Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024
19 C
Argostoli

kefaloniastatus@gmail.com

Εφημερεύοντα Φαρμακεία

spot_img

ΜΕΝΟΥ / ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Ο ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ | της Αντζελίνας Γιαννοπούλου

Γράφει η Αντζελίνα Γιαννοπούλου

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν την άποψη των αρθρογράφων τους και όχι κατά ανάγκη του kefaloniastatus.gr

*Η φωτογραφία είναι μια ευγενική χορηγία της Άρτεμης Νεοφύτου.

Η ώρα άλλαξε και η άνοιξη ήρθε, αλλά ο κόσμος εξακολουθεί να πεθαίνει. Είχα επενδύσει πολλά σε αυτή την αλλαγή του καιρού, τόσα πολλά, που μάλλον δικαίως με απογοήτευσε. Είμαστε ακόμη μέσα στα κλουβάκια μας και οι άνθρωποι που αγαπάμε είναι ακόμη επικίνδυνοι για εμάς, είναι ακόμη υποψήφια κρούσματα, κάθε ένας από εμάς είναι εν δυνάμει άρρωστος και τελικά είμαστε άρρωστοι όλοι.

Ψυχολόγος δεν είμαι, βλέπω όμως, φίλους και γνωστούς να έχουν καταρρεύσει, τις κρίσεις πανικού να έχουν γίνει καθημερινότητα για τεράστια μερίδα του πληθυσμού. Τα λουλουδάκια που ανθίζουν προκλητικά γύρω μας αδιαφορούν για όσα περνάμε, όπως αδιαφορούσαν και πέρυσι. Τα ψυχικά αποθέματα στέρεψαν πριν από καιρό, το μέλλον είναι δυσοίωνο, ωστόσο συνεχίζουμε να ζούμε.

Παίρνουμε έναν καφέ στο χέρι και με χίλιες προφυλάξεις πάμε μια βόλτα, η οποία μπορεί να «μπαλώσει» κάπως την ψυχική μας υγεία και ίσως να μας κοστίσει ένα πρόστιμο, που δεν θα πληρώσουμε, γιατί δεν έχουμε. Αν είσαι λιγότερο τυχερός, μπορεί να σε συλλάβουν, να σε χτυπήσουν και μετά να σε κρεμάσουν στα τηλεοπτικά «μανταλάκια».

Κάπου στη χώρα μας κάποιος πέθανε από περιτονίτιδα αβοήθητος, μα ήταν σκούρο το δέρμα του και δεν πειράζει. Κάπου στη χώρα μας κάποιος αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεξε, μα δεν έχει όνομα και δεν πειράζει. Στα νοσοκομεία της χώρας μας δεν γίνονται επεμβάσεις, μα έχουμε πανδημία και δεν πειράζει.  Στα νοσοκομεία της χώρας μας το 20% των ασθενών με κορωνοϊό πεθαίνει εκτός ΜΕΘ, μα μας είπαν πως είναι μικρό το ποσοστό, οπότε δεν πειράζει. Στη χώρα μας ένα παιδί σκοτώθηκε έξω από τη βουλή, μα ήταν από υπηρεσιακό όχημα και δεν πειράζει.

Αρκεί σε κάποιους που ο στρατός έκανε μόνος του βόλτες στους δρόμους για να γιορτάσει μια επανάσταση των παλιών καιρών. Το μυαλό είναι ύπουλο πράγμα, όμως, και καθώς έβλεπα ένα στρατό στην άδεια Αθήνα αντί, όπως με είχαν σχεδόν διατάξει, να θυμηθώ το ένδοξο ΄21, εγώ θυμήθηκα τις αφηγήσεις για την είσοδο κάποτε των ναζιστών στα ίδια μέρη, οι οποίοι παρεμπιπτόντως πολύ αγαπούσαν τις παρελάσεις, και δεν τους πείραζε να κάνουν μια ακόμη σε μια πόλη φαινομενικά άδεια, αλλά στην πραγματικότητα ασφυκτικά γεμάτη από το «υλικό» που θα δημιουργούσε σύντομα την αντίσταση. Δεν υπάρχει ιστορική αναλογία το ξέρω, αλλά το μυαλό κάνει συνειρμούς αδιαφορώντας για την επιστημονική ορθότητα.  

Η πανδημία δεν είναι η μόνη υπεύθυνη για το σκοτάδι που ζούμε. Είναι που βλέπουμε το περίφημο κοινό περί δικαίου αίσθημα να κουρελιάζεται κάθε μέρα σε ζωντανή μετάδοση χωρίς αιδώ, χωρίς να υπολογίζουν, πως το αίσθημα αυτό, αν δεν το σέβεσαι, αγριεύει. Γίνεται, θέλω να ελπίζω, το «υλικό» της αντίστασης που έχουμε ανάγκη.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ