Για τη διένεξη μεταξύ του Ιονίου Πανεπιστημίου και Γεωργικής Σχολής σχετικά με το ένοίκιο του κτηρίου που βρίσκεται στο κτήμα της σχολής στον Κούταβο, έχω να παρατηρήσω τα παρακάτω:
Η Γεωργική Σχολή είναι κληροδότημα και επομένως εφαρμόζει το δημόσιο λογιστικό, ως να ήταν δημόσια περιουσία. Ως δημόσια περιουσία όφειλε να προσλάβει ορκωτό εκτιμητή, προκειμένου να εκτιμήσει το ύψος του μισθώματος που πρέπει να καταβάλει το Ιόνιο Πανεπιστήμιο μετά τη λήξη της προηγούμενης μίσθωσης, για λόγους διαφάνειας.
Οι ορκωτοί εκτιμητές λειτουργούν με βάση ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα, αλλά και με βάση τον Κανονισμό Δεοντολογίας, που διέπει το επάγγελμά τους. Επομένως το ποσό του μισθώματος που καθόρισε ο ορκωτός εκτιμητής για το κτήριο του Ιονίου Πανεπιστημίου, είναι πέραν πάσης αμφιβολίας το πραγματικό. Άλλωστε δεν πρόκειται μόνο για το κτήριο, αλλά και για τον περιβάλλοντα χώρο, πολλών στρεμμάτων. Δεν ξέρω αν ο εκτιμητής είναι ένας από τους τρεις εκτιμητές της Κεφαλονιάς, αν όμως είναι ένας από αυτούς, είναι σίγουρο ότι πρόκειται για άξιους επαγγελματίες, που ξέρουν καλά τη δουλειά τους.
Η έκθεση του ορκωτού εκτιμητή, αν πρόκειται για δημόσια περιουσία, διατίθεται υποχρεωτικά στο Αυτοτελές Τμήμα Εκτιμήσεων και Προσδιορισμού Αξιών Ακινήτων της Γενικής Γραμματείας Οικονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών.
Κατά συνέπεια, όση ευαισθησία και αν διαθέτουν τα μέλη του Δ. Σ. της Γεωργικής Σχολής, σε καμμία περίπτωση δεν μπορούν να αποστούν από την έκθεση του ορκωτού εκτιμητή, γιατί κινδυνεύουν να καταδικαστούν για απιστία. Αν βέβαια το δικαστήριο κρίνει ότι το ετήσιο μίσθωμα, που καθόρισε ο εκτιμητής δεν είναι εύλογο και το μειώσει, τότε μπορεί το Δ.Σ. να συμφωνήσει σε μικρότερο ποσό.
Όσον αφορά τώρα στην εξεύρεση του ποσού, είτε είναι 40.000 ευρώ, είτε λιγότερο, δεν νομίζω ότι είναι τόσο δύσκολο. Εδώ το δημόσιο σπαταλά εκατοντάδες εκατομμύρια. Αν το Ιόνιο Πανεπιστήμιο περιληφθεί στις επόμενες Λίστες Πέτσα με αυτό το μικροποσό, λύνεται το πρόβλημα.
Νίκος Μαραγκάκης
