Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024
18 C
Argostoli

kefaloniastatus@gmail.com

Εφημερεύοντα Φαρμακεία

spot_img

ΜΕΝΟΥ / ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Δημόσια ομιλία και νεωτερικότητα. Γράφει η Σοφία Αράβου Παπαδάτου

Γράφει η Σοφία Αράβου - Παπαδάτου

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν την άποψη των αρθρογράφων τους και όχι κατά ανάγκη του kefaloniastatus.gr

Τι μουσική στ΄αυτιά ήταν αυτή πρωί-πρωί!

Παιδί γνωστών, γύρω στα δώδεκα (12), μου ζητούσε να τον βοηθήσω για μια παράσταση που θα έκανε με φίλους, στο σπίτι του.

 «O μπαμπάς πρέπει να φτιάξει μια ξύλινη βάση για να ανεβαίνουμε πάνω και ο καθένας να λέει το ποίημά του ή ό,τι άλλο θέλει ή το ρόλο του, με τη στολή που θα μας ράψετε! Είδα ότι στα παιδιά σας ράβετε διάφορα πράγματα, ξέρετε…μου αρέσουν κι εμένα τα βιολογικά ντοματίνια, όπως στα παιδιά σας!»

Έμμεσα αλλά ξεκάθαρα μου έλεγε ότι «παιδί είμαι κι εγώ, ασχολήσου μαζί μου»!

Απαντώ αμέσως, «Δεν προλαβαίνω να ράψω στολές, θα σας βγάλω φωτογραφίες να την κολλήσει ο καθένας στο στήθος του βάσει του ρόλου»

 «Δε γίνεται, οι φωτογραφίες βγαίνουν μικρές στο internet, από εκεί θα είναι οι ρόλοι».

«Μπορώ να τις μεγαλώσω όσο θέλω στη φωτοτυπία».

«Οκ τότε… το δύσκολο κομμάτι, είναι να μιλήσεις όταν σε βλέπουν».

Όπα! Καλώς την, είπα μέσα μου,  την καινοτομία (;)

Έλα εδώ παιδάκι μου (πάντα μέσα)! Δέκα χρόνια το μελετούσα, η κοινωνική φοβία, η δυσκολία δηλαδή να μιλήσεις σε κοινό, και στις χειρότερες μορφές να μην μπορείς ούτε να φας μαζί με άλλους, βασανίζει πολύ κόσμο! Τα σχολεία των «αρίστων» πετάνε συνέχεια τα τζάκι-παιδιά στην αρένα του λόγου, να πάρουν τον αέρα και στη συνέχεια να πάρουν και τις διάφορες θέσεις εξουσίας. Αρκεί βέβαια να έχουν την στοιχειώδη ικανότητα να «σκέφτονται» επί σκηνής, και όχι απλά να παπαγαλίζουν ρόλους!

Από κάπου ξεκινούν όμως όλοι, από ένα ποίημα, από ένα ρόλο, οι δάσκαλοι-οι καθηγητές-οι δικηγόροι- για παράδειγμα- αποκτούν αυτήν την ικανότητα λόγω της δουλειάς τους! Για δες τώρα που ο πιτσιρικάς ομολογεί το φόβο του, μου το ζητάει, άρα είναι πολύ κοντά να το καταφέρει!

Ας συνδέσουμε όμως κάποια πράγματα, γύρω από το στόμα που μιλάει, που τρώει, που αναπνέει, που πονάει κάποιες φορές. Ποιός δε φοβάται τον πόνο που μπορεί να νοιώσει στον οδοντίατρο; Όλοι φοβούνται, κάποιοι όμως περισσότερο!

 Το οδοντιατρικό άγχος, ο φόβος δηλαδή για τον οδοντίατρο, σε ποσοστό 40% συνδέεται με κοινωνική φοβία δημόσιας εκφοράς λόγου, που με τη σειρά της, μπορεί να οδηγήσει και σε κρίσεις πανικού! Αναρωτιούνται οι φοβικοί, τα λέω καλά; θα καταλάβουν το άγχος μου; θα ξεχάσω να πω σημαντικά πράγματα; πως είναι η εμφάνισή μου; Κι εκεί αρχίζουν ιδρώτες, ταχυκαρδίες, στεγνώνει το στόμα… και να ο πανικός, μέχρι λιποθυμίας ενίοτε!

Αυτό το στόμα, που μιλάει, που τρώει, που αναπνέει, τι μπορεί να μας κάνει!

Το άγχος για τον οδοντίατρο(Dentalanxiety), είναι κοινωνικά αποδεκτό, δηλαδή δεν κουβαλάει «στίγμα» και είναι πέμπτο στη λίστα των φόβων, μετά από αγοραφοβίες, υψοφοβίες κλπ, σύμφωνα με την APA-AmericanPsycologicalAssociation. 

Έρευνα στην Ελλάδα σε δύο χιλιάδες άτομα (2000)*, δείχνει ότι οι οδοντιατρικά φοβικοί (περίπου 10% του ελληνικού πληθυσμού, δηλαδή ένα εκατομμύριο άνθρωποι) είναι ευαισθητοποιημένοι προς την νεωτερικότητα -καινοτομία*. Χωρίς να είναι τίποτα απόλυτο (ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει), απλά αποτελούν έναν πυρήνα, με τις εξαιρέσεις πάντα στο μυαλό μας!

«Έλα εδώ παιδάκι μου (μέσα μου πάντα), να οργανώσουμε την παράσταση, να εξαλείψουμε κάπως τις ανισότητες, μεταξύ μεγαλουπόλεων-περιφέρειας, μεταξύ Δημόσιας και Ιδιωτικής Εκπαίδευσης. Έλα εδώ να στήσουμε την παράσταση που θέλεις!»

Δεν ξέρω αν είναι οδοντιατρικά φοβικός ο πιτσιρίκος, μπορεί ναι μπορεί και όχι. Μπορεί να ανήκει στο 40%, μπορεί στο 60% αυτών που δυσκολεύονται να μιλήσουν δημόσια.

Το θέμα είναι ότι, φοβία ομολογουμένη η μισή ξεπερασμένη, παραφράζοντας το ανάλογο για την αμαρτία που είναι η μισή συγχωρεμένη όταν ομολογείται!

Το παιδί θέλει να αντιμετωπίσει το φόβο του, να το παλέψει και αυτό είναι πολύ σπουδαίο!

Ανάλογο βήμα πρέπει να δίνεται σε όλα τα παιδιά και με μεγάλη συχνότητα, γιατί η επανάληψη της δημόσιας έκθεσης βοηθά στο ξεπέρασμα του φόβου της δημόσιας ομιλίας, το ξεπέρασμα της μέτριας μορφής κοινωνικής φοβίας.

*Σοφία Αράβου-Παπαδάτου,PhD, MSc

*«Διαδικασίες Επιρροής Οδοντιατρικά Φοβικών και μη Φοβικών Ασθενών» 2008, Διδακτορική διατριβή, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ