Συμμετείχε σε περίπου 40 ταινίες της μεγάλης οθόνης, από το 1931 έως το 1968, ενώ ανεπανάληπτη είναι η ερμηνεία του στην ταινία «Ο μεθύστακας», σε τέτοιο βαθμό που το όνομά του καλλιτέχνη ταυτίστηκε στην ελληνική γλώσσα με την λέξη «μπεκρής».
Ο Ορέστης Μακρής (30 Σεπτεμβρίου του 1898 – 29 Ιανουαρίου 1975) γεννήθηκε στη Χαλκίδα της Εύβοιας. Η καριέρα του στο σανίδι ξεκίνησε ως τενόρος, αλλά όταν το είδος παρήκμασε, στράφηκε προς την επιθεώρηση. Το 1925 εμφανίστηκε με τον θίασο της Ροζαλίας Νίκα στην Κρήτη, πάλι ως τραγουδιστής.
Το 1931 ωστόσο κάνει την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, με την ταινία «Ο μάγος της Αθήνας». Το 1932 ξεκινά να εμφανίζεται και στο θέατρο, κυρίως σε παραστάσεις επιθεώρησης. Το 1941, σχημάτισε θίασο με τον Κυριάκο Μαυρέα και το 1943 με το Μάνο Φιλιππίδη και τις αδελφές Καλουτά.
Το 1946, συμμετείχε στο θίασο των Πέντε Άσσων στο Λυρικό, με τους Σοφία Βέμπο, Μάνο Φιλιππίδη, Κυριάκο Μαυρέα, Βασίλη Αυλωνίτη και Μίμη Κοκκίνη. Αργότερα συγκρότησε προσωπικό θίασο και περιόδευσε σ’ όλο τον ελληνικό χώρο.
Συνολικά εμφανίστηκε σε περίπου 40 ταινίες, ενώ ορισμένες ερμηνείες του αποτελούν αντικείμενο δραματικής μελέτης. Ορισμένες από τις πιο χαρακτηριστικές του ταινίες είναι οι: «Ο μεθύστακας» (1950), «Ο γρουσούζης» (1952), «Η κάλπικη λίρα» (1955), «Η θεία από το Σικάγο» (1957), «Το αμαξάκι» (1957), «Η κυρά μας η μαμή» (1958), «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), «Η Χιονάτη και τα επτά γεροντοπαλίκαρα» (1960). Σχετικά με τον «Μεθύστακα», αξιοσημείωτο είναι ότι ο ίδιος ο Ορέστης Μακρής δεν έπινε ποτέ.
Η τελευταία ταινία στην οποία εμφανίστηκε ήταν η «Ένα κορίτσι αλλιώτικο απ’ τ’ άλλα» (1968), ενώ για την θεατρική προσφορά του τιμήθηκε από την πολιτεία με το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικα. Ο σπουδαίος Έλληνας ηθοποιός πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του σε βαθιά φτώχεια, ώσπου στις 29 του Γενάρη του 1975 έφυγε από τη ζωή.
