία «απομειώνουν τον κίνδυνο επιχειρηματικού ρίσκου που ενυπάρχει με τη δραστηριότητά τους».  Δηλαδή ο κ. Μπαραλιάκος μας αποκάλυψε το σχέδιο και τις εγγυήσεις  για τη δημιουργία μιας ιδιαίτερα προνομιακής επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Ο  γιατρός και βουλευτής Καστοριάς της ΝΔ κ. Ζήσης Τζηκαλάγιας  το προχώρησε ακόμα περισσότερο. «Εμείς οι φιλελεύθεροι ποτέ δεν πιστεύαμε στην πάλη των τάξεων, πιστεύαμε στην πάλη των ιδεών» και κάπως έτσι επήλθε και πάλι «το τέλος της ιστορίας». Ο κ. βουλευτής λοιπόν κατάργησε την πάλη των τάξεων, όπως είχε κάνει το 1976, ο αλήστου μνήμης υπουργός Εργασίας Κωνσταντίνος Λάσκαρης (1918-1989) ο οποίος με αφορμή την προώθηση του αντεργατικού νόμου  330 είχε ανακοινώσει στην Βουλή την «κατάργηση της πάλης των τάξεων» αφού, όπως είχε πει, δεν υπάρχει πλέον «εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

Ο  επί 21 χρόνια δήμαρχος Μουζακίου της Καρδίτσας, βουλευτής Πιερίας κ. Γιώργος Κωτσός  άρχισε και αυτός  με μοιρολόγια: «Θα συμφωνήσω και εγώ ότι μέχρι πρότινος υπήρχε μια ιδεολογική κυριαρχία στο δημόσιο λόγο των Αριστερών απόψεων και αντιλήψεων κυρίως λόγω μιας φυσικής εντροπίας που είχαμε εμείς, της αντίπερα όχθης,  να υποστηρίξουμε τις ιδέες μας που ενώ είχαν δικαιωθεί παγκοσμίως, δυστυχώς στη χώρα μας θεωρούνταν  αποδιοπομπαίες» και αφού εγκωμίασε την ανάγκη λειτουργία των ιδιωτικών Πανεπιστημίων (παράνομη κατά το Σύνταγμα των Ελλήνων) κατάληξε επιτιθέμενος στους εκπαιδευτικούς :  «Δεν θέλουμε  ούτε φοβισμένους ούτε ανασφαλείς εκπαιδευτικούς, όμως σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε και  εκπαιδευτικούς που τελούν υπό καθεστώς ασυλίας ή ατιμωρησίας, που το πρωί είναι της λογικής της ήσσονος προσπάθειας στο σχολείο  για να κρατήσουν δυνάμεις για να κάνουν τα ιδιαίτερα μαθήματα το απόγευμα  και βρήκαν καταφύγιο στο δημόσιο σχολείο να έχουν αυτή τη διαδικασία και τη λογική και το απόγευμα να είναι εξαιρετικοί καθηγητές  στο σπίτι το καθενός μας, στα παιδιά του καθενός μας. Ε βέβαια! Η αξιολόγηση πρέπει να είναι προτεραιότητα για όλους μας».

Βεβαίως, αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ήδη υπάρχει και όπως λένε οι εργαζόμενοι είναι τιμωρητικού χαρακτήρα. Το νομοσχέδιο  όμως προβλέπει ότι η  αξιολόγηση πλέον δεν θα βασίζεται στα ισχύοντα στη δημόσια εκπαίδευση αλλά θα  δύναται να γίνεται με «εφαρμογή πρόσθετων κριτηρίων αξιολόγησης» τα οποία θα θέτει ο επιχειρηματίας.

Τέλος, ο πρόεδρος του Συνδέσμου  Ιδιωτικών Σχολείων κ. Χαράλαμπος Κυραϊλίδης, νωρίτερα, κατά την διαδικασία της ακρόασης των φορέων όπου υπήρξαν αποκλεισμοί  σωματείων εργαζομένων,χαρακτήρισε όσους διαφωνούντες με το νομοσχέδιο ως σκοταδιστές και φοβικούς: «Στο νομοσχέδιο συγκρούονται δύο κόσμοι. Ο κόσμος του σκοταδισμού και του φόβου και ο κόσμος του εκσυγχρονισμού και του θάρρους της αξιολόγησης».

Με λίγα λόγια  η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ, η  ΓΣΕΕ, το ΕΚΑ, η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος (ΟΙΕΛΕ), η ΑΔΕΔΥ,  η Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ), η ΔΑΚΕ ιδιωτικού Τομέα, όλα ανεξαιρέτως  τα πρωτοβάθμια σωματεία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών,  ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, το ΜέΡΑ 25, το ΚΙΝΑΛ, η ANTΑΡΥΣΑ, οι Οικολόγοι Πράσινοι κ.α. που είναι αντίθετοι στο νομοσχέδιο και ζητάνε την απόσυρση του, είναι σκοταδιστές και φοβικοί.  Ένας κόσμος ιδιωτικής εκπαίδευσης αγγελικά πλασμένος!

Επιπλέον, δήλωσε ότι «οι μαθητές των Ιδιωτικών Σχολείων είναι 2 έτη πιο μπροστά από τους μαθητές των Δημοσίων Σχολείων» και έδωσε,  σε πανελλαδική σύνδεση με το κανάλι της βουλής, ευχές για «καλό παράδεισο» σε μία από καιρό αποθανούσα καθηγήτρια η οποία, όπως διαβάζουμε, είχε συλλάβει σε ιδιωτικό σχολείο γόνο πρωθυπουργού να αντιγράφει με αποτέλεσμα να απολυθεί.

Η Διαρκής Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής στην παραπάνω συνεδρίαση, όπως αναμενόταν, έκανε δεκτό «επί της αρχής» το σχέδιο νόμου. Υπέρ ψήφισε μόνο η Ν.Δ. Κατά ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25. Με επιφύλαξη η Ελληνική Λύση.  Η τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής, πριν το νομοσχέδιο εισαχθεί στην Ολομέλεια της βουλής, θα πραγματοποιηθεί το απόγευμα της Δευτέρας, 27/07/2020.

Εκπαιδευτικός- εξάρτημα μιας ακριβής μηχανής αναπαραγωγής τίτλων

Το υπουργείο Παιδεία και Θρησκευμάτων, στο όνομα του «εκσυγχρονισμού», της «αξιολόγησης» και της «ευλυγισίας» των εργασιακών σχέσεων, επιχειρεί να αποσύρει  το μεγαλύτερο και ουσιαστικότερο μέρος της κρατικής εποπτείας από τα ιδιωτικά σχολεία και αποδεικνύεται έτσι ντίλερ του πολιτικού-επιχειρηματικού λόμπι της ιδιωτικής εκπαίδευσης του όποιου εξέχοντα μέλη του εμφανίζονται ως οικονομικοί χορηγοί της Ν.Δ. 

Θα πραγματοποιηθεί ένα πρότυπο πείραμα: Οι εκπαιδευτικοί του υποχρεωτικού ή διευρυμένου εβδομαδιαίου ωρολογίου προγράμματος διδασκαλίας θα προσλαμβάνονται με βάση  τα διοριστήρια του υπουργείου Παιδείας και θα απολύονται με βάση τη κοινή νομοθεσία  του υπουργείου εργασίας! Οι εκπαιδευτικοί που θα εργάζονται στις έξτρα υπηρεσίες θα προσλαμβάνοντα και θα απολύονται  με βάση τη κοινή νομοθεσία και με ευτελή ωρομίσθια.

Η «εκσυγχρονιστική» κρατική παρέμβαση έναντι της προγενέστερης που δήθεν οδηγούσε την ιδιωτική εκπαίδευση  στην «ασφυξία»,  διογκώνει  τα ιδιωτικά σχολεία σε  σούπερ-μάρκετ (σχολείο, φροντιστήριο, κέντρο ξένων γλωσσών, κέντρο δια βίου μάθησης, ξενώνας, ωδείο, αθλητικό κέντρο, κέντρο ψυχαγωγίας  κ.λπ) με πολλά ράφια όπου θα συνωστίζονται πολλαπλά «προϊόντα» και μαθητές-λάστιχο προερχόμενοι και εκτός του υποχρεωτικού ή διευρυμένου  ωρολογίου προγράμματος του σχολείου 

Το σχέδιο νόμου πατάει στο λαιμό την απαραίτητη για μια υγιή εκπαιδευτική διαδικασία αυτονομία και ελευθερία των εργαζομένων και τους καθιστά εξαρτημένους  στην «ευελιξία» του  επιχειρηματία και τους οδηγεί σε «ασφυξία». Υποτιμάει την αξία της εργασίας και νομιμοποιεί με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο την βλαπτική μεταβολή των συμβάσεων εργασίας τους.  

Ο εκπαιδευτικός-λάστιχο  θα  μπορεί να εργάζεται λοιπόν (για το καλό του λένε) χωρίς  σαφή χρονικά όρια, επτά ημέρες την εβδομάδα με «ελαστικό» ωράριο εργασίας και με αμοιβές πείνας στις εξτρά  υπηρεσίες «παραπαιδείας» που δεν απαιτούν διοριστήριο. Θα αξιολογείται, θα απολύεται και θα του μετατρέπεται η σύμβαση εργασίας σύμφωνα με τις «ανάγκες  της αγοράς», τις ορέξεις του «ευέλικτου» επιχειρηματία, και ενδεχομένως  και τη θέληση του κάθε γονέα-«πελάτη». Παράξενος αυτός ο «εκσυγχρονισμός»!

Ο εκπαιδευτικός του ιδιωτικού σχολείου χωρίς παιδαγωγικό ρόλο και αναγκαίο ελεύθερο χρόνο  για την αναγκαία αυτό-μόρφωσή του, μετατρέπεται  σε ένα θαλασσοδαρμένο ναυαγό  στο φουρτουνιασμένο πέλαγο μιας ασύδοτης βιομηχανίας εκπαιδευτικών υπηρεσιών  ή καλύτερα σε ένα φτηνό εξάρτημα μιας ακριβής και πολυσύνθετης μηχανής αναπαραγωγής τίτλων, συγχρωτισμού εκπαίδευσης και παραπαιδείας.