Με τη ματιά του μέσου τηλεθεατή και μη ειδικού κριτή στα τόσα διαφορετικά είδη τέχνης που απολαύσαμε στο φετινό διαγωνισμό της EUROVISION θα μεταφέρω μερικές σκέψεις μου.

Ο διαγωνισμός δεν είναι μόνο τραγουδιού. Πρωτεύοντα ρόλο έχουν τα η σκηνοθεσία, τα χορευτικά, τα εφέ, οι δημόσιες σχέσεις, και τέλος η τηλεσκηνοθεσία μπορεί να τ’ αλλάξει όλα. Εσείς κάνατε κέφι ή σας έπιασε ζαλάδα; Βλέποντας εναλλασσόμενα στιγμιαία πλάνα των 5-6 δευτερολέπτων ένιωθα ότι έχω διάσπαση προσοχής… δεν προλάβαινα να εστιάσω πουθενά! Μάλλον αυτό θα είναι το νόημα-να μην προλαβαίνεις να παρακολουθείς το τραγούδι, τους χορευτές, το σκηνικό, τον/την ερμηνευτή/ρια. Να σου μένει μια γεύση λίγο απ’ όλα, όχι το τραγούδι, αλλά μια εντύπωση.

Πολλοί εκπρόσωποι των χωρών τους εγκατέλειψαν τις εθνικές τους γλώσσες και τραγουδούν στα αγγλικά για να γίνονται κατανοητοί στο ευρύ κοινό. Όμως δεν έβαλαν μόνο τον αγγλικό – αμερικάνικο στίχο, έβαλαν και αρκετά στοιχεία της αμερικάνικης ροκ, ποπ, μουσικής και μερικές τραγουδίστριες υιοθέτησαν το ντύσιμο (τύπου κορμάκι) των διασήμων Μπιγιονσέ, Μαντόνα κ.τ.λ. Χθες συγκεκριμένα, τέσσερις συμμετέχουσες φορούσαν τα κορμάκια με τα κρόσια, όπως οι άλλοτε νικήτριες Ρουσλάνα και Παπαρίζου). (Το “κοστούμι” της Έλενας Τσαγκρίνου νομίζω ήταν εκτός συναγωνισμού…)

Μιμητισμός μόνο; Σίγουρη συνταγή να πάρουν τις ψήφους του νεανικού κοινού;

Αναμφισβήτητα υπήρχαν και συμμετοχές που ξεχώρισαν με την δυναμική μελωδικότητα και απλότητά τους, όπως αυτή της Γαλλίας.
Πολύ αξιόλογη ήταν και θεματολογία των περισσότερων τραγουδιών, θέλοντας να στείλουν ένα μήνυμα.
Η εμφάνιση της Στεφανίας ήταν πολύ καλή και αξιοπρεπής ανάλογη με την ηλικία της και την απειρία της.

Το θέμα είναι ότι όλοι και όλες θέλουν να παράγουν “αμερικανιές”, απλά γιατί αυτές πουλάνε στο διεθνές κοινό. Κι έτσι ακούμε και βλέπουμε παρόμοια τραγούδια και σόου, που το καθένα ξεχωριστά μπορεί να έχει πολύ καλά στοιχεία, αλλά επαναλαμβάνεται…

Ευτυχώς που βραβεύτηκαν οι Ιταλοί με τη ροκιά μεν τον ιταλικό στίχο τους δε …
Ο βέβαιος νικητής κάθε φορά βέβαια είναι ο Φωκάς Ευαγγελινός που είναι “μέσα σ’ όλα”. Άξιος!
Και ο χαριτωμένος Γιώργος Καπουτζίδης απολαυστικός!

Όπως και να’ χει τα νιάτα της Ευρώπης και των γειτονικών χωρών μάς έστειλαν ένα μήνυμα ειρήνης και πολιτιστικής συνεισφοράς. Ας μείνουμε σ’ αυτό.
Και εις άλλα με υγεία!