Δύσκολη αυτή η εβδομάδα με το νησί μας στο κόκκινο, για πρώτη φορά ομολογουμένως! Ο φόβος μας έχει περικυκλώσει και μας έχει γεμίσει αμφιβολίες: Μήπως κι αυτός, κι αυτή, κι εγώ, ίσως είναι η σειρά μου; Ο δικός μου, οι δικοί μου;
Το Νοσοκομείο μας χωρίς όλους τους γιατρούς και οι εντατικές – όπου υπάρχουν – σχεδόν γεμάτες.
Τα εμβόλια γίνονται με αργούς ρυθμούς και με αμφιβολίες να εκφράζονται από μερικούς επιστήμονες για την αποτελεσματικότητά τους στις μεταλλάξεις. Τελικά είμαστε και… πειραματόζωα.
Οι έμποροι και επιχειρηματίες παραπαίουν σε μια οικονομία που έχει κλείσει τα ρολά και τους πετάει απ’ έξω μέρα με τη μέρα και πιο πολύ.
Τα παιδιά είναι πιο απομονωμένα από ποτέ. Δε βιώνουν κοινωνικότητα, ούτε συντροφικότητα, ούτε καν ομαδικότητα στα πλαίσια του σχολείου.
Αυτό που δυνάμωσε κατακόρυφα αυτή η πανδημία ήταν η σχέση και η εξάρτηση του ανθρώπου κάθε ηλικίας με το διαδίκτυο. Γέμισαν όλα τα σπίτια με μηχανήματα για τη δουλειά, την τηλεκπαίδευση, τη διασκέδαση.
Η ζωή μας έχει κυριαρχηθεί από οθόνες και από μεγάλους αδερφούς που παρακολουθούν το κάθε μας βήμα και ξέρουν πριν από μας για μας τι χρειαζόμαστε να μας πουλήσουν.
Νομίζουμε ότι έχουμε τον έλεγχο, αλλά δεν τον έχουμε-τουλάχιστον ολοκληρωτικά.
Η οθόνη μας είναι “ο εαυτός μας”, αυτό που επιζητούμε, και οι “μεγάλοι αδελφοί μας” μας έχουν φακελώσει πολύ καλά, για το “καλό μας” βέβαια πάντα, να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες μας. Όσοι νόμοι και να φτιαχτούν για να προστατεύσουν την ιδιωτικότητά μας, δεν μπορούν να μας προστατεύσουν πια… Όλα τα ίχνη είναι ορατά στο διαδίκτυο και τα προσωπικά δεδομένα μας εμπορεύσιμο αγαθό!
Όλα τα παράθυρα μέσα από τα οποία βλέπουμε τον κόσμο είναι η αιτία να είμαστε και μεις ορατοί στο διαδίκτυο. Ούτε οι σκέψεις μας πια δεν μπορούν να είναι κρυφές, έχουν εικόνα και ήχο και στίγμα, ορατά σημεία στα ηλεκτρονικά αποτυπώματα. Η ζωή μας έχει διττό χαρακτήρα: στον πραγματικό κόσμο και στον ηλεκτρονικό. Τα συνδυάζουμε σε ποσοστά ανάλογα ή δυσανάλογα, σύμφωνα με την επικαιρότητα, τις εσωτερικές παρορμήσεις και τις εξωτερικές πιέσεις.
Τα επόμενα χρόνια η αναλογία θα αλλάξει, ίσως και ποιοτικά με τα νέα τεχνολογικά εργαλεία που ως τότε θα έχουν μπει στη ζωή μας.
Υπάρχει μεγάλος προβληματισμός με όλ’ αυτά τα προσωπικά δεδομένα που συγκεντρώνονται ολοένα και περισσότερο. Αυτή είναι μια άλλη οικονομική πρακτική που έχει ξεκινήσει με σκοπό να εντοπίσει πιθανούς αγοραστές, χρήστες και δεν ξέρω τι άλλο.
Εν μέσω πανδημίας δοξάζουμε το διαδίκτυο που μας δίνει όλες αυτές τις δυνατότητες, αλλά ας έχουμε το μυαλό μας ανοιχτό να κατευθύνουμε ΕΜΕΙΣ τις επιλογές μας!
