Η στρατιωτική δικτατορία που ξεκίνησε με την επιβολή του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου, καθόρισε όχι μόνο την επταετία που ακολούθησε με το καθεστώς που δημιούργησε, αλλά και τη δημόσια ζωή, τον δημόσιο διάλογο και τον πολιτικό λόγο της Μεταπολίτευσης. Μεγαλώσαμε με αυτό το ορόσημο που στα μικράτα μας είχε πανηγυρικό και ηρωικό χαρακτήρα, ενώ στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων ξεκίνησαν και κάποιες φωνές απαξίωσης για τα πεπραγμένα της γενιάς του Πολυτεχνείου… οι δυσκολίες είναι, βλέπετε, Λυδία Λίθος ακόμη και για την ανάγνωση της ιστορίας!

Κατά την ταπεινή μου άποψη υπάρχη ανάγκη περαιτέρω ιστορικής έρευνας. Παρά το γεγονός ότι η επταετία της Χούντας συζητήθηκε πολύ περισσότερο από άλλα ιστορικά ορόσημα, όπως ο εμφύλιος, η Μικρασιατική Καταστροφή κ.α., εντούτοις προκύπτει πολιτικό και κοινωνικό αίτημα να διερευνηθούν και να έρθουν στο ιστορικό φως οι πορείες που μας έφεραν μέχρι το πραξικόπημα, η δημιουργία και η λειτουργία του αντιστασιακού κινήματος καθώς και η επιβολή-διατήρηση του δικτατορικού καθεστώτος.

Με αφορμή τον μισό αιώνα απ’ τον Νοέμβρη του 1973, ας θυμηθούμε μερικά χρήσιμα ιστορικά γεγονότα που δε θα πρέπει να ξεχνάμε:

1. Απρίλης 1967- Στρατιωτικός Νόμος, κατάργηση κομμάτων, συλλήψεις πολιτικών και πολιτών, δολοφονίες, δημιουργία ΠΑΜ και ΔΑ.
   
2. Νοέμβρης 1968- Σε αντιδικτατορική διαδήλωση μετατρέπεται η κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου ενώ ο Αλ. Παναγούλης καταδικάζεται σε θάνατο.
   
3. Μάρτιος 1969- Δήλωση Γ. Σεφέρη κατά της Χούντας. Έγραφε προφητικά στη δήλωσή του: “Όλοι πια το διδάχτηκαν και το ξέρουν πως στις δικτατορικές καταστάσεις η αρχή μπορεί να μοιάζει εύκολη, όμως η τραγωδία περιμένει αναπότρεπτη στο τέλος.”
   
4. Φλεβάρης 1970- Οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την τότε ΕΟΚ διακόπτονται επ’ αόριστον. Είχε προηγηθεί το προηγούμενο έτος πρόταση για αποβολή της Ελλάδας από το Συμβούλιο της Ευρώπης λόγω παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
   
5. Σεπτέμβριος 1971- Για μία ακόμη φορά η κηδεία μιας σημαντικής προσωπικότητας μετατρέπεται σε μαζικό αντιδικτατορικό συλλαλητήριο. Ήταν η κηδεία του Γ. Σεφέρη.
   
6. Νοέμβριος 1972- Εντάσεις στα πανεπιστήμια της πρωτεύουσας και της συμπρωτεύουσας. Οι φοιτητές αντιδρούν στα διορισμένα συμβούλια εκλέγοντας αντιπροσώπους. Η Αστυνομία επεμβαίνει στη Νομική Αθηνών για να καταστείλει τις αντιδράσεις.
   
7. Ιούνιος-Ιούλιος 1973- Έκπτωση της Μοναρχίας και διενέργεια δημοψηφίσματος για εγκαθίδρυση προεδρικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Ποσοστά: 78,4 υπέρ και 21,6 κατά.
   
   Τον Νοέμβριο του 1973 το νερό δεν κοχλάζει, έχει φτάσει σε σημείο βρασμού! Μαζικές αντιδράσεις στο μνημόσυνο του Γ. Παπανδρέου. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου λαμβάνει χώρα και ο στρατιωτικός νόμος επανέρχεται εκ νέου. Το νέο πραξικόπημα Ιωαννίδη δεν μπορεί να αλλάξει το ρου του ποταμιού. Η αντίστροφη μέτρηση για τους συνταγματάρχες είχε ήδη αρχίσει…
   
   Τιμή και σεβασμός στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου!
   Δυστυχώς οι στρατιώτες δεν άφησαν τα όπλα για να συνταχθούν στο πλευρό τους αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία που θα μας φτάσει μέχρι τη… Νυρεμβέργη!
   Το θάρρος και το κουράγιο της γενιάς του Πολυτεχνείου ζει μέσα μας και να είστε σίγουροι ότι θα υπάρξουν ξανά και νέα “Πολυτεχνεία”!
   
   Γιάννης Βαρούχας
   17 Νοεμβρίου 2023