Η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με τις σφοδρές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Η ταχύτητα μεταβολής των κλιματικών συνθηκών και η ένταση των καιρικών φαινομένων καθιστούν επιτακτική την ανάγκη συνειδητοποίησης της -υπαρξιακής για τις κοινωνίες μας- κρισιμότητας του φαινόμενου.

Παρότι σε διακηρυκτικό  επίπεδο το σύνολο σχεδόν των διεθνών οργανισμών, των δημόσιων θεσμών, των επιχειρήσεων και των συλλογικών εκπροσωπήσεων της κοινωνίας αναφέρεται εμφατικά στην κλιματική μετάβαση και τη βιώσιμη ανάπτυξη, στο δια ταύτα καταγράφονται σημαντικές αποκλίσεις σε ό,τι αφορά τις προτεραιότητες που πρέπει να τεθούν και τα εργαλεία που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη των κλιματικών στόχων. Η εξέταση της δημόσιας και επιστημονικής συζήτησης αναδεικνύει ειδικότερα ορισμένα διλήμματα και «ανοιχτά» θέματα. Στο πλαίσιο αυτό, για παράδειγμα, οι απόψεις για τη δυνητική συνεισφορά των τεχνολογικών καινοτομιών σε σχέση με τους κλιματικούς στόχους και τα σχετικά χρονικά ορόσημα που έχουν τεθεί διαφέρουν. Αποτελεί η τεχνολογία ικανή συνθήκη για την υποστήριξη της κλιματικής μετάβασης στο πλαίσιο ενός μοντέλου πράσινης οικονομικής μεγέθυνσης ή, αντιθέτως, χρειάζονται σήμερα πιο ριζικές αλλαγές στο οικονομικό και καταναλωτικό μοντέλο στην κατεύθυνση του slow growth ή ακόμα και της απομεγέθυνσης;

Το παρακάτω κείμενο με συντάκτη τον Γιάννη Κουρή, Συντονιστή του Κέντρου Πολιτικής Θεωρίας ΕΝΑ, Ειδικού Συμβούλου Ναυτιλιακών CleanTrade, για λογαριασμό του Παρατηρητηρίου Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΕΝΑ, παρουσιάζει μια σειρά «εναλλακτικών παρεμβάσεων» -οικονομικών και κοινωνικών-  έχοντας ως παραδοχή ότι η τεχνολογία -αν και απολύτως αναγκαία- δεν μπορεί από μόνη της να εξασφαλίσει τη διάσωση του πλανήτη χωρίς να μεταβληθεί το ισχύον  παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο το οποίο στηρίζεται στην άκρατη μεγέθυνση.

Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τον συντάκτη, επιτάσσει τη διερεύνηση ριζικών αλλαγών στο κυρίαρχο αναπτυξιακό μοντέλο, και εν γένει στην πολιτισμική και κοινωνική κατανόηση της παραγωγής και της κατανάλωσης, με ένταξη -στον πυρήνα της προσέγγισης αυτής- της μέριμνας για τη μείωση των κοινωνικών και κλιματικών ανισοτήτων.