Εικόνα άρθρου. «Ευτυχισμένοι ενήλικες» με πάθη βουνό.
Πριν κάποιες μέρες παρακολούθησα την αντιπαράθεση μεταξύ συμπολιτών μας για τον Παύλο Πολάκη, «όχι είναι έτσι» «όχι δεν είναι έτσι» «εσείς οι ίδιοι, οι σύντροφοί του τον απορρίπτετε» «μα τι μας λέτε τώρα;» «έτσι ήταν η Αριστερά, ο Κύρκος, ο Μπανιάς, ο Τρίτσης και τόσοι άλλοι;» «δεν υιοθετούμε το ύφος αλλά το περιεχόμενο αυτών που λέει»…. ο καθείς την άποψή του.
‘Όμως… πάντα υπάρχει κι ένα όμως… και ας όψεται η μονοκαλλιέργεια της εκπαίδευσης μας.
Μετά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, η ανθρωπότητα έπρεπε να μαζέψει τα κομμάτια της, να δουλέψει με ομοφωνία. Εμφανίστηκαν τότε οι ηγέτες που οδηγούσαν και καθοδηγούσαν τα πλήθη, για να ορθοποδήσουν τα κράτη οικονομικά, από τα τραύματα του πολέμου. Η κλασσική Αμερικάνικη και Αγγλοσαξονική Επιρροή ήθελε υποταγή στην εξουσία για την παραγωγή. Γύρω στο 1960 που άρχισαν να πλουτίζουν, στην Κεντρική Ευρώπη, εμφανίστηκαν οι διαφωνούντες λίγοι, που ζητούσαν πια κάτι διαφορετικό για τους λαούς, Μάης του 68, η Χιλή του Πινοσέτ, ενάντια στην Ελληνική Χούντα κλπ γνωστά!
Στην παραδοσιακή ομοφωνία εστιάζουμε στον ηγέτη, είναι ωραίος, καθώς πρέπει, ευγενής, ψηλός, αδύνατος, γυμνασμένος κλπ. Στο μετέπειτα μοντέλο του 60 των μειοψηφιών της αλλαγής, η εστίαση βρίσκεται στο περιεχόμενο των λόγων του. Τι μας λέει δηλαδή, ξεφεύγουμε λιγάκι από το κασκόλ ή την κολλητή βερμούδα που φοράει!
Σήμερα, οι Κοινωνικοί Ψυχολόγοι της Επιρροής τα θέλουν όλα, για να τα πούμε απλά! Και την αισθητική και το ουσιαστικό περιεχόμενο ενός πολιτικού προγράμματος π.χ. Αναζητείται γέφυρα μεταξύ των δύο ακτών του Ατλαντικού!
Το καταφέραμε; Όχι! Οι ηγέτες «Μυλόρδοι»έχουν πέραση και ο ρατσισμός για τους ασχημούληδες, κοντούς, χοντρούς, ψηλούς χοντρούς, μερακλαντάν και ορεσίβιους, γυναίκες με «ψωμάκια»….. απαπα μακριά! Για να ακουστείς πρέπει να ψηλο-αδυνατίσεις, να φτιάξεις νύχι και μαλλί στην τρίχα, να φανεί και λίγο μπούτι, να κρύψεις και χρόνια καμιά δεκαριά, αν όχι παραπάνω. Πάνε οι μέντορες, οι Νέστορες, οι σοφοί, οι «γέροντες» σεβαστοί! Ποιος έχει χρόνο για τέτοια και πως θα ζήσει το showbiz και το εφήμερο της αρπαχτής;
«Ευτυχισμένοι ενήλικες» βλέπουμε στη Δανέζικη ταινία του 2022 (εικόνα άρθρου). Η αψογοτάτη, καλογυμνασμένη, λεπτή ξανθιά βιολοντσελίστα και ο «πετυχημένος» σύζυγος κατασκευαστής, τα κάνουνε μαντάρα. Τέλεια σπίτια, με πέτρα και γυαλί. Πίνακες φουτουριστικοί, γλυπτά, πισίνες, αμάξια τούρμπο μηχανή… αλλά… αυτό το αλλά τα δείχνει όλα, κάτι δεν κάνουμε καλά! Όλα για την εικόνα, το φαίνεσθαι και την κοντινή ή μακρινή μας γειτονιά!
Εικόνα. Ταινία «Νάρβικ» η πρώτη ήττα του Χίτλερ στη Νορβηγία, αλλά όχι οριστική.
Ξεχνάμε εύκολα, μας υπενθυμίζει το «Νάρβικ» Νορβηγική ταινία 2022, στο ομώνυμο λιμάνι της βόρειας Νορβηγίας που εξάγει σιδηρομετάλλευμα. Γίνεται στόχος του Χίτλερ και των ελευθερωτών συμμάχων. Δείχνει για άλλη μια φορά τι σημαίνει πόλεμος και φασισμός! Το «κοντέρ» γυρίζει στο μηδέν!
Ο πόλεμος είναι πια προ των πυλών μας! Εμείς ας συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με τις Σφακιανές πίτες ή τις Κεφαλονίτικες κρεατόπιτες! Που τρελαίνομαι και για τις δυο… άλλο θέμα!
Οι γενναίοι έχουν χρέη! Δος ημίν τους ατελείς!
