Να λοιπόν, αυτό που βλέπαμε και ξέραμε όλοι grosso-modo, ανακοινώνεται με προοπτική νομοθέτησης από την κυβέρνηση. Συγχρηματοδότηση από ΕΣΠΑ και αυτοδιοίκηση 3.000.000 ευρώ και πλέον, για να λειτουργήσει όπως σε πολλές αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, ο θεσμός «Νταντά της Γειτονιάς». Τα 2/3 των χρημάτων για την περιφέρεια και 1/3 για αστική χρήση, σημαντικό για εμάς, τους αποκεντρωμένους πολίτες!
Πιλοτικά στην αρχή για Στερεά Ελλάδα και Νότιο Αιγαίο, γυναίκες με συγκεκριμένα προσόντα, θα κάνουν συμβάσεις για να προσέχουν παιδιά ηλικίας 0-12 ετών, στο σπίτι. Απαιτούνται ταχύρρυθμες διαδικασίες για να σταθμιστούν τα αποτελέσματα του πιλοτικού προγράμματος, να μελετηθούν οι εφαρμογές άλλων χωρών και να προταθούν οι ανάγκες ανά περιφέρεια, ώστε να γίνει νόμος του κράτους!
Αν όλοι αντιληφθούμε πόσο σημαντικό είναι το μέτρο για τη συμφιλίωση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, για την ισότητα των φύλων σε βάρος των γυναικών πάντα,για την ποσοστιαία-μερική υποκατάσταση γιαγιάς-παππού, από κατάλληλα και ικανά άτομα, αν πραγματικά το αντιληφθούμε, θα συμβάλλουμε με προτάσεις στην υλοποίηση του θεσμού, όσο γίνεται συντομότερα!
Παρά το γεγονός ότι η Παιδεία έχει φοβερά ελλείμματα εκπαιδευτικού προσωπικού, χρηματοδότησης, κτιριακών υποδομών, αριθμού και στελέχωσης βρεφονηπιακών σταθμών, παρ΄όλα αυτά, ας θυμηθούμε όλοι τι σημαίνει μια ίωση του παιδιού, στην απλούστερη περίπτωση, στο μέσον της εκπαιδευτικής περιόδου και όχι μια φορά μέσα στο χρόνο! Ποιός θα πάρει άδεια, ποιός θα φυλάξει το παιδί στο σπίτι και για πόσες μέρες, ή μήπως θα το κάνει η ευάλωτη ομάδα της τρίτης ηλικίας, εν μέσω πανδημίας;
Εκτός από την ασθένεια, είναι και η κοινωνική ζωή του νέου ζευγαριού με παιδιά, που πρέπει να ταξιδέψει, να διασκεδάσει, πρέπει να συναναστραφεί φίλους, να ξενυχτήσει βρε αδελφέ! Μπορεί πια το σύγχρονο και ηλικιωμένο ζεύγος γιαγιά-παππούς (αν ζουν και είναι υγιείς) να επωμισθεί αυτή τη φροντίδα, όσο και να αγαπάει τα εγγόνια του; Υψηλή εποπτεία ναι, αποκλειστική απασχόληση δύσκολο!
Ας δούμε αυτό το τελευταίο στοιχείο, που δεν υπάρχει στην πλειονότητα της Ευρώπης, αλλά η Ελλάδα ακόμα το τηρεί και με πάσα ευλάβεια, θα λέγαμε!
Τη δεκαετία του 30, τα παιδιά γεννιόντουσαν όταν η μητέρα ήταν πάνω-κάτω 20 ετών (ας θυμηθούμε όλοι τους παππούδες μας). Τη δεκαετία του 50 η ηλικία τεκνοποίησης των γυναικών ήταν περίπου 20-25 έτη (ας θυμηθούμε τους γονείς μας οι μεγαλύτεροι). Τη δεκαετία του 70 με την αύξηση εισόδου των γυναικών αλλά και των ανδρών, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, η ηλικία τεκνοποίησης μετατοπίζεται στα 25-30 έτη, στην καλύτερη περίπτωση. Σήμερα τα περισσότερα ζευγάρια τεκνοποιούν μεταξύ 35 και 40, λόγω μεταπτυχιακών σπουδών, καριέρας, πολυεθνικών κλπ. Σε όλα αυτά συμβάλλει βέβαια και η μακροβιότητα που έχουμε πετύχει λόγω της ιατρικής επιστήμης! Έστω και έτσι, οι ευτυχείς παππούδες στην τελευταία περίπτωση είναι άνω των 60 ή και 65 ετών!
Η επίκληση ή ακόμα και οι υπαινιγμοί στερεοτύπων που βολεύουν, «κι εσάς σας βοήθησαν οι γονείς σας», είναι άτοποι και ανεδαφικοί. Οι «τότε γιαγιάδες» δεν είχαν εργασθεί 30-40 χρόνια εκτός σπιτιού συν τα οικιακά, είχαν συμφιλιωθεί με αυτά τα κοινωνικά δεδομένα, αν το έκαναν κιόλας, δεν ίσχυε πάντα! Ας είμαστε προετοιμασμένοι καλού–κακού, ότι λίγοι παππούδες-γιαγιάδες πλέον, θα δουν ενηλικίωση εγγονιών βάσει του Μ.Ο., του μέσου όρου ζωής!
Πέραν όμως από τα «βολικά στερεότυπα», υπάρχουν και τα σύγχρονα πραγματικά δεδομένα. Αν ένα ζευγάρι σήμερα τεκνοποιεί στα 40 έτη, οι παππούδες που είναι κοντά 70 χρονών, ούτε ομοτράπεζοι δεν μπορούν να είναι πια με τα παιδιά τους, με πυκνή συχνότητα! Τους «χωρίζει» το αλάτι της αρτηριακής πίεσης, τα λιπαρά της χοληστερίνης και τα γλυκά του σακχαρώδη διαβήτη! Είναι άραγε αυτό αντιληπτό; Ή μήπως το στερεότυπο του συχνού οικογενειακού τραπεζώματος είναι ισχυρότερο από την Υγεία; Αλλοίμονο στην τρίτη ηλικία! Η καθημερινή ήπια άσκηση που συνιστά η Πρόληψη για την Υγεία και την Ασθένεια; Πως συμβιβάζονται χρονικά όλα αυτά μαζί;
Κάπου έχουμε μπερδευτεί, η λέξη συνταξιούχος στα αγγλικά retired, έχει μετατραπεί στην Ελλάδα, σε repeat-tired (επανάληψη κούρασης), ενώ θα έπρεπε να είναι, εμφατικά release-tired (απαλλαγή από κούραση)! Φαίνεται είναι πολύ «ξύπνιοι» οι φοροφυγάδες και αλλεργικοί του κοινωνικού κράτους! Τα «μαύρα» να΄ναι καλά και ξεχνάμε τα κοινά!
Επιπλέον στοιχείο στις μέρες μας, για να επανέλθουμε, είναι η έρπουσα πανδημία του κορωνοϊού. Εκ των πραγμάτων, αντιληφθήκαμε την κατάσταση σε όλο της το μεγαλείο, με το ανοιξιάτικο lockdown στη χώρα μας! Κανείς δεν έβλεπε κανέναν, κάναμε 2 μήνες να συναντήσουμε παιδιά και εγγόνια. Κάτι μας λέει η φύση, κάτι πρέπει να φροντίσουμε για το απρόσκοπτο μεγάλωμα των παιδιών! Το κοινωνικό κράτος είναι πλέον MUST, και ας ξεχάσουμε όλοι λαμογιές και φοροδιαφυγές! Χρειάζονται χρήματα στον κοινό κορβανά, αλλά χρειάζεται και εντιμότητα του πολιτικού προσωπικού, για να πιάνουν τόπο οι εισφορές μας!
Ακόμα, ας μην το ξεχνάμε, υπάρχουν νέα ζευγάρια που δεν έχουν τους γονείς τους έστω για μερική βοήθεια ή ζευγάρια προσφύγων με παιδιά, που εργάζονται και οι δύο! Χρειάζεται ταχύρρυθμη εφαρμογή του μέτρου!
Προσωπικά, από αυτό το βήμα, προσφέρομαι να βοηθήσω με κάθε τρόπο το Δήμο Αργοστολίου στον οποίο κατοικώ, να καταγράψει τις ανάγκες των πολιτών του, ώστε να κατατεθούν προτάσεις στην κυβέρνηση που θα βοηθήσουν να νομοθετηθεί άμεσα, ο θεσμός «Νταντά της Γειτονιάς». Καθώς και για τον προσδιορισμό της σωματικής και ψυχικής υγείας της νταντάς, την ηθική και επαγγελματική της δέσμευση!
Ανήκω σε άλλο πολιτικό χώρο, όχι τον ίδιο με τη σημερινή κυβέρνηση! Είναι δευτερεύον, αν πρόκειται να γίνει κάτι σωστό που όλοι χρειαζόμαστε. Οι αντιπολιτευτικές κοκορομαχίες σημαίνουν Καθυστέρηση και Υστέρηση στην Ποιότητα Ζωής που χρειαζόμαστε. Αυτό, προς κάθε πολιτική κατεύθυνση!
Να τελειώνουμε καμιά φορά, με το «νεράκι στο μύλο των δημοσιογράφων!».
