Κλιματισμός στα σχολεία / Πρόοδος ή αποδυνάμωση;
Διάβασα σήμερα με μεγάλο, οφείλω να ομολογήσω, προβληματισμό την ανακοίνωση του Βαλλιάνειο Γενικό Λύκειο Κεραμειών σχετικά με τη δωρεά ιδιώτη πέντε κλιματιστικών συσκευών οι οποίες αναμένεται να τοποθετηθούν σε αίθουσες διδασκαλίας. Ακόμη και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές δεν έχω αποκρυσταλλώσει την άποψή μου γι’ αυτό το θέμα…
Σκέφτομαι:
-Τα κλιματιστικά είναι ευεργετικά για τις ευάλωτες ομάδες που κατά την περίοδο των καυσώνων μπορούν ακόμη και να τους σώσουν τη ζωή. Η νεολαία μας, όμως, ανήκει στις ευάλωτες ομάδες;
Παρατηρώ πολλές νέες και νέους που έχουν “εξαρτηθεί” από τα κλιματιστικά… Την ίδια ώρα παρατηρώ ηλικιωμένες/ους που πεισματικά αρνούνται να τα χρησιμοποιήσουν. Που οφείλεται αυτή η χτυπητή αντίφαση;
-Τα κλιματιστικά δροσίζουν τους εσωτερικούς χώρους αλλά θερμαίνουν τους εξωτερικούς ανεβάζοντας τη μέση θερμοκρασία και επηρεάζοντας, το δίχως άλλο, το κλίμα (τοπικά και γενικά).
Στις πόλεις η λειτουργία των πολλών κλιματιστικών είναι γνωστό ότι ανεβάζει τη μέση θερμοκρασία.
-Τα κλιματιστικά απαιτούν ενέργεια για να λειτουργήσουν. Αυτή η ενέργεια είναι, μέχρι στιγμής για τη χώρα μας, εισαγώμενη και ρυπογόνος. Αν δηλαδή διαδοθούν τα κλιματιστικά στα σχολεία όλης της χώρας, αυτό σημαίνει αύξηση του ελλείμματος λόγω της αύξησης του σκέλους των εισαγωγών στο ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών, αύξηση των ρύπων στην ατμόσφαιρα και φυσικά αύξηση του κόστους λειτουργίας των σχολείων μας καθώς και νέες ανάγκες για την απαιτούμενη συντήρηση των κλιματιστικών.
-Τα κλιματιστικά προϋποθέτουν κλειστές αίθουσες για τη λειτουργία τους κι επειδή οι σχολικές τάξεις είναι ήδη υπερφορτωμένες με την έμπνευση Κεραμέως εν μέσω πανδημίας της αύξησης παιδιών στα 27 ανά τάξη, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι θα γίνουν ενισχυμένα εκκολαπτήρια ιώσεων. Στη περίπτωση δε που τα φίλτρα και τα κλιματιστικά σώματα μείνουν ασυντήρητα – μία λέξη όχι και τόσο ασυνήθιστη στην ελληνική δημόσια πρακτική – ενδεχομένως καταστούν και επικίνδυνα…
-Τα σχολεία μας είναι κλειστά το καλοκαίρι άρα τα κύματα των καυσώνων δεν τα αφορούν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους. Στις αρχές και στα τέλη του καλοκαιριού ενδεχομένως υπάρχουν κάποιες δύσκολες εβδομάδες. Θα επιλέξουμε τα κλιματιστικά ακόμη και για τη θέρμανση τον χειμώνα με όλα τα παραπάνω παρελκόμενα;
-Τέλος, τα κλιματιστικά βοηθούν τους ευάλωτους αλλά μήπως αποδυναμώνουν τους μη ευάλωτους; Δηλαδή μήπως καθιστούν τη νεολαία μας πιο μαλθακή στερώντας της τη χρήσιμη σκληραγώγηση και την ικανότητα να προσαρμόζεται στις φυσικές συνθήκες;
Μέχρι στιγμής δεν μπορώ να φανταστώ την εκπαιδευτική διαδικασία κλεισμένη μέσα σε κλιματιζόμενες αίθουσες (ασφαλώς δεν αναφέρομαι στα προκάτ που δεν αποτελούν αίθουσες αλλά πηγή ποικιλότροπων προβλημάτων), αποκομμένη από τις φυσικές συνθήκες και μέσα σε μία συνθήκη συντήρησης όμοια με αυτή ενός ψυγείου που συντηρεί τα τρόφιμα για να μη χαλάσουν…
Θα ήθελα ειλικρινά να γνώριζα πώς προσεγγίζουν αυτό το τοπίο οι εκπαιδευτικοί μας και γενικά η κοινότητα.
Γιάννης Βαρούχας
