Μία φορά κι έναν καιρό σε ένα γραφικό χωριό του πέρα-πέρα ζούσε ο κύριος Θυμός.

Ήταν ένα τέρας με έντονα ζυγωματικά και ρυτίδες άξιες του ονόματος του. Ενέπνεε σεβασμό και εμπιστοσύνη στην κοινότητά του.

 Ο κύριος Θυμός σε ένα πανηγύρι που διοργανώθηκε στο χωριό του γνώρισε την κυρία Υπομονή μέσω μιας κοινής τους φίλης, της κυρίας Μοίρας.

Ο έρωτας έριξε τα βέλη του και έτσι δεν άργησε να έρθει ο γάμος τους.

Οι νεόνυμφοι μας ζούσαν σε πελάγη ευτυχίας, είχαν μία όμορφη σχέση παραμυθένια θα έλεγα όπως κάθε αρχή μα η αρχή κάποια στιγμή τελειώνει.

 Η κυρία υπομονή έμεινε έγκυος και γέννησε ένα πανέμορφο κοριτσάκι την Ελπίδα. 

Ο κύριος θυμός ήταν ενθουσιασμένος που απέκτησε μία κόρη αν και λαχταρούσε γιο, τα προβλήματα δεν άργησαν να φανούν στον ουρανό του πέρα-πέρα και να επηρεάσουν τον κύριο θυμό. Άλλαξε η καθημερινότητά του με την μικρή Ελπίδα. Τώρα δεν είχε όλη την σημασία αυτός, ο ύπνος του λιγόστευε καθώς οι απαιτήσεις ενός μωρού μεγαλώνουν.

Δεν του άρεσε που έπρεπε να αρχίζει να θυσιάζει ατομικές ελευθερίες για την οικογένειά του, τα νεύρα άρχισαν να εμφανίζονται κάτι που ο κύριος θυμός δεν μπορούσε να διαχειριστεί.

 Όπως δεν ήθελε να καταλαγιάσει τα επιθετικά συναισθήματα που ένιωθε. Οι καυγάδες στο ζευγάρι ήταν συνεχείς. Όσο περνούσε ο καιρός μεγάλωναν όλο και περισσότερο μέχρι που ένα βράδυ ο κύριος Θυμός σήκωσε για πρώτη φορά το χέρι του και χτύπησε δυνατά την Υπομονή!!

Ανήμπορη να αντιδράσει κλείστηκε στο δωμάτιό της με την μικρή Ελπίδα που πριν λίγες μέρες πριν είχε συμπληρώσει το πρώτο της έτος. 

Ο κύριος Θυμός άνοιξε την πόρτα και έφυγε νευριασμένος. Κατέληξε στο πρώτο μπαρ να πιει να ηρεμήσει… εκεί γνώρισε τον κύριο Φόβο ένα δυστυχισμένο τέρας.

Μαζί πίνανε και μιλούσανε μέχρι πρωίας. 

Ο κύριος Φόβος έπεισε τον Θυμό ότι με τις δικές του πανουργίες, ιδεολογίες μπορεί να γίνει ηγέτης στο σπίτι του και όλα να περιστρέφονται γύρω από τον κύριο Θυμό ξανά. 

Όταν γύρισε σπίτι του έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιο του φίλου του, του Φόβου. 

Η ζωή της οικογένειας άλλαξε ο κύριος θυμός πρώτα απομόνωσε την κυρία Υπομονή από το γύρω περιβάλλον της στη συνέχεια με καταχρηστικές, βίαιες συμπεριφορές κατάφερε να φοβίσει το θύμα του και να γίνεται πάντα το δικό του. Δυστυχώς ακόμα και η μικρή Ελπίδα άρχισε να φοβάται και να σχηματίζει τραυματικές εμπειρίες στην αθώα ψυχούλα της. Αχ! Κυρία Υπομονή μονο εσύ ξέρεις τι περνάς, γιατί άραγε φοβόσουν να μιλήσεις σε κάποιον να ζητήσεις βοήθεια; 

Μήπως δεν σε πίστευαν ότι ο άντρας σου είναι ένα διπρόσωπο τέρας; Μήπως σε φόβιζε το τέρας οτι δεν θα σε στηρίξει κανείς ούτε οικονομικά για το παιδί ούτε ψυχικά; 

Μήπως σε απειλούσε ότι θα σου έπαιρνε το παιδί και εσένα μια ζωή θα σου έκανε μεγάλο κακό;

Κυρία υπομονή δεν χρειάζεται να αντέχεις σε τέτοια θέματα ενδοοικογενειακής βίας, η βία δεν έχει όρια ούτε μέτρο.

Μία ψυχική διαταραχή θα σε γεμίζει μώλωπες στο σώμα και στην ψυχή όπως και της ψυχής του παιδιού σου που μεγαλώνει σε ένα τοξικό περιβάλλον.

 Έξω από το σπίτι σου κυρία.

Υπομονή υπάρχουν άνθρωποι που θα σε αγκαλιάσουν και θα σε αγαπήσουν. Θα σε προστατέψουν εσένα και το παιδί σου!!

Υπάρχουν άνθρωποι που μπορείς να ζητήσεις βοήθεια. Η κυρία Ευτυχία, η κυρία Επιμονή, η κυρία Δύναμη. Δεν είσαι μόνη… το μέλλον είναι στα χέρια σου!

Κανένας κύριος Θυμός μετά δεν πρόκειται να σε ξανά αγγίξει!!!!

Χρήστος Παναγιωτόπουλος
Συντάκτης kefaloniastatus.gr, anamniseis.net Αμερικής και Λογοτεχνικού περιοδικού Θρυαλλίδας