Είναι γνωστό πως το ελληνικό δημόσιο πληρώνει ιδιαίτερα μεγάλα ενοίκια σε ιδιώτες, για τη στέγαση των υπηρεσιών του. Δυστυχώς όμως υπάρχουν δημόσια κτίρια που ενώ θα μπορούσαν να δώσουν λύσεις, εντούτοις μένουν αναξιοποίητα και μετατρέπονται σε εν δυνάμει δημόσιους κίνδυνους!

            Στη σημερινή μας παρέμβαση εξετάζουμε το κτίριο που βρίσκεται στις Εργατικές Κατοικίες του Αργοστολίου, και που ανήκει στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας.

Θυμίζουμε εδώ ότι κατ’ απαίτηση των μνημονίων οι ΟΕΚ καταργήθηκαν το 2012 (ν. 4046/12) για να υπαχθούν αργότερα στον ΟΑΕΔ με το Ν.4144/2013 (ΦΕΚ 88Α/18-4-2013).

            Για το συγκεκριμένο κτίριο έχουν ενδιαφερθεί πολλοί φορείς και συλλογικότητες αλλά χωρίς να έχει, μέχρι στιγμής, τελεσφορήσει κάποια προσπάθεια. Συζητήσαμε με τους κατοίκους της περιοχής και μας ανέφεραν ότι έχουν άτυπη ενημέρωση από αξιωματούχους του Δήμου, ότι το κτίριο θα αξιοποιηθεί ως σχολική υποδομή για την ανάγκη στέγασης νηπιαγωγείου.

Η μεγάλη αυλή και ο τύπος του κτιρίου πράγματι θα ευνοούσαν αυτήν την προοπτική. Όταν όμως επικοινωνήσαμε με την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, η απάντηση ήταν ότι επισήμως δε γνωρίζουν τίποτα για το θέμα αυτό… Εξίσου ανενημέρωτο είναι και το σωματείο των Δασκάλων.

Στο μεταξύ όμως, το κτίριο κυριολεκτικά καταρρέει. Σπασμένα τζάμια αιωρούνται πάνω απ’ τα κεφάλια των παιδιών που επιλέγουν να παίξουν εκεί τα απογεύματά τους.

Σπασμένα κεραμίδια και μεγάλες πέτρες επίσης βρίσκονται στη μοίρα τους πάνω στη στέγη με κίνδυνο ανά πάσα στιγμή να προκαλέσουν τραυματισμό.

Τα κάγκελα περιμετρικά της πλατείας που το περιβάλλει, έχουν σκουριάσει και σε πολλά σημεία λείπουν ολόκληρα μέρη τους.

Πόρτες και παράθυρα είναι σπασμένα, ενώ οι περισσότεροι τοίχοι φιλοξενούν γκράφιτι.

Αν δεν υπήρχε και το φιλότιμο της γειτονιάς που περιποιείται και καλλωπίζει το μέρος, τότε η λέξη εγκατάλειψη θα αδυνατούσε να περιγράψει την κατάσταση…

Τα ερωτήματα προκύπτουν αβίαστα :

Υπάρχει κάποιο σχέδιο για την αξιοποίηση αυτού του δημόσιου κτίριου;

Υπάρχει η ευαισθησία στο μεταξύ να αποκατασταθούν οι ζημιές που το καθιστούν επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία;

Υπάρχει τελικά κάποιος υπεύθυνος που να μπορεί να αναλάβει την ευθύνη αυτού του κοινόχρηστου χώρου και του κτιρίου;