Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν την άποψη του συντάκτη τους χωρίς αυτή κατ’ ανάγκη να συμπίπτει με την άποψη του kefaloniastatus.gr
Tη νέα σχολική χρονιά εάν κάποιος περάσει από ένα νηπιαγωγείο θα ακούσει τους μικρούς μαθητές να τραγουδούν και να εκφέρουν λέξεις και φράσεις στην Αγγλική γλώσσα. Είναι η διδασκαλία των Αγγλικών σαν ξένη γλώσσα, σε αντίθεση με τη διδασκαλία σαν δεύτερη γλώσσα, στη προσχολική ηλικία χρήσιμη για την εκμάθηση και κατοχή της γλώσσας;
O Τσόμσκι ισχυριζόταν 70 χρόνια πριν ότι το μικρό παιδί είναι βιολογικά προετοιμασμένο για να αποκτήσει οποιαδήποτε γλώσσα. Ο Lenneberg μας λέει ότι η εκμάθηση της ξένης γλώσσας πριν την εφηβεία οδηγεί στην ίδια γλωσσική ικανότητα όπως σε αυτόν που έχει την γλώσσα-στόχο σαν μητρική. Οι εξελικτικοί ψυχολόγοι διατείνονται ότι η εκμάθηση μιας άλλης γλώσσας αυξάνει τις γνωστικές αλλά και τις κοινωνικές ικανότητες του μαθητή.
Από την άλλη πλευρά υπάρχουν αυτοί που ανησυχούν για την επιρροή που θα υποστεί η εκμάθηση της μητρικής γλώσσας από την ξένη γλώσσα. Επίσης ανησυχία υπάρχει για τη σχολειοποίηση του νηπιαγωγείου, με αποτέλεσμα να χάνεται ο σκοπός του, που είναι η δημιουργία περιβάλλοντος το οποίο θα συμβάλλει στη πνευματική, σωματική, ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού μέσα από το παιγνίδι και την εμπλοκή στις ομαδικές δραστηριότητες. Είναι η ενασχόληση με την ξένη γλώσσα τόσο απαραίτητη όταν το μόνο που θα κατορθώσουν τα παιδιά να μάθουν είναι τα γράμματα, κάποιες λέξεις αν ο μαθητής δεν επικοινωνεί σκέψεις, επιθυμίες, προτάσεις κλπ;
Η επιστήμη φαίνεται καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μάλλον ευεργετικά αποτελέσματα θα έχει στο νήπιο. Στην ηλικία αυτή τα παιδιά δεν έχουν το δισταγμό που έχουν οι μεγαλύτεροι, με την ανησυχία μήπως κάνουν λάθος, ανασχετικός συχνά παράγοντας στη απόκτηση της γνώσης. Εύκολα δοκιμάζουν νέους ήχους, λέξεις και φράσεις χωρίς τη συστολή ή το φόβο μήπως ακουστούν αστεία. Στην ηλικία αυτή το νήπιο αποκτά καλύτερη προφορά, επειδή τα νεανικά αυτιά προσαρμόζονται ευκολότερα στους ήχους της γλώσσας.
Ένα άλλο θετικό στοιχείο είναι ότι επειδή το νήπιο δεν έχει γνώση των συντακτικών και γραμματικών κανόνων της μητρικής του γλώσσας, είναι πιο εύκολο να αποδεχθεί τη δομή της νέας γλώσσας. Δεν πρέπει να αγνοήσουμε επίσης και το γεγονός ότι τα μικρά παιδιά από την ηλικία αυτή αποκτούν επίγνωση της παρουσίας στο κόσμο αλλά και στο δικό τους κοινωνικό περιβάλλον ομιλητών μιας άλλης γλώσσας , ενός διαφορετικού τρόπου σκέψης και διαφορετικής κουλτούρας. Συνεπώς , μαθαίνει να είναι ανεκτικός στη διαφορετικότητα.
Τέλος, δεν πρέπει να υπάρχει ανησυχία μήπως η ξένη γλώσσα αποτελέσει παράγοντα ανασταλτικό στην εκμάθηση της μητρικής γλώσσας. Αντιθέτως, θεωρείται ότι συμβάλλει θετικά στην εξάσκηση της ακουστικής ικανότητας, της ομιλίας αλλά και της συγκέντρωσης. Από την άλλη πλευρά όμως, έντονα ανησυχώ μήπως υποχρεώσουμε τα παιδιά να καθίσουν στο καρεκλάκι τους, με το βιβλίο στα χέρια, με καρφωμένα τα μάτια στο δάσκαλο, περιορισμό για άλλη μια φορά της κίνησης για να μάθουν μια άλλη γλώσσα. Στη ηλικία αυτή δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Στην προσχολική ηλικία, αλλά και γιατί όχι, συχνά και στις επόμενες βαθμίδες εκπαίδευσης, το Μέσον είναι συχνά πιο πολύτιμο από το Μήνυμα, λέει ο ΜακΛούαν. Δεν έχει σημασία τι και πόσο μαθαίνουμε αρκεί αυτό να αποτελέσει αφορμή για παιγνίδι, χαρά, γέλιο, προσωπική ικανοποίηση και αυτοεκτίμηση.
Ιωάννης Κοσμάτος
Εκπαιδευτικός
