Αυτό που με δαιμονίζει είναι ότι πριν λίγο καιρό είχαμε μοιραστεί στα δύο για τη συμφωνία των Πρεσπών, με ανθρώπους να βρίζουν, να προσπαθούν να μπουν στη Βουλή, να ντύνονται Μ.Αλέξανδροι και Μπουμπουλίνες, Σπαρτιάτες και Batman, έτοιμοι να ξεσκίσουν τους εχθρούς (από τον καναπέ τους, άντε και σε συλλαλητήρια με πάλκο και θυμιατά).

Κι αν έλεγες κάτι διαφορετικό – ” Να το εξετάσουμε ρε φίλε; Γιατί να είμαστε οχτροί; Γιατί όλοι εναντίον μας είναι λες; Γιατί τότε όλες οι επιχειρήσεις έχουν μεταφερθεί στη Β.Μακεδονία κι εσύ συνεχίζεις να ψωνίζεις από αυτές; ” ήσουν ο ΜΕΓΑΣ προδότης του λαού!!!!

Και τώρα το βουλώνουν μπροστά στον εμπαιγμό εκείνων που τους έβαλαν να βρίζουν αδερφούς.

Άι σιχτιρ πια με τους τσάμπα μάγκες, το παπαδαριό που γουστάρει σκοταδισμό, τους φασίστες που παρείσφρησαν και σε χρησιμοποίησαν και τους άθλιους πολιτικούς που χειραγωγούν τη μάζα – εξάλλου βιώνουν αεί με απατεωνιά.Άι σιχτιρ πια! (Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι,αυτό βρισιά δεν είναι. Μάλλον ευχή μού μοιάζει. Το αλλάζω: ΑΝΕΡΑΣΤΟΙ να μείνετε!)

Στέλλα Ο. Λιάτου

ΥΓ. Στα κεφαλονίτικα : Οι διαούλοι να σας πάρουνε , μπετσιλίδες (ηλίθιοι )

ΥΓ2. Θα μου πεις, τι σ’έπιασε τέτοια ώρα; Δεν είναι ώρα,δεν είναι μέρες,δεν είναι μήνες. Είναι η ζωή που χάνεται , μια στιγμή κι είσαι μόνος σου,όσα πέρασαν δε μείνανε και όσα έρχονται δε γίνανε…μάτια μου…