«Οι υποστηριχτές του Μητσοτάκη είναι παντού, είναι σχεδόν ίωση»
ΝΗΣΙΔΕΣ
Δημήτρης Κανελλόπουλος
Καθώς προετοιμάζεται για την πρεμιέρα του «Αλ Τσαντίρι» στο MEGA, στις 20 Νοεμβρίου (9 μ.μ.), μας δίνει με τον γνωστό εύστροφο και τολμηρό τρόπο του, που δεν κρατάει… πισινές, μία γερή πρόγευση όσων θα κάνει και κυρίως όσων θα πει το στόμα του.
Την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου, στις 9 το βράδυ, θα έχουμε μία μεγάλη επιστροφή στην τηλεόραση. Ο Λάκης Λαζόπουλος ξαναστήνει το τηλεοπτικό «Αλ Τσαντίρι» στο MEGA και αυτό αποτελεί ένα σπουδαίο, ομολογώ, γεγονός. Ούτως ή άλλως μεγάλο γεγονός από μόνο του, αλλά γίνεται ακόμα σημαντικότερο αν σκεφτούμε ότι τα τελευταία χρόνια, επί Νέας Δημοκρατίας, η σάτιρα εξοβελίστηκε από την τηλεόραση. Μου αρέσει ο Λάκης Λαζόπουλος, οπότε δεν θα έχανα την ευκαιρία για μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη μαζί του.
● Να ξεκινήσουμε με τα διαδικαστικά: το νέο «Αλ Τσαντίρι» θα έχει διαφορές σε σχέση με το παλιό;
Τουλάχιστον μία διαφορά θα την έχει. Δίπλα στη δική μου νοημοσύνη θα προστεθεί και η τεχνητή νοημοσύνη για να με βοηθήσει στο οπτικό αποτέλεσμα. Βέβαια, μέχρι το πέρας των εκπομπών φαντάζομαι ότι θα μπορέσω να εξελίξω και κάποια άλλα πράγματα όσον αφορά τη δόμηση της εκπομπής. Δεν θα είναι με ταχύτητα σκρολαρίσματος, αλλά θα ήθελα μια ταχύτητα πιο πολύ συνυφασμένη με την αφύσικη νευρικότητα της εποχής.
● Πόσο θα διαρκεί;
Οσο διαρκούσε, περίπου δύο ώρες.
● Και κάθε πότε θα το βλέπουμε;
Η περιοδικότητά του θα έχει σχέση με τους αγώνες Champions League που μεταδίδονται στο κανάλι, γιατί θα προβάλλεται την Τετάρτη. Οταν θα υπάρχει αγώνας δεν θα προβάλλεται το «Τσαντίρι».
● Πόση δουλειά απαιτεί ένα επεισόδιο;
Προαπαιτείται πάρα πολλή δουλειά και γίνεται ήδη σημαντική δουλειά στον χώρο του «ΔΙΟΓΕΝΗΣ» στη Συγγρού, απέναντι από τα γραφεία του MEGA, όπου και θα πραγματοποιείται η εκπομπή. Οσον αφορά τη δική μου δουλειά, είναι ίσως τόσο απελπιστική που φοβάμαι να την πω, γιατί νομίζω ότι θα χαλάσει τη μαγεία των θεατών. Κατ’ αρχάς, δουλεύουν πολλοί άνθρωποι πριν από μένα, αλλά και παράλληλα. Εχω δίπλα μου ανθρώπους έξυπνους, ικανούς, αποτελεσματικούς.
● Πόσο καιρό μαζεύετε υλικό;
Στις παλαιότερες εποχές μαζευόταν ένα υλικό περίπου 1.200-1.300 βίντεο τα οποία έβλεπα, σε καθημερινή βάση από τις 10 το πρωί μέχρι τις 8.30 το βράδυ, με ένα 25λεπτο διάλειμμα μόνο για φαγητό.
Δεν μπορούσε κανείς να κάνει ένα τηλεφώνημα όλες εκείνες τις ώρες, παρά μόνο αν ήταν εξαιρετικά επείγον. Υπήρχε ένας άνθρωπος που κρατούσε τα τηλέφωνά μας για να απαντάει. Στα βίντεο που έβλεπα δίνονταν όλες οι οδηγίες πώς θα κοπούν, σε περίπτωση που επιλέγονταν. Αυτό κρατούσε όλη τη βδομάδα μέχρι το Σάββατο. Μετά το Σάββατο γινόταν ένα πρώτο γράψιμο και πρώτο ξεκαθάρισμα, φεύγαν πάρα πολλά βίντεο.
● Και όσα έμεναν;
Αρχίζανε να τα ετοιμάζουν, άλλα ήταν τα SOS 1, SOS 2, SOS 3 κ.ο.κ. Την Κυριακή έβλεπα λιγότερες ώρες, έγραφα ξανά το κείμενο και το συμπλήρωνα, ολοκληρωνόταν ο κύκλος. Το βράδυ της Κυριακής ερχόταν μια κοπέλα να καθαρογράψουμε το κείμενο, γύρω στις 3-4 ώρες. Δευτέρα έβλεπα βίντεο κάποιες λιγότερες ώρες, ξαναέγραφα το κείμενο με τα καινούργια βίντεο, το διόρθωνα και το τελικό το έπαιρναν όλοι Δευτέρα βράδυ και δούλευαν όλη νύχτα όταν βγαίναμε Τρίτη.
● Και την Τρίτη;
Την Τρίτη έβλεπα θέματα από τις 11 μέχρι τη 1 και μισή, πρόσθετα τα επόμενα και από τις 5 το απόγευμα άρχιζαν οι πρόβες. Στις 8 και μισή άνοιγαν οι πόρτες για τον κόσμο.
● Εσύ σε τι κατάσταση είσαι μέσα σε όλο αυτό το ντελίριο;
Το βασικότερο είναι ότι δεν μπορώ να κοιμηθώ ποτέ τα βράδια που έχω «Τσαντίρι», γιατί όλα τα βίντεο γυρνάνε στο κεφάλι μου και ζητάνε να αλλάξουν θέση μέσα στο κείμενο, με αποτέλεσμα να είμαι σε μία διαρκή επαγρύπνηση για το ποιο βίντεο θα θελήσει μέσα στον ύπνο μου να αλλάξει θέση.
● Πόσο αυτοσχεδιασμό περιέχει το σόου;
Περιέχει τόσο αυτοσχεδιασμό όσο μου επιτρέπει κάθε φορά το κοινό. Υπάρχει κοινό το οποίο είναι πολύ πιο αυθόρμητο, πολύ πιο έτοιμο να γελάσει, πιο χαρούμενο. Αυτοί επιτρέπουν το κείμενο να αλλάξει πορεία για να έρθει πιο κοντά τους. Υπάρχει και κοινό που μπορεί να είναι λίγο πιο σφιγμένο, να θέλει να ακούσει. Σε κάθε περίπτωση ο αυτοσχεδιασμός δεν μπορεί να υπερβαίνει ένα 5% του κειμένου.
● Υπάρχει ημερομηνία λήξης για ένα σόου;
Εχουμε πει ότι θα τελειώσουμε τον επόμενο χρόνο, τον Δεκέμβριο, που θα ολοκληρωθεί ένας κύκλος τουλάχιστον 12 επεισοδίων. Μετά, θα δούμε.
«Αν δεν το θέλει ο καναλάρχης, σάτιρα δεν μπορεί να συμβεί»
● Τα τελευταία χρόνια, επί Νέας Δημοκρατίας, η σάτιρα εξαφανίστηκε από την τηλεόραση. Τώρα άρχισε δειλά-δειλά να εμφανίζεται και πάλι. Η εξουσία φοβάται τη σάτιρα, το ξέρουμε, αλλά εδώ έχουμε κάτι άλλο νομίζω…
Εδώ έχουμε, φαντάζομαι, μία συγκεκριμένη οδηγία. Οτι εμείς σας στηρίζουμε οικονομικά, αλλά θέλουμε να το λάβετε σοβαρά υπόψη σας στη διαμόρφωση του προγράμματος. Μπήκαν όλες οι δραματικές σειρές, σχεδόν απαγορεύτηκαν οι κωμωδίες γενικότερα και, εννοείται, εξορίστηκε η σάτιρα. Γιατί η σάτιρα είναι ό,τι πιο απωθητικό για κάθε κυβέρνηση, από την εποχή του Αριστοφάνη.
Η σάτιρα πάντοτε σεβόταν και σέβεται τις αδύναμες ομάδες του πληθυσμού, τους συμπαραστέκεται
Είναι κάτι που δεν άλλαξε ποτέ. Γι’ αυτό και ο Αριστοφάνης, αφού τον ευνουχίσανε στο παρόν, μπορεί ανεμπόδιστα να παρουσιάζεται στις Επιδαύρους, με εντεταλμένους διευθυντές. Ετσι ώστε να κάθονται όλοι αυτοί οι «δημοκράτες» να απολαμβάνουν Αριστοφάνη, παίζοντας τους άνετους λες κι ο Αριστοφάνης μιλάει για άλλους.
● Τώρα λοιπόν αλλάζει λίγο η κατάσταση με τη σάτιρα στην τηλεόραση…
Τώρα επανεμφανίζεται δειλά-δειλά, για τον λόγο ότι δειλά-δειλά και ο κόσμος το απαιτεί πλέον με έναν τρόπο. Γιατί βλέπουν ότι έχει αποχωρήσει ένα πολύ μεγάλο πλήθος κόσμου από την τηλεόραση, έχουν μείνει μόνο οι 50+. Οι οποίοι βεβαίως τους ενδιαφέρουν σαν απόλυτο κοινό για να τους εκλέγουν και να τους ξαναεκλέγουν, αλλά τα κανάλια δεν μπορούν να ζήσουν μόνο με έναν τέτοιο κόσμο. Και βλέπουν ότι η τηλεόραση απαξιώνεται συνολικά. Η τηλεόραση στηρίζεται κυρίως στη θέληση των καναλαρχών. Δεν μπορεί κανένας να μπει στην τηλεόραση και να κάνει μια σατιρική εκπομπή. Είναι σίγουρο λοιπόν ότι αν δεν το θέλει ο καναλάρχης δεν μπορεί να συμβεί σάτιρα.
● Για να κάνει, λοιπόν, σκεφτόμουν, πρόταση το MEGA στον Λαζόπουλο για το «Αλ Τσαντίρι», ξέρει ότι κάνει πρόταση σε έναν άνθρωπο που θα σατιρίζει και θα «χτυπάει» πρώτα απ’ όλους τον Μητσοτάκη και την κυβέρνηση…
Η σάτιρα «χτυπάει» κυρίως την εξουσία και όποιον την έχει. Γιατί μπορεί πολλές φορές να είναι κυβέρνηση κάποιος, αλλά την εξουσία να μην την κατέχει πλήρως. Στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας και η εξουσία και η διακυβέρνηση ανήκουν αποκλειστικά στη Νέα Δημοκρατία, οπότε ασφαλώς τον πρώτο λόγο θα έχει η κυβέρνηση. Αλλά και η αντιπολίτευση θα πάρει πολύ μεγάλο κομμάτι γιατί η διάλυση ενός μαγαζιού ή μαγαζιών αποτελεί πάντα αντικείμενο συζήτησης. Ο Μητσοτάκης διέλυσε τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο ίδιος χάνεται τώρα μέσα στη σκόνη απ’ τα συντρίμμια. Το αφήγημα για τον ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε. Οπότε το μεν ένα είναι η παντοδυναμία της Δεξιάς, αλλά το δεύτερο είναι η «παντοαδυναμία» της Αριστεράς.
● Εσύ πάντως είσαι πολύ κυνηγημένος από τους υποστηριχτές (ειδικά, δημοσιογράφους) του Κυριάκου Μητσοτάκη. Σε απασχολεί; Σου βάζει κάποιο φρένο;
Δεν ξέρω. Οι υποστηριχτές του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι τόσο πολλοί, είναι παντού, είναι σχεδόν ίωση, να το πω έτσι. Οπότε δεν χτυπιούνται οι ιώσεις τόσο εύκολα. Είναι σαν λοίμωξη του αναπνευστικού οι τόσοι δημοσιογράφοι, γι’ αυτό και δεν αναπνέει ο κόσμος. Τρέχουν τώρα επ’ ευκαιρία της εκπομπής να καταθέσουν τα διαπιστευτήριά τους στο σύστημα. Εγώ θα προσπαθήσω να δώσω μία ανάσα στους ανθρώπους, να ακουστεί η πλευρά της σάτιρας, ο τρόπος που βλέπει ένας σατιρικός συγγραφέας, μια προσωπική υποκειμενική ματιά.
● Υποκειμενική;
Δεν ισχυρίζομαι ότι θα πάρω την αντικειμενικότητα από τους δημοσιογράφους. Τους την αφήνω χάρισμά τους αυτή τη φοβερή αντικειμενικότητα, που ξέρουμε πλέον ποια νέα θα δούμε στην τηλεόραση, ποια στις εφημερίδες και ποια στα social media. Γιατί τα έχουν χωρίσει τα τσανάκια τους. Οι ειδήσεις χωρίζονται πλέον, αναλόγως του τι παρακολουθείς. Είναι τρεις διαφορετικές ειδήσεις για το ίδιο θέμα. Και άλλη μία η σατιρική, τέσσερις.
● Και οι ακροκεντρώοι σε είχαν-έχουν στο στόχαστρο για πολιτικούς λόγους… Κάποιοι αρθρογράφοι σε έλεγαν ΣΥΡΙΖΑ κτλ κι έγραφαν φιλιππικούς εναντίον σου.
Νομίζω ότι οι εποχές αλλάζουν, οι άνθρωποι κατασταλάζουν και ο καθένας μας, βάζω και τον εαυτό μου μέσα, μετράει τα βήματα του πάντα στην κάθε εποχή που βρίσκεται. Μπορούν να λένε ό,τι θέλουν, μπορούν να με στοχοποιούν, μπορούν να βάζουν υπουργούς να έρχονται έξω από την εκπομπή μου, μπορούν να κάνουν πάρα πολλά πράγματα. Εχουν τρομερή φαντασία στην πλεκτάνη, διαθέτουν τρομερό επιτελείο, αλλά εγώ δεν επιτίθεμαι σε καμία κυβέρνηση· εγώ έρχομαι να κάνω τον κόσμο να περάσει καλά. Να ξεφύγει απ’ την ουδετερότητα και την κατάθλιψη την οποία όλοι έχουμε σ’ αυτή την τόσο «ωραία» εποχή, στην οποία αντί να ανθίζουν τα λουλούδια, ανθίζουν ουρανοξύστες.
● Ποια είναι τα όρια της σάτιρας σε σχέση με τις αδύναμες ομάδες του πληθυσμού;
Η σάτιρα πάντοτε σεβόταν και σέβεται τις αδύναμες ομάδες του πληθυσμού, τους συμπαραστέκεται. Αλλά, βέβαια, στην περίπτωση που σημειωθεί ένα έγκλημα ας πούμε, μία πολύ βίαιη πράξη από ένα πρόσωπο που ανήκει σε μία αδύναμη ομάδα του πληθυσμού, θα μιλήσει η σάτιρα για το συγκεκριμένο πρόσωπο, με προσοχή και πάλι. Πάντα όμως υπάρχει απόλυτος σεβασμός και απόλυτη προτεραιοποίηση των ομάδων αυτών.
● Τι δεν θα σατίριζες ποτέ;
Δεν θα σατίριζα ποτέ κάτι που έχει σχέση με τη νεότητά μου. Γιατί δεν μου αρέσει να γυρνάω στο παρελθόν και να χτυπάω ή εμένα ή ανθρώπους που γνώρισα στα φοιτητικά μου χρόνια και, τώρα, αποδεικνύονται μεγάλοι υποτακτικοί του συστήματος.
● Κάποιοι σε κατηγορούν για «άνοστα» αστεία που έχουν να κάνουν με κλανιές, γριές κτλ.
Η απάντησή μου είναι ότι υπάρχουν ακόμα γριές και συνεχίζουν να κλάνουν. Και καλά κάνουν.
«Τόσο περίσσευμα κυβερνητικής αλαζονείας δεν έχει υπάρξει»
● Πώς σου φαίνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του;
Νομίζω ότι στις επόμενες εκλογές ο Μητσοτάκης θα διεκδικήσει το αλάθητο του Πάπα και η κυβέρνησή του θα διεκδικήσει το βραβείο απαξίωσης προς τον ελληνικό λαό. Νομίζω, τόσο περίσσευμα αλαζονείας δεν έχει υπάρξει. Θα φυλάξουμε αλαζονεία και για τις επόμενες γενιές.
● Ο Νίκος Ανδρουλάκης;
Για τον Νίκο Ανδρουλάκη δεν μου άρεσε καθόλου ότι ξεκινάει την καριέρα του ως νέος συγκυβερνήτης-partner με τη μήνυσή του στον σατιρικό Χριστόφορο Ζαραλίκο, λες και είναι ο μόνος που μιλούσε γι’ αυτόν. Με τη συγκεκριμένη κίνηση ανοίγει τον δρόμο στον Μητσοτάκη για να κάνει αντίστοιχα τις επόμενες κινήσεις εναντίον της σάτιρας. Είναι κάτι που δεν το εκτιμώ καθόλου. Στα υπόλοιπα, από την ώρα που το μαγαζί του ΣΥΡΙΖΑ έχουν αναλάβει να το γκρεμίσουν μόνοι τους για να το φτάσουν στο 3% ώστε να μπορέσουν να χωρέσουν μέσα, γιατί ποτέ ένας κομματικός δεν χωράει μέσα σε ένα μεγαλύτερο κόμμα, χωράει πάντα στο σπασμένο του κομμάτι, ο Ανδρουλάκης θα πετύχει κάτι περισσότερο. Ενώ ήταν προορισμένος για κάτι λιγότερο. Δεν είναι τυχαίο ότι το πιο ήσυχο κομμάτι, υποτίθεται της Αριστεράς, είναι το ΚΚΕ. Αυτή είναι η ήσυχη Αριστερά. Την ανήσυχη Αριστερά τη διέλυσαν, οπότε το ΠΑΣΟΚ θα παίξει τον ρόλο της νέας συγκυβέρνησης. Αλλωστε δεν μπορεί να υπάρχουν πολλοί συνδυασμοί στη σάπια μεταπολίτευση. Το ένα σάπιο θα παντρεύεται το άλλο.
● Η περίπτωση Κασσελάκη;
Νομίζω ότι όλα όσα έκανε θα χρειαστούν ένα μεγάλο κασελάκι για να τα βάλουμε μέσα, να τα φυλάμε στη μνήμη μας. Είναι εντελώς καινούργιο να ξεκινάει ένας Ελληνοαμερικανός από το πουθενά και να θέλει ντε και σώνει να γίνει πρωθυπουργός. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Δεν είναι άμοιρος επικοινωνιακού ταλέντου, αλλά είναι άμοιρος πολιτικής πραγματικότητας και δη της ελληνικής. Παρακολουθεί τους πολίτες να μιλούν σαν να ακούει πρώτη φορά στη ζωή του προβλήματα. Βλέπεις στο βλέμμα του την άγνοια. Βλέπεις στο βλέμμα του να κολυμπάει μια τεράστια φάλαινα που το όνομα της είναι άγνοια.
● Ο ΣΥΡΙΖΑ;
Είχαν τόση ανάγκη οι κομματικοί να τον γκρεμίσουνε και να τον φτιάξουν ίσα-ίσα που να τους χωράει ένα πούλμαν για να τους πηγαίνει εκδρομή. Θα έρθει η ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ θα χωράει σε ένα πούλμαν. Ετσι η Νέα Δημοκρατία μοιάζει πιο μεγάλη και το ΠΑΣΟΚ ξαφνικά γίνεται κόμμα εξουσίας. Τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τον πάρει ο Πολάκης, αλλά αν γίνει ο ίδιος αρχηγός από ποιον θα διαφοροποιείται μετά; Σε ποιον θα κλαίγεται;
● Σε ανησυχεί η άνοδος της Ακροδεξιάς;
Θα σου πω κάτι άλλο. Είναι ένας σε ένα τραπέζι, υπέρβαρος, 140 κιλά, και έχει μπροστά του ψητά αρνιά, κοκορέτσια, σπληνάντερα και τα τρώει. Και ρωτάει κάποιος τη γυναίκα του: σε ανησυχεί που ο άντρας σου τρώει όλα αυτά τα κοψίδια; Η απάντηση είναι όχι.
Αφού η Αριστερά διαλύεται και τη διαλύουν οι ίδιοι οι Αριστεροί, αφού το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να φάει κανένα κοκαλάκι από την εξουσία κι αφού ήδη οι μισοί ΠΑΣΟΚοι εργάζονται μέσα στη Νέα Δημοκρατία, γιατί να με ανησυχεί κάτι για το οποίο μοχθούν όλοι τους να φέρουν και έχουν μπει όλες οι προϋποθέσεις της ύπαρξής τους; Βλέπω όλες τις δυνάμεις να καλουπώνουν την άνοδο της Ακροδεξιάς. Δεν ανησυχώ για κάτι που το ετοιμάζουμε οι ίδιοι εμείς, δεν έρχονται άλλοι άνθρωποι που θα γίνουν ακροδεξιοί. Εμείς μέσα μας γίναμε ακροδεξιοί κι έρχονται οι νεότεροι άνθρωποι και εκφράζουν αυτό που εμείς οι μεγαλύτεροι, στο βάθος μας, κρύβουμε.
