Ενόψει του σημερινού καλέσματος του Εργατικού Κέντρου Κεφαλονιάς Ιθάκης για διαμαρτυρία ενάντια στο νομοσχέδιο περί διαδηλώσεων, το kefaloniastatus.gr φέρνει στη δημοσιότητα και στην κρίση των πολιτών την κριτική που έχουν ήδη ασκήσει θεσμικοί φορείς όπως η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής των Ελλήνων και η Συντονιστική Επιτροπή των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι κριτική ασκήθηκε από την Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής κυρίως για τις αστικές ευθύνες του οργανωτή και για τον περιορισμό των πορειών. Η κριτική αυτή ανάγκασε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε αλλαγές του νομοσχεδίου, οι οποίες, όμως, έγιναν μετά την καταψήφιση από τους βουλευτές της ΝΔ της ένστασης αντισυνταγματικότητας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Κριτική επίσης ασκήθηκε και από την συντονιστική επιτροπή των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος ,που επισημαίνει τα εξής:

(α) Η συντονιστική επιτροπή θεωρεί θεμελιώδους σημασίας την προστασία που παρέχει το άρθρο 11 του Συντάγματος για την άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και τη διενέργεια δημοσίων συναθροίσεων. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, καταλείπονται στον κοινό νομοθέτη στενά περιθώρια για τη ρύθμιση της άσκησης του συγκεκριμένου δικαιώματος και ιδίως για τον περιορισμό του.

(β) Η προληπτική πλήρης απαγόρευση των συναθροίσεων με απόφαση της Αστυνομικής ή Λιμενικής Αρχής πλήττει τον πυρήνα του δικαιώματος και βρίσκεται εκτός Συνταγματικού πλαισίου.

(γ) Οι περιορισμοί στην άσκηση του δικαιώματος σε οποιαδήποτε φάση της συνάθροισης και ενόψει της επιβαλλόμενης στάθμισης που επιβάλλει η σύγκρουση συνταγματικών δικαιωμάτων, αφενός του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και αφετέρου του δικαιώματος συμμετοχής στην κοινωνική και οικονομική ζωή, πρέπει να γίνεται από τον αρμόδιο εισαγγελικό λειτουργό και υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι, λαμβανομένων υπόψη των συγκεκριμένων περιστάσεων, διαταράσσεται δυσανάλογα η οικονομική ζωή ώστε να θεωρείται η άσκηση του εν λόγω δικαιώματος προδήλως καταχρηστική.

(δ) Η παράβαση των νόμιμων υποχρεώσεων του οργανωτή μιας συνάθροισης δεν μπορεί να συνεπάγεται αντικειμενική ποινική ή αστική ευθύνη του, καθώς τούτο έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της ενοχής και της υπαιτιότητας.