-Μπαμπά θα μου πάρεις ένα παγωτό;

-Αγάπη μου δεν έχω λεφτά, γιατί δύο σακουλίτσες πράγματα πήραμε  απ’ το σούπερ μάρκετ και δώσαμε τόσα πολλά λεφτά.

-Μπαμπά τα παπούτσια μου τρύπισαν περισσότερο και μπαίνει νερό  παγώνουν τα πόδια μου, μπορείς να μου πάρεις καινούρια;

-Αγάπη μου δεν έχω πληρωθεί ακόμα.

-Πότε θα πληρωθείς μπαμπά;

-Αργώ αγάπη μου, σε δέκα μέρες ίσως και περισσότερο , τα λεφτά δεν φτάνουν να περάσουμε όλο το μήνα.

-Γιατί μπαμπά;
Μα αφού δουλεύεις όλη μέρα!

-Αγάπη μου όλα τα λεφτά πάνε στο νοίκι, στο ρεύμα, στο νερό, στη βενζίνη, στο σούπερ μάρκετ και σε άλλα.
Γιαυτό δεν ανοίξαμε το καλοριφέρ φέτος τα κρύα βράδια, δεν είχαμε λεφτά για πετρέλαιο.
Κάθε φορά που μας δίνουν λίγα λεφτά παραπάνω στη δουλειά, σε αυτά που πρέπει να πληρώσουμε ανεβαίνει η τιμή τους δύο και τρεις φορές πάνω.
Δεν βλέπεις που ακόμα και στο σούπερ μάρκετ καθόμαστε πολύ ώρα για να βρούμε τα πιο φθηνά πράγματα που πάλι ακριβά είναι και δεν αξίζουν κι όλας!

-Γιατί μπαμπά δεν σου δίνουν περισσότερα λεφτά;

-Γιατί παιδί μου αυτούς που έχουμε βάλει να φοράνε ωραίες γραβάτες και να βοηθάνε την χώρα, δεν τους ενδιαφέρει ότι εσύ δεν έχεις παπούτσια, τους νοιάζει μόνο να αλλάζουν ομάδες και χρώμα στις γραβάτες.

-Και ποιοι είναι αυτοί μπαμπά τους έχω δει;

-Είναι αυτοί οι γέροι που βλέπουμε στην τηλεόραση παιδί μου, μάλλον πρέπει να πάρουν σύνταξη και να βάλουμε νέα παιδιά να μας βοηθήσουν με καλή και καθαρή καρδιά που θέλουν να μας βοηθήσουν επειδή μας αγαπάνε και όχι επειδή πρέπει.

-Σαν εμένα μπαμπά;

– Ναι αγάπη μου σαν εσένα…

Ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος είναι ιδιωτικός υπάλληλος.
Πατέρας δύο παιδιών.
Συντάκτης στο Λογοτεχνικό  περιοδικό  Θρυαλλίδας.

Υπό έκδοση ή πρώτη ποιητική του συλλογή.