Θα σας πω μία ιστορία σήμερα γεμάτη πόνο και δάκρυ, όμορφα βασιλόπουλα και άσπρα άλογα. Εντάξει όχι, θα σας πω μία ιστορία γεμάτη νεύρα, κακές λέξεις και παράβολα. Πριν ακόμα ο κυρ covid-19 έρθει στα μέρη μας συνέβη κάτι ανέλπιστο. Προκηρύχτηκε ΑΣΕΠ για όλες σχεδόν τις κατηγορίες εκπαιδευτικών.
Πήραν λοιπόν τότε όλοι οι ενδιαφερόμενοι τα χαρτιά τους ανά χείρας και άρχισαν να κάνουν ηλεκτρονικές αιτήσεις, να πηγαίνουν σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια. Φήμες μιλούν ακόμα και για μάγια που έκαναν κάποιοι, ώστε να είναι στις πρώτες θέσεις, αλλά αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί. Οι νεότεροι είχαμε ακούσει μόνο αφηγήσεις για τον ΑΣΕΠ, δεν είχαμε αξιωθεί να τον ζήσουμε. Οι πιο παλιοί που είχαν μνήμες μας έλεγαν ότι οι προηγούμενοι ήταν διαφορετικοί.
Κάποια στιγμή η διαδικασία τελείωσε, οι πύλες έκλεισαν και περιμέναμε υπομονετικά. Για μερικούς η διαδικασία αυτή σήμαινε ίσως τον οριστικό σταθμό σε μία πορεία χρόνων, κατά την οποία κάθε φθινόπωρο έπιαναν δουλειά ( ποιος ξέρει που;) και κάθε αρχή καλοκαιριού έμεναν πάλι άνεργοι (ποιος ξέρει για πόσο;). Η πλειοψηφία βέβαια των υποψηφίων (είμαστε πολλοί ζωή να ΄χουμε) δεν περίμενε τίποτα άμεσα, τίποτα εκτός από το να δει το όνομά τους στους πίνακες κατάταξης. Μήπως περνώντας τα χρόνια και αυξάνοντας ο καθένας τα προσόντα του, όχι τα παιδαγωγικά, αυτά που το λατρεμένο μας υπουργείο κρίνει ως προσόντα, καταφέρει να σκαρφαλώσει στο πινακάκι. Χρησιμοποιώ το ρήμα σκαρφαλώσει που παραπέμπει σε βουνό και ανηφόρα για προφανείς λόγους, βλέπεις τον πίνακα και σου κόβεται η ανάσα.
Έφτασε η πολυπόθητη μέρα, η ημέρα των αποτελεσμάτων. Σε κάποιους έφερε χαρά, σε άλλους ήταν αδιάφορη. Αλλά υπάρχουν και περίπου δέκα χιλιάδες (στην δευτεροβάθμια μόνο) για τους οποίους έφερε πολλά νεύρα και πολλές κακές λέξεις, πάρα πολλές! Δέκα χιλιάδες έκαναν, λέει, αίτηση, αλλά δεν πλήρωσαν το παράβολο των τριών ευρώ! Αναρωτιέται κανείς, μα γιατί έτρεξαν να κάνουν τα χαρτιά τους, αφού δεν ήθελαν να πληρώσουν οι μπαταχτζήδες; Δεν έχει καμία λογική, εκτός εάν έγινε κάτι άλλο περισσότερο λογικό. Ένα πρόχειρο ¨γκουγκλάρισμα¨ θα σας πείσει για του λόγου το αληθές.
Ένα πρόβλημα τεχνικό και διαδικαστικό ταλαιπωρεί εδώ και μερικά χρόνια σχεδόν κάθε προκήρυξη. Γίνονται καταγγελίες, διαμαρτύρονται οι διάφοροι κλάδοι αλλά τίποτα. Δεν φαίνεται φυσικά το ίδιο αν αυτό το λάθος το έχουν κάνει δέκα υποψήφιοι σε μία άλλη προκήρυξη και το ίδιο δέκα χιλιάδες σε αυτή, οι αριθμοί είναι μεγάλοι και οι κακές λέξεις ακούγονται από πολλά στόματα. Φτάνουν ως το υπουργείο Παιδείας σαν ψαλμωδία, ίσως για αυτό μπερδεύεται η κυρία Νίκη μας και αντί να κάνει κάτι απλώς την απολαμβάνει.
Για να μην είμαι άδικη, υπάρχει πάντα η δυνατότητα το λάθος να διορθωθεί. Αν καταφέρεις να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας, πως δεν φταις εσύ, αφού πλήρωσες κανονικά, αλλά το σύστημα είχε το πρόβλημα, τότε ναι θα μπεις στη λίστα. Ωστόσο, για να σου κάνει το γλυκό δημόσιο το χατίρι να διορθώσει το λάθος του, θέλει ακόμα είκοσι ευρώ για την ένσταση, την ηλεκτρονική ένσταση, είκοσι ευρώ παράβολο για να αποδείξεις πως έχεις ήδη πληρώσει τρία ευρώ παράβολο. Ουράνιες ψαλμωδίες ακούγονται από δέκα χιλιάδες χείλη σαν σε όνειρο…
