Το όνομα του έργου είναι ο «Υδάτινος Κόσμος».

ΡΕΠΟΡΤΑΖ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ : ΜΑΚΗΣ ΛΕΚΑΤΣΑΣ

Ένα πολύ όμορφο ψηφιδωτό δημιουργείται στην είσοδο του κολυμβητηρίου Αργοστολίου, μια ιδεα του Αντιδημάρχου Τεχνικών Εργων κ. Διονύση Μινέτου που υλοποιείται με τη βοήθεια του Πρόξενου της Σερβίας στην Κεφαλονιά Βίκτωρα Ρουχωτά ο οποίος ανελάβε να πραγματοποιήσει την ιδέα αυτή.

Το ύπεροχο ψηφιδωτό καλλιτεχνεί η Biljana Veljinovic, Καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Σύγχρονης τεχνης στο Βελιγράδι, που έχει καλλιτεχνήσει και την εξωτερική πλευρά του Κλειστού Γυμναστηρίου “Αντώνης Τρίτσης”.

Το όνομα του έργου είναι ο «Υδάτινος Κόσμος». Στο έργο η εικαστικός εμπλέκει στοιχεία του πραγματικού και του μυθολογικού κόσμου. Η κυρίαρχη μορφή είναι ο Ποσειδώνας, ο Θεός της Θάλασσας. Η μορφή του Ποσειδώνα εμφανίζει χαρακτηριστικά στοιχεία της αναγεννησιακής τέχνη. Υπάρχει προσπάθεια απόδοσης προοπτικής στο έργο, κλασικό χαρακτηριστικό των αναγεννησιακών έργων. Ωστόσο, η εικαστικός με τη χρήση των κυκλικών παραθύρων που αποτελούν μεγέθυνση των μορφών ζωής του βυθού καλύπτει εν μέρει τα «σημεία φυγής» της προοπτικής και αυξάνει έτσι την ατμοσφαιρική ένταση του έργου.

Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η στάση του Ποσειδώνα εμφανίζει αναλογίες με την στάση του Θεού στην κλασική νωπογραφία του Μιχαήλ Άγγελου «η δημιουργία του Αδάμ» (1508). Ωστόσο, ενώ τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του προσώπου του Θεού στο έργο του Μιχαήλ Άγγελου είναι καυκασιανά, στον Ποσειδώνα τα χαρακτηριστικά του προσώπου είναι αρχαιοελληνικά. Η έκφραση του προσώπου του Θεού Ποσειδώνα φανερώνει πνευματική συγκέντρωση, στοχασμό, σταθερότητα, πορεία μέσα στο χρόνο

Στο φόντο της μορφής του θεού Ποσειδώνα απεικονίζεται το «Μεγάλο Κύμα ανοιχτά της Καναγκάουα» του Ιάπωνα Katsushika Hokusai (1831) το σημαντικότερο ίσως έργο της Ιαπωνικής τέχνης με την μεγαλύτερη επίδραση στο Δυτικό κόσμο. Στο Μεγάλο Κύμα ανιχνεύονται στοιχεία από τις Μαθηματικές επιστήμες και συγκεκριμένα από την μαθηματική Ακολουθία Αριθμών Fibonacci, από το Χρυσό Αριθμό του Πυθαγόρα αλλά και από την Γεωμετρική Θεωρία των Μορφοκλασματικών Συνόλων (fractal).

Το Μεγάλο Κύμα δίνει μια αυξημένη απειλητική δύναμη και απειλητική ένταση στο πάνω μισό του έργου, η οποία κορυφώνεται στα σημεία που το κύμα φουσκώνει, σπάει και καταρρέει. Είναι η χαοτική δυναμική της κίνησης της ταραγμένης θάλασσας. Το κάτω μισό του έργου εξακολουθεί να έχει ένταση και να είναι πολύ δυναμικό. Η δυναμική όμως και η ένταση δεν είναι απειλητικές. Η καμπυλώδης απόδοση της ροής του νερού και η ανθρώπινη προσπάθεια των κολυμβητών που βρίσκεται στο μέγιστο σημείο προσδίδουν αρμονία στην ένταση.

Η προσπάθεια και η προσήλωση στο στόχο είναι διαχρονικές αξίες.