Γράφει η Σοφία Αράβου-Παπαδάτου

Μία εξαιρετική τηλεοπτική σειρά δέκα (10) επεισοδίων της ΕΡΤ, που μας κράτησε καρφωμένους να δούμε συνεχώς το παρακάτω.  Έτσι διαβάζω σε σχόλια πολλών τηλεθεατών, έτσι έκανα κι εγώ η ίδια.  Ανά πέντε (5) επεισόδια, τα ρουφήξαμε μονορούφι στην ERTflix και πάλι δεν μας έφτανε!

Προσυπογράφω και συμφωνώ με πολλά δημοσιεύματα για την εξαιρετική ερμηνεία των ηθοποιών  και την ελκυστική σκηνοθεσία. Παρακολουθήσαμε τη ζωή της Μαριάννας Καλογεροπούλου (Μαρία Κάλλας) από 16-20 ετών, όταν ήρθε από την Αμερική και βίωσε μεταξύ άλλων, τον Πόλεμο και την Κατοχή.

Θα σταθώ όμως στην κοινωνιοψυχολογική ερμηνεία κάποιων  χαρακτήρων και στην κοινωνική τους πλαισίωση. Αυτό κάνει η Κοινωνική Ψυχολογία, αναδύει τα κοινωνιοψυχουργήματα που βιώνουμε όλοι κατά καιρούς, ή και συνέχεια.

Επιστρατεύω λοιπόν, τα δικά μου «format», τον Άβακα «Π.Α.Θ.Ο.Σ.»¹ της Ισορροπίας και του Μέτρου, αλλά και την «Πεταλούδα του Έργου Γνώμης»² που αναδύεται Υπέρ και Εναντίον των χαρακτήρων που παρακολουθήσαμε.

Εικόνα 1. Ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη, μετά την επιστροφή στην Ιθάκη, μπροστά στον Άβακα του Μέτρου, καθορίζουν την Πολιτική Διακυβέρνησης που θα ακολουθήσουν.

Αρχίζοντας με το αρκτικόλεξο Π.Α.Θ.Ο.Σ..

Π ατρίδα: δεν της φέρθηκε καλά, προσφέροντας στήριξη στα δικά της παιδιά, μεροληπτώντας υπέρ των γηγενών  Ελλήνων και εναντίον  της  Αμερικανόφερτης, της Ομογένειας.

Ά νθρωποι: αρχίζοντας από τη Μητέρα της που επιθυμεί διακαώς την Κοινωνική Κινητικότητα³, την κοινωνική ανέλιξη, με άλλα λόγια την αλλαγή κοινωνικής τάξης. Όπλα της η ομορφιά της μεγάλης κόρης που πρέπει να καλοπαντρευτεί, αλλά και το ταλέντο της Μαρίας, η φωνή της, που πρέπει να τους δοξάσει.

Η Μαρία όμως, διαθέτει ένα σώμα γήινο του Πάνδημου Έρωτα⁴  των πολλών, που ζητάει να ερωτευτεί, να αγαπηθεί  και να αναπαραχθεί. Αυτό το σώμα κατοικείται από Ουράνια Φωνή, που ξεπερνάει τα ανθρώπινα, αυτό είναι το Δώρο, αλλά και η εσωτερική της Σύγκρουση. Την στρέφει στη στοματική απόλαυση της τροφής που την παχαίνει, την στρέφει στο Στόμα, την πρώτη Ερωτογενή Ζώνη κατά τον Φρόυντ, σε ένα κύκλο ενοχών και αυτοϋποτίμησης  για την παχουλή της εμφάνιση.

Η Μαρία ζητάει «Τα Χέρια του Ζώντος Θεού»⁵, την αγκαλιά και την τρυφερότητα της Μητέρας  που έχει στερηθεί, σκιασμένη από τη  Φιλοδοξία. Την βρίσκει, ως ένα σημείο από τη δασκάλα της  στο Ωδείο, Ελβίρα ντε Ιδάλγο, μια γυναίκα καταξιωμένη και ερωτική, που τη βοηθάει να αναδειχθεί.

Συνεχίζοντας το αρκτικόλεξο…

Θ άνατος: μέσα στον Πόλεμο, που έχει αντίδοτο τον Έρωτα, που παρακολουθούμε σε όλες τις μορφές  του.

Ο ικογένεια: είτε της Κάλλας που παριστάνει την πλούσια με αρωγό τη Μητέρα, είτε του υποψήφιου γαμπρού για τη μεγάλη κόρη,  εφοπλιστή Εμπειρίκου, που αναδύει και τονίζει τις ταξικές ανισότητες, βάζοντας φρένο στον Έρωτα.

Σ ώμα:  τέλος, με όλη τη δύναμη και τις αδυναμίες του, που σε άλλες εποχές, σήμερα λ.χ., με κατάλληλη Ψυχολογική Υποστήριξη, θα μπορούσε να συμβιβάσει το ταλέντο της Μαρίας Κάλλας, με τις γήινες επιθυμίες της ηλικίας της.

Εικόνα 2. Έργο Γνώμης, σαν πεταλούδα-ψυχή-κριτική σκέψη, με θέσεις Υπέρ και Εναντίον, για Επιβίωση, Αρχαιοκαπηλία, Φιλοδοξία  κλπ…

Στο  Έργο  Γνώμης², για να κλείσουμε, αυτό το Συγκρουσιακό Όπλο της Κριτικής Σκέψης με θέσεις Υπέρ και Εναντίον: παρακολουθούμε τον τσακωμό Μάνας και Κοριτσιών, τον τσακωμό Μάνας και Γιαγιάς, τη σύγκρουση Μάνας – Πατέρα που λατρεύει η Μαρία, τη ζήλεια μεταξύ των αδελφών στο πίσω μέρος του μυαλού τους, σκιασμένο από την αγάπη και την αλληλοστήριξη στα δύσκολα.  Τονίζεται η Επιβίωση των κατεχόμενων Ελλήνων, με τη μαχητικότητα της Αντίστασης, όπως και τόσα άλλα…

Τονίζεται η Πολεμική Μηχανή των Ναζί Γερμανών και η Αρχαιοκαπηλία, από τη μια μεριά, ενώ  από την άλλη, προβάλλεται η Φιλότεχνη και Φιλόμουση Φύση, άλλων Ιταλών και Γερμανών που είναι Ελληνολάτρεις.

Πλήθος τα συμπεράσματα και οι εικόνες  επί σκηνής…  Καλή απόλαυση… Αξίζει!!

—————————

Αναφορές

1.       Αράβου-Παπαδάτου. Σ. (2018). «Η συμμετοχή της Πηνελόπης στον πολιτικό σχεδιασμό». Α΄Βραβείο από  Όμιλο UNESCO, στον 1^ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ιθάκης 2016. Θέμα: Μετά την Ομηρική Οδύσσεια.  Στο συλλογικό τόμο «Ποίηση-Πεζογραφία 2» του Ομίλου Οδοντιάτρων Λογοτεχνών Καλλιτεχνών , ΟΟΛΚ. Αθήνα, εκδ. Ο.Β.

2.       Αράβου, Σ. (2008). Διαδικασίες Επιρροής, Οδοντιατρικά Φοβικών και μη Φοβικών Ασθενών. Διδακτορική διατριβή. Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Τμήμα Ψυχολογίας

3.       Παπαστάμου, Σ. (2008). Εισαγωγή στην Κοινωνική Ψυχολογία, η Παράδοση. Αθήνα, εκδ. Πεδίο

4.       Αράβου. Σ. (2005). Ο Έρωτας αντίστιξη στο Φόβο. Αθήνα εκδ. Ελληνικά Γράμματα 

5.       Milner, M. (2019). Τα χέρια του ζώντος Θεού, το χρονικό μας ψυχαναλυτικής θεραπείας. Αθήνα, εκδ. Πεδίο