Σήμερα βρίσκομαι στην Κεφαλονιά. Ένα πανέμορφο νησί, που βιώνει το σκληρό πρόσωπο της κρίσης που πλανάται σαν φάντασμα ξανά, πάνω από τη χώρα μας. Ένας τόπος ευλογημένος από τη φυσική του ομορφιά και τη φιλοξενία των ανθρώπων του.
Εκατοντάδες επαγγελματίες και εργαζόμενοι ζουν καθημερινά υπό το καθεστώς φόβου και αβεβαιότητας για το μέλλον, καθώς η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κινείται άνευ στρατηγικού σχεδίου. Οι ανελαστικές υποχρεώσεις σφίγγονται σαν θηλιά στον λαιμό του μικρού και του μεσαίου επιχειρηματία, καθώς οι τζίροι έχουν εκμηδενιστεί. Η ύφεση που μέρα με τη μέρα βαθαίνει, δεν είναι απλώς νούμερα που αραδιάζονται πάνω στα χαρτιά των οικονομολόγων, αλλά προσωπικές ιστορίες καθημερινών ανθρώπων, οικογενειακά δράματα. Οφείλουμε να σκύψουμε πάνω από τα προβλήματα και τις αγωνίες τους.
Σήμερα, κινδυνεύουμε περισσότερο παρά ποτέ, να χάσουμε μέσα σε 5 μήνες ότι με τους κόπους και τις θυσίες του λαού κερδίσαμε μέσα σε 5 χρόνια.
Από τη συνάντησή μου, με φορείς, στο Δημοτικό Θέατρο Κεφαλονιάς.