ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΛΗΞΟΥΡΙΟΥ (1865)

         Στους φακέλους που περιέχουν την προσωπική αλληλογραφία του Γεωργίου Τυπάλδου Ιακωβάτου και φυλάσσονται στο Αρχειακό Τμήμα της Ιακωβατείου Βιβλιοθήκης (Αρχείο Τυπάλδων Ιακωβάτων) σώζεται επιστολή με ημερομηνία 12 Οκτωβρίου 1865. Οι αποστολείς της είναι οι Φώτιος Γερολυμάτος πτ. Ιωάννου, Δημήτριος Σφαέλος χειρουργός και Αντώνιος Π. Αραβαντινός Καρλάτος. Παραλήπτης είναι ο Γεώργιος Τυπάλδος Ιακωβάτος, που ως εκλεγμένος βουλευτής Κεφαλονιάς διαμένει στην Αθήνα.

          Με την επιστολή τους αυτή οι τρεις Ληξουριώτες της εποχής διαμαρτύρονται στον βουλευτή τους για το ότι έχει κατατεθεί πρόταση στη Βουλή για το κλείσιμο του Πρωτοδικείου Ληξουρίου, απόφαση που πάρθηκε στο πλαίσιο της διοικητικής αφομοίωσης της Κεφαλονιάς (και των υπολοίπων Επτανήσων φυσικά) στο ελληνικό κράτος μετά την Ένωση με την Ελλάδα το 1864, και στέλνουν αναφορές υπογεγραμμένες από κατοίκους της πόλης και της εξοχής, για να τον ενισχύσουν στην προσπάθειά του για ανατροπή αυτής της απόφασης.

         Η περίοδος της διοικητικής αφομοίωσης και της εφαρμογής της νομοθεσίας του ελληνικού κράτους στα Επτάνησα μετά την Ένωσή τους με την Ελλάδα (1864) παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, διότι ουσιαστικά οι κάτοικοι των νησιών καλούνται να αλλάξουν την καθημερινότητά τους και να προσαρμοστούν σε νέα δεδομένα διοίκησης. Το γεγονός αυτό δεν έγινε πάντοτε ομαλά. Αντίθετα στις περισσότερες των περιπτώσεων οι αλλαγές δημιουργούσαν εντάσεις και αντιπαραθέσεις, καθώς θεωρούνταν ότι επιφέρουν αρνητικές συνέπειες στη ζωής τους, όπως και η συγκεκριμένη πρόταση για την κατάργηση του Πρωτοδικείου Ληξουρίου.

          Γεγονότα όπως αυτά που καταγράφονται στην συγκεκριμένη, προφανώς μας θυμίζουν ανάλογες σύγχρονες καταστάσεις και συμπεριφορές. 

                                                                                   Θεοδώρα  Ζαφειράτου

                                                                                        Δρ  Ιστορίας