Την ταξική κοινωνία την αντιλήφθηκα 1η φορά ως μαθητής στο Α Δημοτικό Αργοστολίου την 10ετια του 50-60. Διαχωρισμός μαθητών σε πλούσια και “καλών” οικογενειών παιδιά στα πρώτα θρανία, ξύλο αλύπητο και ειρωνίες στα φτωχόπαιδα στα τελευταία θρανία. Οι δάσκαλοι γεμάτοι μίσος με ταξικές προκαταλήψεις, ανθρωπάκια που έδειχναν υπερβάλλον ζήλο για να ευχαριστήσουν το καθεστώς που μόλις είχε βγει απ’ τον εμφύλιο. Θυμούνται οι παλιοί τα ονόματα τους. Αργότερα τα πράγματα άλλαξαν κάπως γιατί κυρίως οι ταξικές διακρίσεις έλαβαν άλλες μορφές πιο καλυμμένες.