EPA/ANDRE PAIN
Οι διαπραγματεύσεις κράτησαν τρία μερόνυχτα, αλλά στο τέλος βγήκε λευκός καπνός στη Γαλλία: Κομμουνιστές, Σοσιαλιστές, Πράσινοι και Ανυπόταχτοι του Μελανσόν συμφώνησαν σε ένα κοινό πρόγραμμα. Στις έκτακτες βουλευτικές εκλογές στις 30 Ιουνίου, φιλοδοξούν να νικήσουν την ακροδεξιά και να εφαρμόσουν αμέσως:
«Είκοσι ρήξεις για να απαντήσουμε στην έκτακτη κοινωνική κατάσταση, στην κλιματική πρόκληση, στην αποκατάσταση των δημόσιων υπηρεσιών και στην πορεία αποκλιμάκωσης στη Γαλλία και σε όλο τον κόσμο», ξεκινάει το πρόγραμμα του Λαϊκού Μετώπου.
Προβλέπει εκατό ημέρες για την εφαρμογή των «μεγάλων αλλαγών», με 5 νόμους για την κοινωνική κρίση, την υγεία, την παιδεία, την ενέργεια και το κλίμα, καθώς και ένα νομοσχέδιο για τα δημοσιονομικά που θα «καταργεί τα προνόμια των δισεκατομμυριούχων».
Η διαπραγμάτευση δεν ήταν εύκολη. Τα τέσσερα κόμματα αλλά και στελέχη που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις είχαν συγκρουστεί μεταξύ τους στην προεκλογική περίοδο. Παραμέρισαν τους διαφορές τους μπροστά στον θανάσιμο κίνδυνο της ακροδεξιάς, η οποία έχει ενισχυθεί από την πολιτική του Μακρόν.
Τα μέτρα του προγράμματος στοχεύουν ακριβώς να αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές συνθήκες που τρέφουν την ακροδεξιά. Ακολουθούν τα κυριότερα:
Ακρίβεια: αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης και πάγωμα των αυξανόμενων λογαριασμών ενέργειας. Ακύρωση των αυξήσεων στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας που επιβλήθηκαν με τον «φόρο Macron» καθώς της αύξησης κατά 11,7% στις τιμές του φυσικού αερίου, που έχει προγραμματιστεί για την 1η Ιουλίου.
Οι τιμές των βασικών αγαθών θα παγώσουν επίσης στα τρόφιμα, την ενέργεια και τα καύσιμα.
Υγεία: προσλήψεις προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία. Κίνητρα για την εγκατάσταση γιατρών στις προβληματικές περιοχές. Μέτρα για τους ηλικιωμένους, συμπεριλαμβανομένης της ανακαίνισης των γηροκομείων. Έναρξη μιας δημόσιας υπηρεσίας για την προσχολική ηλικία με 500.000 νέες θέσεις σε βρεφονηπιακούς σταθμούς και άλλες σχετικές υπηρεσίες.
Το άνοιγμα ιδιωτικών κλινικών επιτρέπει υπό όρους, όπως η κάλυψη πραγματικών αναγκών και οι επενδύσεις.
Στέγαση: ακύρωση των περικοπών του Mακρόν στους οργανισμούς κοινωνικής στέγασης. Κατασκευή 200.000 δημόσιων οικιστικών μονάδων ετησίως για πέντε χρόνια, πάνω σε οικολογικά πρότυπα.
Εκπαίδευση: «πραγματική δωρεάν παιδεία». Αυξήσεις στις απολαβές του εκπαιδευτικού προσωπικού, καθιέρωση γεύματος για όλους τους φοιτητές, με στόχο την αντιμετώπιση της επιταχυνόμενης εξαθλίωσης μεγάλου αριθμού φοιτητών.
Αγροτικός τομέας: απαγόρευση «της εισαγωγής οποιασδήποτε γεωργικής παραγωγής που δεν σέβεται τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά μας πρότυπα». Τέλος στις βιομηχανικές φάρμες καθώς και στην εκτροφή μέσα σε κλουβιά «μέχρι το τέλος της κυβερνητικής θητείας».
Κατώτατες τιμές για τα αγροτικά προϊόντα, με φόρο στα υπερκέρδη των αγροβιομηχάνων και των σούπερ μάρκετ. Απαγόρευση του glyphosate και των νεονικοτινοειδών με την παροχή οικονομικής στήριξης στους γεωργούς.
Μισθοί και συντάξεις: απόλυτη προτεραιότητα αποτελεί να ακυρωθούν, εντός των πρώτων δεκαπέντε ημερών από τον σχηματισμό κυβέρνησης, τα διατάγματα Μακρόν που αυξάνουν τη ηλικία συνταξιοδότησης στα 64 έτη. Αύξηση της κατώτατης σύνταξης. Οι συντάξεις θα αναπροσαρμόζονται με βάση τους μισθούς και όχι πλέον με τον πληθωρισμό.
Κατώτατος μισθός 1600 ευρώ καθαρά (από 1400 σήμερα) . Επαναφέρονται τα επιδόματα και οι πρόωρες συντάξεις στα βαρέα και ανθυγιεινά, που καταργήθηκαν από τον Εμανουέλ Μακρόν.
Φορολογία: «φόρος αλληλεγγύη » στον πλούτο. O ενιαίος φόρος 30%, θα καταργηθεί επίσης. Ο φόρος εισοδήματος θα αυξηθεί από 5 κλιμάκια σήμερα σε 14, προκειμένου να γίνει πιο προοδευτικός. Φορολόγηση της κληρονομιάς, ένα σημαντικό θέμα αντιπαράθεσης με τη δεξιά.
Τράπεζες: δημιουργία ενός «δημόσιου τραπεζικού πόλου», που θα ενισχύσει «την ικανότητα του κράτους να παρεμβαίνει σε χρηματοπιστωτικά θέματα, ιδίως να αποκτά μετοχές σε στρατηγικές εταιρείες όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή αναζητούν μετόχους».
Αυτός ο δημόσιος τραπεζικός πόλος θα κληθεί επίσης να χρηματοδοτήσει οικολογικές επενδύσεις των οποίων το κόστος και η χαμηλή κερδοφορία δεν προκαλούν το ενδιαφέρον των εμπορικών τραπεζών.
Κλιματική κρίση: Aποτελεί κεντρικό θέμα του προγράμματος με βάση «ένα νόμο για την ενέργεια και το κλίμα που θα θέσει τα θεμέλια για οικολογικό σχεδιασμό». Εκτός από τη διαφύλαξη της βιοποικιλότητας και του νερού, προτείνει τη θέσπιση του «πράσινου κανόνα», ενός παγκόσμιου φιλοπεριβαλλοντικού νομικού πλαισίου. Οι τράπεζες θα πρέπει να δράσουν κατά των κλιματικών κινδύνων, με «μηδενική χρηματοδότηση για ορυκτά καύσιμα».
Ελευθερίες και ασφάλεια: μέτρα περιστολής της αστυνομικής βίας και κατάργηση των νόμων που «καθιερώνουν μια μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης και παραβιάζουν τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες μας». Διάλυση ειδικών σωμάτων ασφαλείας.
ΜΜΕ: Το πρόγραμμα της ενωμένης αριστεράς υπερασπίζεται «την ανεξαρτησία των αιθουσών σύνταξης από τους ιδιοκτήτες τους» και ζητεί «να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα μιας δημόσιας οπτικοακουστικής υπηρεσίας με τη θέσπιση βιώσιμης, διάφανης, κοινωνικά δίκαιης χρηματοδότησης που εγγυάται την ανεξαρτησία της».
Ένας άλλος στόχος είναι η καταπολέμηση της συγκέντρωσης των ΜΜΕ σε λίγα χέρια, αλλά και ο «αποκλεισμός από τις δημόσιες ενισχύσεις των μέσων ενημέρωσης που έχουν καταδικαστεί για υποκίνηση μίσους ή προσβολή της αξιοπρέπειας πολιτών».
Προσφυγικό- μεταναστευτικό: κατάργηση των πρόσφατων (λεπενικής έμπνευσης-ΣΣ) νόμων για το άσυλο και τη μετανάστευση. Νομιμοποίηση των μεταναστών «εργαζομένων και φοιτητών, των γονέων με παιδιά που πηγαίνουν σχολείο», όπως και η εγγύηση της πρόσβασης στην κρατική ιατρική βοήθεια.
Αναθεώρηση του πρόσφατου συμφώνου ασύλου και μετανάστευσης της ΕΕ, «για αξιοπρεπή υποδοχή μεταναστών».
Εξωτερική πολιτική: «Γαλλική διπλωματία στην υπηρεσία της ειρήνης» και τα «πλανητικά κοινά αγαθά»: το περιβάλλον (αναγνώριση του εγκλήματος της οικοκτονίας, δημιουργία διεθνούς δικαστηρίου για το κλίμα), την υγεία, τα δικαιώματα των γυναικών.
Το πρόγραμμα εξωτερικής πολιτικής (που βασικά είναι όμως αρμοδιότητα του προέδρου της Δημοκρατίας, όχι της κυβέρνησης) αποτελεί συμβιβασμό σε τρία ζητήματα που έχουν διχάσει την αριστερά: την Ουκρανία, τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς και την ΕΕ.
Οι εταίροι του Νέου Λαϊκού Μετώπου υπόσχονται να «υπερασπιστούν αταλάντευτα την κυριαρχία και την ελευθερία του ουκρανικού λαού», ιδίως με την «παράδοση των απαραίτητων όπλων», την ακύρωση του χρέους του, την κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων των Ρώσων ολιγαρχών και υποστηρίζουν «την αποστολή κυανόκρανων για την ασφάλεια των πυρηνικών σταθμών».
Οι σφαγές της Χαμάς χαρακτηρίζονται ως «τρομοκρατικές», ενώ το κοινό κείμενο θέλει επίσης να «διασφαλίσει τη συμμόρφωση με την εντολή του Διεθνούς Δικαστηρίου για την Γάζα και τον κίνδυνο γενοκτονίας».
Καταγγελία της «ένοχης υποστήριξης» της Γαλλίας στην «ακροδεξιά ρατσιστική κυβέρνηση του Νετανιάχου», άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και «δράση για την απελευθέρωση των ομήρων και των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων». Άμεση αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης καθώς και εμπάργκο στις παραδόσεις όπλων στο Ισραήλ.
Το μέτωπο προσβλέπει σε μια πιο κοινωνική, οικολογική Ευρώπη: απόρριψη της λιτότητας», πέρασμα στη φάση 2 της Πράσινης Συμφωνίας, τέλος των συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών, μεταρρύθμιση της ΚΑΠ,, προτεραιότητα στις πράσινες επενδύσεις και φορολόγηση των πλουσιότερων και των υπερκερδών.
Κεντρικό ζήτημα που δεν έχει ακόμη συμφωνηθεί, είναι ποιος ή ποια θα αναλάβει πρωθυπουργός στην περίπτωση νίκης του Λαϊκού Μετώπου επί της ακροδεξιάς. Το βέβαιο είναι ότι στις επερχόμενες εκλογές πιθανότατα θα καταρρεύσει μία δοξασία: θα συρρικνωθεί το κέντρο, που υποτίθεται ότι κρίνει τις εκλογικές αναμετρήσεις…
Στέλιος Κούλογλου