Πλώρη σκάφους που το κόκκινο χρώμα της έχει ξεφτίσει από τον χρόνο και την κακή, ίσως, χρήση…
Εικόνα: Jerry Apostolatos
Όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης επανεξελέγη πρόεδρος της ΝΔ, μετά την ήττα του από τον Ανδρέα το 1985, ο Κωστής Στεφανόπουλος, που ήταν το αντίπαλο δέος για τη διεκδίκηση της ηγεσίας, αποχώρησε μαζί με βουλευτές και πλήθος στελεχών ιδρύοντας τη ΔΗΑΝΑ. Τότε ο Αβέρωφ είπε : “Το πρόβατο που φεύγει απ’ το μαντρί, το τρώει ο λύκος”!
Στις επαναληπτικές εκλογές του 1990 που έγιναν με μία παραλλαγή της απλής αναλογικής, η ΔΗΑΝΑ εκλέγει ένα και μόνο βουλευτή, τον Θεόδωρο Κατσίκη, ο οποίος εκλέχτηκε στο υπόλοιπο Αττικής. Ο Θεόδωρος Κατσίκης στη συνέχεια προσχώρησε στη ΝΔ δίνοντας στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη την πολυπόθητη πλειοψηφία των 151 εδρών προκειμένου να σχηματίσει κυβέρνηση. Πλειοψηφία εύθραυστη που τρία χρόνια μετά θα θρυμμάτιζε ο Αντώνης Σαμαράς με τα γνωστά γεγονότα…
Οι κακές γλώσσες έκαναν λόγο τότε για τεράστια ανταλλάγματα προκειμένου να σχηματιστεί κυβέρνηση… Τεκμήρια, ωστόσο, δεν υπάρχουν ούτε παρουσιάστηκαν ποτέ. Οπότε ο καθένας μπορεί να σχηματίσει την άποψή του…
Σήμερα, το Μεγάλο Παζάρι δε γίνεται για το σχηματισμό κυβέρνησης αλλά για τη διάσωση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης!
Να θυμίσουμε ότι το Σύνταγμα δεν προβλέπει τον όρο “Αξιωματική Αντιπολίτευση” αλλά πρόκειται για δημιούργημα του Κανονισμού της Βουλής. Δημιούργημα που όμως συνοδεύεται από μία σειρά προνομίων όπως μεγάλα γραφεία εντός της Βουλής, περισσότερο χρόνο στις Ολομέλειες κ.α..
Καθώς ξεδιπλώνεται η σημερινή γραφή μας, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ μοιράζονται από 31 έδρες. Αυτή η ισοπαλία γέρνει υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ λόγω του ότι πέτυχε μεγαλύτερο εκλογικό ποσοστό στις τελευταίες εκλογές, οπότε παραμένει 2ος στην κοινοβουλευτική τάξη.
Ωστόσο, μετά τη νέα πολλαπλή διάσπαση που έλαβε χώρα στον ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διεξαγωγή του έκτακτου συνεδρίου του περασμένου Σαββατοκύριακου, το τοπίο είναι ρευστό και το πολιτικό έδαφος αβέβαιο. Ο κ. Κασσελάκης δεν πέτυχε να ανατρέψει τα δεδομένα στο συνέδριο αφού η πλειοψηφία των 87 κατάφερε και έλεγξε ολοκληρωτικά τις εξελίξεις μετά την καθαίρεσή του από την Κεντρική Επιτροπή. Έτσι πήρε την απόφαση να αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ και διακοίνωσε τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα. Το αν θα είναι το πρόβατο που έλεγε ο Αβέρωφ μένει να φανεί…
Προς το παρόν, το παρασκήνιο έχει πάρει φωτιά!
Τα τηλεφωνήματα και οι συναντήσεις πάνε κι έρχονται. Η πλειοψηφία των 87 παίζει τα ρέστα της προκειμένου να μη χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη 2η θέση στη Βουλή. Μέχρι και τους πρώην συντρόφους της από τη Νέα Αριστερά θυμήθηκε να προσκαλέσει πίσω!
Από την άλλη, η πλευρά Κασσελάκη δίνει γη και ύδωρ προκειμένου να σχηματίσει κοινοβουλευτική ομάδα, πάει να πει να συγκεντρώσει 10 βουλευτές.
Τα ταξίματα, οι υποσχέσεις και τα ανταλλάγματα που πρωταγωνιστούν στο παρασκήνιο κανείς δεν μπορεί να τα γνωρίζει ή να τα φανταστεί…
Το πλεονέκτημα των κατόχων των κλειδιών της Κουμουνδούρου είναι η κρατική επιχορήγηση. Αυτή ήταν από την αρχή η πηγή της έντασης, της πόλωσης, της πολεμικής και του μένους που τελικά επικράτησε κάνοντας στην άκρη οτιδήποτε υγιές και χρήσιμο. Τα 2,8 εκ € ετησίως που θα εισπράττει ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω του 17,83% των εκλογών του 2023 είναι το «πάπλωμα» για το οποίο έγινε ο καυγάς! Όχι τα συμφέροντα των μη προνομιούχων. Όχι τα κοινωνικά δικαιώματα. Όχι ακόμη και η “φανέλα” της ομάδας… Αλίμονο, η Δύναμη και η Εξουσία της οικονομικής επιχορήγησης αποτέλεσε τη Λυδία Λίθο για να δούμε το πολιτικό ανάστημα όλων τους.
Οι υπέρμαχοι του κ. Κασσελάκη, τελικά αποδείχτηκαν, μέχρι στιγμής, πολύ λιγότεροι από την εποχή που ήταν πρόεδρος. Βλέπετε, υπάρχουν πάντοτε οι τύποι των προεδρικών ανεξάρτητα απ’ το ποιος είναι ο πρόεδρος. Εσχάτως τηρούν στάση αναμονής. Τους έπιασαν τα ηθικά διλήμματα για να μην γκρεμίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ από Αξιωματική Αντιπολίτευση, κλείνοντας τα μάτια στις δημοσκοπήσεις που ήδη τον έχουν προ πολλού απομακρύνει από τη 2η θέση εξαιτίας αυτής της παρατεταμένης κρίσης. Σχεδιάζουν τάχα μου μία οργανωμένη έξοδο. Φοβούνται και τον λύκο του Αβέρωφ αλλά με τα κατάλληλα κίνητρα ίσως να είναι έτοιμοι να γίνουν νέοι κατσίκηδες!
Οι βουλευτές που σήμερα είναι «διαπραγματεύσιμοι» θα πρέπει να αισθάνονται μία πρωτόγνωρη αίσθηση! Βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής όλων! Είναι πρόσκαιρα παντοδύναμοι! Ας προσπαθήσουν να το βιώσουν όλο αυτό όσο καλύτερα μπορούν διότι σύντομα θα αποτελεί παρελθόν. Η συμβουλή μας πάντως θα ήταν να κοιτάξουν τη μεγάλη εικόνα.
Στο μεταξύ συνεχίζεται η προεδρική κούρσα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Φάμελλος στήριζε τον κ. Κασσελάκη μέχρι που τον αντικατέστησε με τον κ. Παππά από τη θέση του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας οπότε το γύρισε στο αντάρτικο. Ο κ. Φαραντούρης συνεργάστηκε στενά με τον κ. Κασσελάκη μέχρι να εκλεγεί Ευρωβουλευτής. Αμέσως μετά αναθεώρησε κι αυτός τις απόψεις του. Ο κ. Πολάκης συγκέντρωνε υπογραφές για την υποψηφιότητα του κ. Κασσελάκη πέρυσι το καλοκαίρι ενώ φέτος λίγο πριν το συνέδριο αποκάλυψε συνταρακτικά στοιχεία τα οποία το κόμμα του θα θέσει στη διάθεση της Δικαιοσύνης. Στο μεταξύ η εν λόγω αποκάλυψη έγινε λίγο πριν την προδιαγεγραμμένη διάσπαση με μαεστρία που εντυπωσιάζει, καθώς αυτές οι σκιές είναι που βάζουν μεγάλες δυσκολίες στο να πειστούν περισσότεροι να ακολουθήσουν τον κ. Κασσελάκη… Τέλος, ο κ. Γκλέτσος αφού απέτυχε με το δικό του κόμμα να πρωταγωνιστήσει στα πράγματα, διεκδικεί μια θέση στον ήλιο με το άρμα του μικρού πλέον και βαθύτατα αναξιόπιστου ΣΥΡΙΖΑ.
Τελικά οι ρομαντικοί και οι ιδεολόγοι της Αριστεράς έφυγαν με την πρώτη διάσπαση. Αυτοί δε λογάριασαν έξοδα γραφείων, έξοδα λογαριασμών, κομματικά ΜΜΕ, προνόμια Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, κρατική επιχορήγηση και πολιτικό μέλλον. Αυτοί δίνουν την αίσθηση ότι ακολούθησαν τον δρόμο της καρδιάς τους κι ας τους έσυραν τα εξ αμάξης… Αυτοί άλλωστε που πέρυσι τους έλεγαν αποστάτες, έγιναν φέτος και οι ίδιοι αποστάτες! Μεταξύ αποστατών όμως καμία συνεννόηση αφού για άλλο λόγο έφυγαν οι μεν και για άλλο λόγο οι δε. Τώρα το αν θα έχουν την κοινή μοίρα των προβάτων που φεύγουν απ’ το μαντρί, ο χρόνος και οι προσπάθειές τους θα το δείξουν. Ακόμη κι αν τους φάει το πολιτικό σκοτάδι όμως, θα μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι και να κοιτούν τα παιδιά τους στα μάτια. Η φιλοδοξία δεν είναι το παν σε αυτήν τη ζωή…
Εν κατακλείδι, αυτό που υπάρχει σήμερα είναι ένα μεγάλο κενό. Ένα κενό που δεν μπορεί να γεμίσει από αόριστες αναφορές ή ακόμη και με προσεκτικά δουλεμένα προγράμματα. Η εκλογή του Ντόναλντ και η κατάρρευση της γερμανικής κυβέρνησης συνθέτουν ένα σκηνικό που χρειάζεται προσοχή στην ανάγνωσή του. Οι πολίτες αυτής της χώρας, όπως και όλων των χωρών του κόσμου, δεν είναι ιθαγενείς που περιμένουν τον Κολόμβο να τους μοιράσει καθρεφτάκια. Υπάρχει σήμερα στο πολιτικό προσωπικό μία υπεροψία, ειδικά όταν κατεβαίνει στον κόσμο για να επικοινωνήσει τις θέσεις του. Παρατηρούμε αλλοπρόσαλλα εκλογικά αποτελέσματα και ανάδειξη παράδοξων προσωπικοτήτων λόγω του θυμού με τον οποίο γεμίζει ο μέσος πολίτης. Ο θυμός προέρχεται από τα προβλήματά του και από την αδυναμία του πολιτικού προσωπικού να τα συμμεριστεί. Όταν το πολιτικό προσωπικό απεμπολήσει τα προνόμια και την πλασματική σφαίρα μέσα στην οποία λειτουργεί μακριά από τα προβλήματα της καθημερινότητας, τότε θα έχει γίνει ένα γενναίο βήμα προς τον επαναδημοκρατισμό της κοινωνίας μας.
Γιάννης Βαρούχας
