Κάθομαι μέσα στο σπιτάκι μου ήσυχη ήσυχη, με τη μιζέρια και τον φόβο αγκαλιά και αναρωτιέμαι τι μας έλειπε; Μήπως μας λείπουν νοσοκομεία ; Μήπως μας λείπουν γιατροί; Μήπως μας λείπουν φάρμακα και εμβόλια; Όχι , όχι και πάλι όχι! Δεν μας λείπει τίποτα από τα παραπάνω μου απαντάει μια φωνή γνώριμη, σχεδόν πατρική. Είναι η φωνή της κυβέρνησής μας!
Για να μην ζορίζομαι και τα μπερδεύω μέσα στο κεφάλι μου, έρχεται η κυβέρνηση να μου δώσει απαντήσεις, πριν από εσάς για εσάς ένα πράγμα. Και μου λέει η κυβέρνησή μας, καλή της ώρα, να μην πω τίποτα άλλο : “Χρειαζόμαστε αστυνομία πολλή αστυνομία όση περισσότερη μπορέσουμε”. Για να καταλάβετε, εδώ και ένα χρόνο προσλαμβάνουν συνέχεια και ακόμη δεν έχουμε αρκετή (ποιον να πρωτοδείρεις, ποιον να πρωτογράψεις κύριες και κύριοι;!). Και επειδή δεν υπάρχει κανένα μαγικό κουτί να βγάζει κυρ αστυνόμους, όποιος έβλεπε μικρός αστυνόμο Σαΐνι και Ράμπο (έστω ένα από τα δύο), κρίνεται κατάλληλος για τη θέση. Βγήκαν,όμως, κάποιοι κακοί άνθρωποι και είπαν πως η εκπαίδευση των λαμπρών αυτών νέων δεν είναι επαρκής.
Πριν καλά καλά οι κακοήθεις αποσώσουν την φράση τους, η κυβέρνηση μας άφησε με το στόμα ανοιχτό, άφησε τους κακόβουλους, που όλο κρίνουν, ενεούς (ωραία λέξη, την έμαθα πρόσφατα και ήθελα να την μάθετε και εσείς!). Αποφάσισε να στείλει τα καμάρια της στο Πανεπιστήμιο. Αν αυτό δεν είναι τα καλύτερα αντανακλαστικά που ξέρετε, τότε τι είναι; Θέλω πάρα πολύ να κυλιστώ στο βούρκο του ελιτισμού και να πω, πως μόνο με μέσο θα έμπαιναν τα συγκεκριμένα καμάρια στο πανεπιστήμιο ή αν ήταν ο μπαμπάς τους καθηγητής (ουπς!) και όπως καλά διαβάσατε δεν κρατήθηκα. Χαλάλι που θυσίασα το politicallycorrect, το άξιζε αυτή η κακία. Ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω έπεσε στο τραπέζι η πρόταση για πανεπιστημιακή αστυνομία. Αηδίασα και που το είπα.
Για να σοβαρευτούμε, οι ευθύνες για αυτό το αίσχος που φτάσαμε να ακούσουμε και να είναι πλέον πιθανότητα βαραίνουν πολλές πλάτες. Είναι το τελευταίο σκαλί σ ́ έναν καλοστημένο μύθο για ανομία μέσα στα πανεπιστήμια, που ως πρώτη στόχευση είχε την κατάργηση του ασύλου. Έβλεπαν ανομία στο Πολυτεχνείο και όχι στην Ομόνοια.Αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα όπως είναι, η σοβαρή ανομία κατεβαίνει στην Ομόνοια μία στο τόσο με αστραφτερό αμάξι από κάποια “καλή” περιοχή. Για τους “κουμπάρους” δεν λέω τίποτα, μη βρεθώ με καινούρια παπουτσάκια που θα είναι και βαριά. Δεν συνεχίζω να απαριθμώ τα σκάνδαλα και τα συμπαρομαρτούντα τους (κι άλλη ωραία λέξη!) γιατί δεν θα σώσουμε ποτέ.
Η πλειοψηφία των “καλών” ακαδημαϊκών νόμιζε πως η κατάργηση του ασύλου δεν την αφορά, ίσως ακόμα πίστευε πως θα είναι υπέρ της. Κατόπιν εορτής βλέπουμε την σύνοδο των πρυτάνεων ν ́ αντιδρά, ευτυχώς για όλους μας κάποιοι δεν σταμάτησαν ποτέ ν ́ αντιδρούν, πολύ πιο ουσιαστικά από την επιεικώς αστεία αντίδραση της συνόδου. Γιατί αστεία; Γιατί εδώ και χρόνια επιλέγουν την αστυνομία να τους περιφρουρεί από αυτούς που εδώ και δεκαετίες περιφρουρούν το άσυλο. Γιατί παρακολουθούν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να μετατρέπονται σε επιχειρήσεις και το μόνο που τους απασχολεί είναι αν θα συμμετάσχουν στα κέρδη. Γιατί ακόμα και τώρα έχουν το θράσος να παραδέχονται πως δεν τους νοιάζει και πολύ αν θα έχουν πορτιέρη στο μαγαζί, αρκεί να παίρνει εντολές μόνο από τους ίδιους.
Η πανδημία ευτυχώς για εμάς, δυστυχώς για κάποιους άλλους, δεν θα κρατήσει για πάντα και παρά το γεγονός πως κάνουν ό,τι μπορούν για να μας εξοντώσουν φυσικά, ψυχολογικά, οικονομικά ή και όλα μαζί εμείς, εμμονικά τολμώ να πω, επιβιώνουμε. Το απολύτως ελεγχόμενο περιβάλλον που ονειρεύεται η κυβέρνηση για τον ακαδημαϊκό χώρο δεν είναι μακριά από τη στόχευση που έχει για τοσύνολο της κοινωνίας, για αυτό μας αφορά όλους. Το αν θα καταφέρουμε να μπλοκάρουμε τον “πανεπιστημιακό αστυφύλακα” ίσως να είναι το πρώτο δείγμα για τον κόσμο που θα βρούμε βγαίνοντας από τα σπίτια μας.
Υ.Γ. 1: Αν έχετε ακαδημαϊκή ιδιότητα μπορείτε να υπογράψετε το κείμενο που θα βρείτε στο λινκ.
https://sites.google.com/view/ypografes-panep-astynomia/home
Υ.Γ. 2: Αστυνόμε Σαΐνι μη μου θυμώνεις, κατ΄ εξαίρεση σε συμπαθώ!
