Εικόνα Αναστασίας Θωμά

Μία καταπληκτική θεατρική παράσταση είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όσοι τυχεροί βρέθηκαν στον μαγευτικό λόφο Μασπάλι στο Ληξούρι το περασμένο Σάββατο 19 Ιουλίου 2025 από τη θεατρική ομάδα ΑΝΑΚΑΡΑ!

Μια ολόκληρη κοινωνία μέσα από μία μικρογραφία, αυτή που είδαμε στο 6ο πάτωμα! Το γνωστό έργο του Ελβετού Αλφρέντ Ζερί μπορεί να γράφτηκε πίσω στο 1937, αλλά με τη διασκευή της Αναστασίας Θωμά και της Κορίνας Κατσούρη φάνηκε σαν ένα σύγχρονο έργο του σήμερα! Απόφαση επιλογής των δημιουργών ήταν η σάτιρα των χαρακτήρων με τις ανθρώπινες αδυναμίες και τις αντιφάσεις τους.

Όλες και όλοι οι συμμετέχοντες έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και το διασκέδασαν με την ψυχή τους! Οπότε λογικό ήταν η θετική αύρα και το κέφι να περάσει στο πολυπληθές κοινό που κατέκλυσε τον μοναδικής φυσικής ομορφιάς λόφο Μασπάλι περνώντας μία βραδιά γεμάτη γέλιο, ενθουσιασμό και χαρά!

Με τη μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη και τους στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου ντύθηκε η πλοκή του έργου που είχε γρήγορες εναλλαγές, σπαρταριστούς διαλόγους, εύστοχες ατάκες, προσαρμοσμένα λεκτικά ιδιώματα, διεισδυτικότητα στους χαρακτήρες καθώς και το όμορφο σκηνικό που είχε δημιουργηθεί με την παραχώρηση ενός υπέροχου πίνακα ζωγραφικής από τον Εικαστικό σύλλογο “Μορφές” και ενός παραδοσιακού σαλονιού από τη Μαρία Τζωρτζάτου.

Το σκηνικό όπου εκτυλίχθηκε η θεατρική παράσταση πριν την έναρξη υπο το φως του ήλιου.

Η κυρία Οσπώ (Κατερίνα Γρηγοροπούλου) ζούσε σε έναν δικό της κόσμο και ταυτόχρονα σε αυτόν που εκτυλισσόταν το έργο! Με εντυπωσιακή αφομοίωση στις ιδιαίτερες ανάγκες του χαρακτήρα η Κατερίνα Γρηγοροπούλου πρόσφερε αβίαστο γέλιο και υλικό για σκέψη.

Η όμορφη Εντβίζ (Ελένη Ευθυμιάδη) μας προκάλεσε μερική θλίψη για την ερωτική της περιπέτεια, συμπάθεια για τη συμπαράσταση στους μη προνομιούχους γείτονές της και, τελικά, χαρά που βρήκε τον δρόμο της απλώνοντας γέφυρες προς τα εκεί που ήταν πραγματικά επιθυμητή.

Μπορεί ο ρόλος της θυρωρίνας να είχε μικρή διάρκεια στην εξέλιξη του έργου, αλλά η Ερασμία Θεοτοκάτου πέτυχε να μεταφέρει τη χαρά και τον ενθουσιασμό της συμμετοχής της στο κοινό το οποίο διασκέδασε με τα “σκέρτσα” της και τη χειροκρότησε ολόψυχα!

Ο Ζοζό (Νίκος Θραψανιωτάκης) φρόντισε να κρατήσει τη σημαία της ακεραιότητας και των ηθικών αρχών ψηλά σε ένα πάτωμα που όλο και διολίσθαινε προς την κατεργαριά και τον δόλο. Μπορεί να φαινόταν απλοϊκός ο χαρακτήρας του αλλά ίσως να ήταν και ο πιο σοφός στο τέλος της ημέρας! Όταν δε κατάφερε να “καλλιεργηθεί”, ήταν ακαταμάχητος!

Αέρινη σαν την ψυχή της παράστασης μπαινόβγαινε στα σκηνικά και στην πλοκή η Μονμάρτη (Κορίνα Κατσούρη) δίνοντας το βήμα, καυτηριάζοντας πρακτικές και λέγοντας πολλά περισσότερα απ’ όλους τους διαλόγους με λίγες χαρακτηριστικές ματιές! Η Κορίνα είχε επίσης τη ευθύνη της σκηνοθεσίας μαζί με την Αναστασία Θωμά.

Η γιατρός της υπόθεσης (Βαρβάρα Μηνιάτη) συνδύαζε τη σοβαρότητα του λειτουργήματός της με μία χτυπητή αντίθεση, τη ροπή της προς την τέχνη που μόνο αυτή θεωρούσε ταλαντούχα θυμίζοντας λίγο από τον Κακοφωνίξ του Αστερίξ! Όταν χρειάστηκε όμως ήταν εκεί, για να δώσει στην Εντβίζ τη σωστή συμβουλή… μαζί με μερικές κορώνες που ράγισαν τα τζάμια!

Ο Ζονβάλ (Βασίλης Μοσχονάς) σου κινούσε αυθόρμητα την ανάγκη να του ρίξεις μερικά χαστούκια! Αμετανόητος γόης, με συνεχή εναλλαγή ερωτικών συντρόφων δίχως ηθικούς φραγμούς! Αντικειμενικά ο Βασίλης Μοσχονάς ήταν εξαιρετικός στον ρόλο του, εξ ου και η ανάγκη για χαστούκια, και ανέβασε τη θερμοκρασία του κάτι παραπάνω από δροσερού λόφου Μασπάλι με τις ερωτικές του περιπέτειες!

Η κυρία Μαρέ ήταν λες και βγήκε από το κτίριο της Εφορείας! Σαν άλλη έφορος η Λία Μουδήλου προσπαθούσε να βάλει σε τάξη τους άτακτους ενοικιαστές της φροντίζοντας κυνικά μόνο για τη διεκπεραίωση των υποθέσεών της και αφήνοντας τα ρομάντζα και τα κουτσομπολιά στους άλλους… Μπορεί να ήταν μόνη εναντίον όλων μα στο τέλος φάνηκε ότι είχε το καλό μέσα της. Ακόμη και για εκείνη την έρημη την αδελφή της που μπορεί να τη διαολοέστελνε αλλά της είχε όμως πρώτα εξασφαλίσει δουλειά!

Η κυρία με τα γκρι, μοιραία και ακαταμάχητη αλλά παράλληλα και φωνή της λογικής. Η Μαρία Μουρελάτου μπορεί να αιχμαλώτισε τον ασυγκράτητο εραστή με τα δίχτυα της γοητείας της αλλά στην ανθρώπινη στιγμή ήταν εκεί για να συνεννοηθεί και να κάνει αυτό της έλεγε η συνείδησή της χωρίς ανταγωνισμό για τη μικρότερη Εντβίζ. Το μυστήριο που την περιέβαλε αποδείχθηκε να έχει περιεχόμενο!

Η Ζερμαίν Λεσκαλιέ ήταν οπωσδήποτε το κάτι άλλο! Κάνοντας τον ρόλο που υποδύθηκε το alter ego της, η Αγγελική Παπαδάτου Καλού έδωσε ρεσιτάλ ηθοποιίας! Με ατάκες που έγραψαν ιστορία προκάλεσε ουκ ολίγες φορές το ξεκάρδισμα και τις επευφημίες! Απολαυστική από την αρχή μέχρι το τέλος!

Τη Ζερμαίν σεγοντάριζε ο ο-Θεός-να-τον-κάνει καλλιτέχνης άντρας της, ο Μαξ Λεσκαλιέ, που ακόμη περιμένει για εκείνα τα τσιγάρα και όλο αλληθώριζε προς την όμορφη Ζαν… Ο Κωστής Ταβουλάρης έπαιξε καταπληκτικά τον ρόλο του κηφήνα που κοιτάζει την καλοπέρασή του και αφήνει τα πρακτικά ζητήματα για τα θύματα. Είχε, ωστόσο, και αισθήματα αλληλεγγύης για το δράμα της Εντβίζ και όταν χρειάστηκε να δώσει μαθήματα για το πώς λειτουργούν οι άντρες μέσα στον γάμο στον Ζοζό, τα έδωσε και με το παραπάνω!

Η Ζαν με τη φρεσκάδα και την ομορφιά της μας απέδειξε γιατί οι όμορφες γυναίκες πρέπει να διαθέτουν μία ισχυρή δόση αθωότητας… Η ανερχόμενη και ταλαντούχα Σόνια Χριστοφοράτου έπαιξε σε δύσκολες σκηνές, ενσάρκωσε τη γυναίκα που επενδύει στη φυσική ομορφιά και όχι στο περιεχόμενο μα τελικά στον Μαξ δεν ενέδωσε!

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η συμμετοχή του μουσικού της παράστασης, του Στέλιου Μαγαλιού, που έχοντας περάσει από το Ληξούρι ως φοιτητής απέσπασε θερμό χειροκρότημα από το κοινό και ζωντάνευσε τη μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη με μπρίο, ταλέντο και ρυθμό!

Αυτή η δυνατή ομάδα που λέγεται ΑΝΑΚΑΡΑ είναι δεμένη μεταξύ της και φάνηκε αυτό στο σανίδι ή μάλλον στην… πέτρα του λόφου Μασπάλι! Ευχαριστούμε όλα τα μέλη αυτής της δυνατής θεατρικής ομάδας, της ΑΝΑΚΑΡΑ, που μας χάρισαν μία παράσταση που θα μείνει χαραγμένη για πάντα στο μυαλό μας ως μία βραδιά άφθονου γέλιου, έξυπνου χιούμορ, ευαισθησίας και ενθουσιασμού!

Γιάννης Βαρούχας