Τα περισσότερα αιτήματα των μαθητών που κάνουν κατάληψη στα σχολεία τους και φέτος όπως και τα προηγούμενα χρόνια είναι δίκαια, δε νομίζω ότι αμφιβάλλει κανείς.

Έχουν να κάνουν με τα εξής:

• Την υποστελέχωση των σχολείων, η οποία είναι κάτι σαν “έθιμο” να ολοκληρώνεται το ωρολόγιο πρόγραμμα των σχολείων όλων των βαθμίδων με την έλευση όλων των εκπαιδευτικών προς το τέλος Οκτωβρίου. Είναι μια ελληνική καινοτομία! (Γι’ αυτές τις χαμένες ώρες δε βλέπω να ενδιαφέρεται το Υπουργείο, να βάλει απουσίες στον εαυτό του!)

• Τις ελλιπείς ή ακατάλληλες σχολικές υποδομές που και αυτό είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα που δεν επιλύεται στη  βάση του, μόνο σποραδικά βελτιώσεις και “μπαλώματα” γίνονται σε παλιά κτίρια και στενάχωρες αυλές που έχουν φτάσει να φιλοξενούν το διπλάσιο και πλέον αριθμό μαθητών για τον οποίο είχαν αρχικά φτιαχτεί. Στην Κεφαλονιά, όπως και σε άλλα μέρη έχουμε γεμίσει με προκατασκευασμένες αίθουσες – που είναι μια λύση ανάγκης – και έχουμε φτάσει να τις θεωρούμε ως μόνιμα κτίρια. Να τελειώνουν τα παιδιά Δημοτικό ή Γυμνάσιο σε προκάτ αίθουσες! Άλλη μια ευρωπαϊκή καινοτομία!
  
• Επιπροσθέτως φέτος μας προέκυψε και η επιδημία του κορονοϊού και πρέπει τα παιδιά να σταθούν φορώντας μάσκα, με τη ζέστη ακόμη να μας πολιορκεί στις αίθουσες των 25 και πλέον μαθητών/τριών. Για να έρθουμε λίγο στη θέση τους να δούμε πόσο εύκολο είναι! Και αυτό ελληνική καινοτομία!

Είναι φανερό ότι η Πολιτεία δεν είχε ούτε έχει καμία πρόθεση να φτιάξει μικρά τμήματα, να διορίσει περισσότερους εκπαιδευτικούς και άλλα τέτοια μέτρα όπως πάρθηκαν στην Ιταλία και αλλού. Οι “σοφοί επιδημιολόγοι” αποφάνθηκαν για την επιδημία και οι “σοφοί οικονομολόγοι” για τη μάσκα που έδωσαν στους μαθητές/τριες και έτσι άνοιξαν τα σχολεία. Αυτή ήταν η διαχείριση εκ μέρους της Πολιτείας.

Εμείς όμως ως πολίτες πώς θα διαχειριστούμε την υπάρχουσα κατάσταση;

Με το να μην πηγαίνουμε σχολείο και να σταματήσουν κι αυτά τα πολλά ή λίγα μαθήματα ;

Με το να μη φοράμε μάσκες και να μη τηρούμε τα μέτρα ασφαλείας θα σταματήσουμε τον κορονοϊό;

Με την κατάληψη του σχολείου σταματούν τα μαθήματα. Διακόπτεται το παιδαγωγικό και διδακτικό έργο. Αυτό είναι εις βάρος των μαθητών βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Χάνουν τη διδακτέα ύλη, την οποία είναι πολύ πιθανόν να πληρώσουν αργότερα στα φροντιστήρια για να την μάθουν… Μεταξύ αυτών υπάρχουν και παιδιά που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ή την άνεση λόγω απόστασης ή υποχρεώσεων των γονέων τους να καταφύγουν στα φροντιστήρια και μοιραία θα μείνουν πίσω.

Υποβαθμίζουν το δημόσιο σχολείο, το εμποδίζουν να επιτελέσει το ρόλο του. Να δώσει την πολυπόθητη παιδεία σε όλα τα παιδιά.

Κατά τη διάρκεια των καταλήψεων γίνονται πολλές ζημιές, φθορές σε υλικά του σχολείου και πάντα ελοχεύουν κίνδυνοι τραυματισμού ή άλλων δυσάρεστων περιστατικών μεταξύ των παιδιών που βρίσκονται πολλές ώρες χωρίς επιτήρηση.

Η αντίδρασή και η αντίστασή τους θα μπορούσε να καταγραφεί στις αρμόδιες αρχές, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ακόμη και με διαδηλώσεις στο δρόμο έχοντας μαζί τους τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και όλη την κοινωνία σε απογευματινές ώρες ή σαββατοκύριακα. Έτσι δεν θα έχαναν τα μαθήματά τους, που είναι εις βάρος τους και δεν θα ήταν μόνοι τους στις διεκδικήσεις τους. Θα είχαν ένα μεγάλο μέρος των ενεργών πολιτών και ψηφοφόρων στο πλευρό τους. Συλλόγους εκπαιδευτικών, γονέων και πιθανόν άλλους φορείς που θα ύψωναν μια ηχηρή φωνή απέναντι στην Πολιτεία.  Δεν θα ήταν μόνοι, ανήλικα παιδιά απέναντι σε όλους – ακόμη και στους ίδιους τους γονείς τους – χωρίς να τους παίρνουν στα σοβαρά, ή χωρίς να θέλουν να τους πάρουν στα σοβαρά.

Νομίζω ότι η κατάληψη του σχολείου είναι μια μορφή βίας.Θα ήταν καλύτερα να μάθουμε στα παιδιά να διεκδικούν τα αιτήματά τους με τον δημοκρατικό διάλογο και αγωνιστικότητα, όχι με βία, με υπομονή, επιμονή και επικοινωνιακή διάθεση. Οι τσαμπουκάδες δεν έχουν θέση στην εκπαίδευση, ούτε καν όταν προέρχονται  από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας με την τελευταία εγκύκλιο “περί απουσιών όσων συμμετέχουν στις καταλήψεις”. Στη βία των 15χρονων μαθητών απάντησαν με εκφοβισμό απουσιών – αποκλεισμό από το μάθημα, δηλαδή άλλης μορφής βία. Αντί να εξετάσουν τα αιτήματα των μαθητών έστω και κατά τόπους να δώσουν κάποιες λύσεις, όπου είναι δυνατόν, τους απάντησαν με το… βούρδουλα! (Δε μου μοιάζει παιδαγωγική λύση, μήπως προέρχεται από το Υπουργείο Ασφάλειας;)

Με αυτές τις …”καινοτομίες” όμως δεν πάμε μπροστά, πίσω ολοταχώς πάμε…

Παιδιά σας παρακαλώ γυρίστε στα σχολεία σας να μάθετε γράμματα γιατί θα μας πάρουν αμπάριζα οι … Ουδεπώποτες!