Όρμησαν να κατασπαράξουν την Γαλάνη. Ότι αυτή «κάρφωσε» στην αστυνομία του Δήμου το συσσίτιο στους άστεγους που δεν τηρούσαν τα μέτρα. Προφανώς κάποιοι μπέρδεψαν την Γαλάνη με τον Μπογδάνο. Προσωπικά αποκλείω να «κάρφωσε» η Γαλάνη αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου.
Το θέμα μου είναι ο κανιβαλισμός με το πρόσχημα της ιδεολογίας. Η περιγραφή για την “ηλικιωμένη τραγουδίστρια αριστερού και καλά ρεπερτορίου” που πέρναγε “με την τζιπαρα της”. Το στερεότυπο μιας ταξικής ματιάς που διαχωρίζει τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς, το «και καλά αριστερό ρεπερτόριο» που διαχωρίζει από το δήθεν αληθινό αριστερό.
Δεν είναι μόνο ότι οι άνθρωποι δεν διαχωρίζονται μεταξύ τους σε καλούς και κακούς αναλόγως την «τζιπάρα» τους. Άλλωστε δεν υπάρχουν άνθρωποι μόνο καλοί, ή μόνο κακοί. Δεν είναι ότι ακόμα και ένα καλλιτεχνικό ρεπερτόριο αγάπης και έρωτα μπορεί να είναι βαθιά αριστερό και θάλεγα πολλές φορές πρωτίστως ένα τέτοιο ρεπερτόριο.
Αυτό που αποκαλύπτεται με τους ανθρώπινους κανιβαλισμούς, είναι πως οι επιτιθέμενοι χρησιμοποιούν τους ταξικούς διαχωρισμούς και κυρίως την ιδεολογία, ως πρόσχημα για να επιβεβαιωθούν κατασπαράζοντας τους άλλους. Η ιδεολογία είναι το πρόσχημα, το κίνητρο η επιβεβαίωση.
Δεν εκπλήσσει πλέον το γεγονός ότι προκειμένου αυτά τα άτομα να επιβεβαιώνουν με αυτόν τον τρόπο την ύπαρξη τους, είναι ικανά να προσφύγουν στο άλλοθι οποιασδήποτε ιδεολογίας, οποιουδήποτε χρώματος. Τα παραδείγματα πολλά και γνωστά.
Κοινωνική διαστρωμάτωση και τάξεις υπάρχουν φυσικά, όπως υπάρχει και το καλό και το κακό. Το ζήτημα είναι πως οι «κανίβαλοι» είναι απίστευτα πολλοί, είναι ανάμεσα μας, στην διπλανή πόρτα και στο διπλανό «πόστ» και «λάικ». Πολύ μίσος και αλληλοσπαραγμός ρε παιδιά που εκδηλώνεται με το πρόσχημα μιας οποιασδήποτε ιδεολογίας.
Βεβαίως το μίσος για τον άλλον καλλιεργείται και με την πολιτική ένταση και αντιπαράθεση, με την επικοινωνιακή απαξία του αντιπάλου. Όμως το ερώτημα που τρομάζει είναι το εξής. Οι «κανίβαλοι» ήταν πάντα τόσο πολλοί και κρύβονταν, ή τώρα με την ένταση της πανδημίας γίνονται ακόμα πιο ορατοί και αποκαλύπτονται περισσότερο;;
Τάκης Ψαρίδης