Παει κι’ ο Αυγουστος, μας προσπερασε κι’ αυτος σαν ανεμορουφουλας.
Ποτε μπηκε, ποτε περασε της Παναγιας και τ’ Αγιου… σημερα – αυριο βγαινει.
Αλλες εποχες τετοιες μερες αρχιζε ο Τρυγος. Να’ μπει ο Σεπτεμβρης
και μεχρι του Σταυρου οι πιο καθυστερημενοι να τρυγησουνε.
Βαρδα να μην πιασει καμια βροχη και τοτε … φτου κι’ απ’ την αρχη.
Με κοφες απο καλαμια γιοματες μεχρι τα μπουνια, και οι καημενοι οι
Γαιδαροι ν’ αγκομαχανε ν’ ανεβουνε τα μονοπατια κι’ εμεις να τσου
σπρωχνουμε απο πισω για βοηθεια. Σημερα καθενας εχει κι’ απο δυο αγροτικα …
Σε οργασμο ολη η οικογενεια. Οι μεγαλοι να πανε ολα καλα, αγωνια για τη σοδεια
και τα παιδια να βοηθανε και να φαρομανανε μαζι. Κυνηγητο για ενα καλο Τσαουσι
φαουλαρικο που βρηκε ο μικρος και δωστου να θελει να του το αρπαξει ο μεγαλος
να το καρπωθει. Ο Πατερας να γκρινιαζει και ο Νονος να χαιρεται να τα βλεπει να
φαρομανανε. Η Νονα στη κουζινα να μαγερευει το Βοικο, κοκκινιστο με μακαρονια
ΧΟΝΤΡΑ !!!!!
Και η Μικρη να μαζευει τα φαουλαρικα που βρηκανε οι Μεγαλοι σ’ ενα καλαθακι,
νομιζε πως εκανε τη πιο τρανη δουλεια !!!
Πηρανε τα μετρα τους οι μεγαλοι φετος γιατι περισυ η Μικρη τους ξεφυγε, βρηκε
ενα μαχαιρακι, προσπαθησε να κοψει σταφυλια κι’ εκοψε το δαχτυλακι της.
Και να το κλαμα και τα δακρυα, και να τρεχει και η μυξουλα της μαζι. Ο Πατερας
να την μαλωνει, η Μανα να τη φοβεριζει, μοναδικο αποκουμπι η αγκαλια του Νονου,
εκει βρηκε παρηγορια , ολη την Αγαπη τη ζεστασια και τη συγχωρεση. Να φιλησει
ο Νονος το δαχτυλακι για να γινει καλα.
Μα τι λεω ; παρασυρθηκα απο αλλες Εποχες, που τα βλεπετε εσεις ολα αυτα σημερα;
Στις μερες μας πρεπει να ξεμπερδευουμε συντομα, να παρουμε δυο – τρεις αργατες
να τα μαζεψουμε τακα – τακα να τελειωνουμε. Να ερθει και το μηχανημα να τα ζηψει, να’ μπει ο μουστος κατ’ ευθειαν στο βαρελι – INOX παρακαλω – χωρις να λερωθουμε …. και να προλαβουμε να μη χασουμε το μπανιο μας.
Που ειναι ο Λινος και το Ποδοχι ; Πριν ξεκινησουμε το πατημα μη ξεχασουμε να σηκωσουμε το Λαγγερο …δεν κανει να’ μπει μεσα στο μουστο… θα ξυνισει.
Ν’ αρχισει το πρωτο πατημα, να πεσει ο σορος και να μπουνε στη μεση μια – δυο φορες.
Στο τελος στο πισω μερος του Λινου σαν πεζουλι για ν’ αρχινισει το ζηψιμο με τσι πατουσες !!!
Να σηκωσουμε στο πρωτο πατημα ενα σεκιο να μετρησουμε το Γραδο, 11,5 / 12,0 καλο ειναι … με το ζηψιμο θα παει 12,5, οτι πρεπει, ουτε σταλα νερο δεν χρειαζεται….
Και αφου εχουμε ξεθεωθει στο πατημα και το ζηψιμο, αντε να τα βαλουμε κσι στη Τσιπουρια.
Εδω βγαινει το καλο πραμα, Πετιμεζι σκετο, 15 βαθμους οινοπνευμα, 28 Ζαχαρο !!! μαλλον θα χρειαστει λιγο νερο ….
Πως μπορω να τα συγκερασω ολ’ αυτα μαζι ; Ολη η νοσταλγια στο μυαλο και τη σκεψη , αλλα η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη , υπαρχει η εξελιξη αλλα οι θυμησες παραμενουν, δεν ξεχνιουνται ευκολα οι εμπειριες μιας Ζωης. …
Σας εδωσα καπως μιαν εικονα ; μπηκα στη φαντασια σας ; εαν ναι κατι καταφερα,
διαφορετικα … δεν πειραζει δεν λεω οτι ειναι ματαιος κοπος …καποια στιγμη ειμαι
σιγουρος θα με θυμηθειτε…
Με λυπη διαπιστωνω οτι σε ελαχιστα τοπικα site ο Τρυγος ειναι εστω ως Θεμα αναφορας…
Αυτην την εποχη επρεπε να σφιζουν απο τετοιες ειδησεις, και αναρτησεις με φωτογραφιες αλλων εποχων, τα προηγουμενα χρονια τις εβλεπα συχνα.
Αντε και καλο τρυγο σε ολους τους Τρυγητες, καλη σοδεια και καλοπιοτο το Νιομουστι, οτι και να’ ναι Ρομπολα, Τσαουσι η Βοστιλιδι, αντε και Θηνιατικο μη παραξηγηθουνε μερικοι…
Υπαρχει καθολου σταφιδα μαυρη εκει στο Ληξουρι ;
Καποτε τ’ αλωνια ητανε γιοματα ….
Σπαρτια 30 τ’ Αυγουστου 2021
Ανθιας ο Σπαρτινος,
Δοκιμαστης Μουστων ( σε αυτην τη φαση ) με Διονυσιακη αλλα και νοσταλγικη διαθεση …
Υ.Γ. : Πριν λιγες μερες επισκεφτηκα για πρωτη φορα και τις εγκαταστασεις του συνεταιρισμου της Ρομπολας στο καμπο στα Ομαλα. Σπουδαιο εργο, πρεπει να το προσεξουμε σαν κορη οφθαλμου, και να γινει η συνεχιση της κληρονομιας μας. Δεν εχουμε αναγκη απο βιομηχανιες αυτοκινητων και πετρελαικες εγκαταστασεις, συνεχιση της παραδοσης μας χρειαζομαστε προσαρμοσμενης στις καινουργιες συνθηκες της νεας εποχης. Να γεμισουνε οι καμποι αμπελια και ελιες, αυτοι ειναι οι θησαυροι μας !!!
