Πριν (χτες βράδυ) και μετά (σήμερα το πρωί).

Πέρασε ο Δήμος; Όχι βέβαια. Έβαλα γάντια και πήγα τα οικιακά απορρίμματα του αναίσθητου γαϊδάρου (δεν γνωρίζω ποιος είναι) στον πράσινο κάδο 50 μέτρα πιο πέρα.

Είναι η πρώτη φορά; Όχι βέβαια. Κάθε φορά που θα πάω να πετάξω τα σκουπίδια μου, αρπάζω ό,τι μπορώ από τους δύο μικρούς κάδους ΓΙΑ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ώστε να μην ξεχειλίζουν και να μπορεί ο περαστικός να πετάξει το χαρτάκι από την τυρόπιτα ή το άδειο μπουκάλι του αναψυκτικού του.

Μένω σε καμιά απομακρυσμένη περιοχή, ώστε να μην έχει και ιδιαίτερη σημασία η εικόνα της γειτονιάς; Όχι βέβαια. Εκατό μέτρα από την κεντρική πλατεία Αργοστολίου.

Είμαι ένας συνειδητός πολίτης, που σέβεται τα αυτονόητα – την καθαριότητα, το συνάνθρωπο, τον τουρίστα που θα δει τα χάλια αυτά και σίγουρα δεν θα μείνει με θετική εντύπωση; Όχι βέβαια. Είμαι η γραφική, η “ω καημένη τι ψάχνεις τώρα”.

Καλή χρονιά να ξαναπούμε, με μεγαλύτερο σεβασμό στο περιβάλλον μας και στους συνανθρώπους μας, αν πιστεύουμε ότι αξίζουμε και εμείς το σεβασμό τους.

Μίνα Θεοφιλάτου