(Εικόνα τίτλου. «Θλίψη». Έργο του Θεόδωρου Γουλιμή, από τη συμμετοχή του στην 9η Ανοικτή Καλλιτεχνική Τριλογία Κεφαλονιάς, 2020)*
Αφιερωμένο στην Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας 10-10-2020, κάθε χρόνο την ίδια ημερομηνία. Ο ορισμός της Υγείας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας Π.Ο.Υ. μας δείχνει ότι ο αμιγής Βιολειτουργισμός δεν είναι πλέον αρκετός, για να λεγόμαστε Υγιείς.
«Υγεία δεν είναι μόνο η απουσία συμπτωμάτων ασθένειας. Είναι το σύνολο της Σωματικής, Ψυχικής και Κοινωνικής Ευεξίας».
Από τα μέσα του 19ου, σε όλον τον 20ο αιώνα, αλλά και σήμερα στον 21ο , διανύουμε τα χρόνια της Ψυχολογίας, της Ψυχανάλυσης και της νεώτερης Ψυχιατρικής. Είτε έχουν την κλινική μορφή, είτε την κοινωνική, την παιδαγωγική, εξελικτική, θετική….., αλλά και κάθε μορφή και όλες μαζί σε συνεργασία….. αλλιώς δε βγαίνει άκρη!
Πολλές συγκρούσεις γύρω μας, ατομικές, διατομικές, συλλογικές, κοινωνικές, πολιτικές, λεκτικές, σωματικές….. απ΄όλα έχει ο μπαξές!
Παρατηρείς όμως, ότι κάποιοι από εμάς έμειναν στον 18ο αιώνα του ρομαντισμού, κάποιοι άλλοι στον 19ο και τον 20ο αιώνα των συγκρούσεων, των βάθρων του ηρωισμού, της αρρωστημένης πατριδολαγνείας, του νοσηρού τοπικισμού, του εθνικισμού, του ρατσισμού, του σεξισμού της αντρικής υπεροχής, αλλά και της, παλαιάς κοπής, γυναικείας χειριστικής πλοκής.
Κάποιοι επιδίδονται σε «σχιζοφρενικές» παιδαγωγικές εφαρμογές, όπου άλλα λέει ο ένας γονιός, άλλα λέει ο άλλος.…. π.χ. «Βάλε τη ζώνη σου στο αυτοκίνητο» ο ένας …. «Στο μπροστινό κάθισμα και χωρίς ζώνες» ο άλλος..…τα τρελαίνεις ή δεν τα τρελαίνεις τα παιδιά;
Ούτε οι απόλυτες συμφωνίες – θέσφατα, που κινδυνεύουν να γίνουν ψυχαναγκασμοί…. όχι κι έτσι…. το συζητάμε και ορίζουμε κοινούς τόπους!Μαλώνουμε μεταξύ μας, αν χρειαστεί, πριν διαλύσουμε τα παιδιά!
Το συζητάμε…. μεγάλη κουβέντα…. ξέρουμε να συζητάμε όμως; Κυρίως…. ξέρουμε να ακούμε;… άλλη τεράστια κουβέντα! Ή μήπως κάποιοι θεωρούν τη συζήτηση αδυναμία;
Απλά πράγματα, αλλά πολλές φορές, επαναλαμβάνω, «σχιζοφρενικά» ! Τι προσπαθούμε να αποδείξουμε; Τι φόβοι, τι ανασφάλειες, τι τραύματα, ποιες ματαιώσεις κρύβονται από πίσω; Τι συμπλέγματα ανωτερότητας ή κατωτερότητας (το ίδιο είναι), κουβαλάμε μέσα μας;
Το Μέτρο όμως πού χάθηκε;
Πώς θα ορίσουμε το «Μέτρον Άριστον» για τον καθένα ξεχωριστά, αλλά και σε επίπεδο Κοινό- Συλλογικό;
Πώς θα το βρούμε, όταν είμαστε όλοι πελαγωμένοι…. επαγγελματικά, οικονομικά, brain gain μορφωτικά…. η Φύση αντιδρά βίαια πια…. οι μικροοργανισμοί μάς «κερνούν» απλόχερα αρρώστιες.…δε ζούμε και τα καλύτερα, να το παραδεχτούμε!
Κάποιοι γινόμαστε Αυταρχικοί και Επιθετικοί, κάποιοι άλλοι ….στο αντίθετο άκρο…. συρρικνωνόμαστε…. Μελαγχολικοί και Καταθλιπτικοί! Με την πανδημία του κορωνοϊού έχουν αυξηθεί οι ψυχικές διαταραχές, οι αυτοκτονίες, τα αδιέξοδα. Ο εγκλεισμός, οι αποστάσεις, οι περιορισμοί, η απειλή θανάτου, έχουν βλάψει την ψυχική ισορροπία!
Υπάρχουν βέβαια και τα εγγενή-γενετικά χαρακτηριστικά που τα κληρονομούμε, βρίσκονται στα γονίδιά μας! Η περίφημη προδιάθεση.
Σωστά… απαντά η Γενετική… αυτό συμβαίνει σε ποσοστό 25%, το υπόλοιπο 75% της συμπεριφοράς μας, προέρχεται από κοινωνικές επιρροές, τις συναναστροφές, την οικογένεια, τους φίλους, την Παιδεία (τεράστιο θέμα)…. τα ΜΜΕ σήμερα, τα social media, τα fake news…. και πάει λέγοντας!
Όλα βελτιώνονται με κατάλληλη προσπάθεια… λέει η Ψυχολογία.…που ξαναμπαίνει στην κουβέντα μας!
Είναι καιρός, σιγά-σιγά, να αλλάξουμε αιώνα! Διανύουμε τον 21ο και οι συμπεριφορές μας, «τρελαίνουν» όχι μόνο εμάς, όχι μόνο τους γύρω μας, παλάβωσαν την ίδια τη Φύση, που σπέρνει θύελλες και θερίζει κυκλώνες, εκεί που δεν υπήρχαν.
Δεν είμαστε «τρελοί» όσοι θα ακουμπήσουμε στην Ψυχολογία, είναι η αναζήτηση για τη χαμένη μας, Επικοινωνία!
Είναι ο καταλύτης και η συμμετοχή μας στην αποκατάσταση της Ψυχικής Υγείας, της Σωματικής Ευρωστίας και της Κοινωνικής μας Ευημερίας!
*Ο Θεόδωρος Γουλιμής είναι Κεφαλονίτης, μαθητής λυκείου με ταλέντο και αγάπη για τη ζωγραφική.
