Εικόνα άρθρου: Jerry Apostolatos, ιριδισμός από μαζούτ μέσα στο νερό.

Πάμε και στα σοβαρά τώρα…
Θυμάται κανείς από τη γενιά μου (τους σημερινούς 60άρηδες+) τόσο ΚΑΚΟ ΚΑΙΡΟ αυτή την εποχή;
Εννοώ έναν τόσο παρατεταμένο καύσωνα με αφύσικα υψηλές θερμοκρασίες που σέρνεται πάνω από την Μεσόγειο (και όχι μόνο) τον τελευταίο μήνα, που τελευταία έχει εξελιχθεί σε έναν άλλο καιρικό εφιάλτη, το συνδυασμό ζέστης με αφόρητη υγρασία.

Κατά καιρούς είχαμε καύσωνες μικρής σχετικά διάρκειας (άντε μια βδομάδα το πολύ), είχαμε περίεργες μπόρες (έως και καταιγίδες) εκεί γύρω στον Δεκαπενταύγουστο, που προμήνυαν και τον ερχομό του Φθινοπώρου … αλλά μέχρι εκεί!

Ετούτο το φετεινό κακό που ήρθε μετά τον Ιανό που μας ξεκλήρισε και που υποπτεύομαι ότι δεν είναι το κερασάκι στην “τούρτα της εξέλιξης”, μια και οι οιωνοί μιλάνε για χειμώνα με ακραία φαινόμενα, δεν θα πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε λίγο βαθύτερα την τύχη και το μέλλον του τόπου μας (για να μην πω του πλανήτη);

Μήπως να ξεκινήσουμε σιγά σιγά να σκεφτόμαστε “εξω απ’ το κουτί”;

-Να βάζουμε προτεραιότητες φιλικές στο περιβάλλον σε όσα κάνουμε ή όσα σχεδιάζουμε στο μικρόκοσμό του ο καθένας …
-Να μικρύνουμε λίγο την κλίμακα των “θέλω” ειδικά αυτών που εχουν “περιτύλιγμα” και ρυπαίνουν…
-Να κάνουμε οικονομία σε όσα αυτονόητα έχουμε, πληρώνουμε για να τα έχουμε και τα σπαταλάμε αλόγιστα (νερό, ρεύμα, τροφή, αέρα)
-Να υψώσουμε φωνή διαμαρτυρίας για το έγκλημα που γίνεται, την συντελούμενη καταστροφή της φύσης (αν όχι στη γή τουλάχιστον στη χώρα μας) και να απαιτήσουμε αυστηρότερη νομοθεσία, οργάνωση, ευθύνη και παραπάνω σοβαρότητα με “ανοιχτή επιταγή” στους διοικούντες …
-Να πάψουμε να χαιδεύουμε την πλουτοκρατία της αφθονίας, της ασυδοσίας, της εξάντλησης των φυσικών και ανθρώπινων πόρων, του θεάματος, του “φαινεσθαι”, του δήθεν, του αχόρταγου, να σκύβουμε το κεφάλι στις φαραωνικές απαιτήσεις των πλουσίων, να πάψουμε τέλος να “πουλάμε” τη γή και τη ζωή μας …

Μάσος Δευτεραίος