Εικόνα άρθρου: πρακτορείο EUROKINISSI
Απ’ όλα έχει ο μπαξές σ’ αυτήν την κοινωνία,
και όλα στοχεύουν στο εφέ, την επικοινωνία.
Με λίγα μπινελίκια εκατέρωθεν, το κλίμα ήταν συναινετικό,
τώρα αρχίσαν να πλακώνονται και στο Προεδρικό.
Φέτος , λέει , κλείσαν συναπτά σαράντα οκτώ χρονάκια,
που η Χούντα τα κακάρωσε, κούνησε μαντηλάκια.
Μα όλες οι συνέπειες και τ’ απόνερα αρκούν,
ακόμη μέχρι σήμερα να μας πολιορκούν.
Ως είθισται γιορτάστηκε κι’ φέτος η αποκατάσταση,
κάθε φορά κάτι προκύπτει να μας πάει σ’ άλλη διάσταση.
Όμως τι ακριβώς υπενθυμίζει σε εμάς εκείνη η γιορτή ;
του ”Εθνάρχη” μας την άφιξη ; η του ΑΤΤΙΛΑ την εισβολή ;
Η Ελλάδα κάθε χρόνο για τις ‘προόδους’ της καυχιέται ,
και η Κύπρος ματωμένη την απελευθέρωση της εύχεται.
Φέτος, καινούργια ήθη εισήχθησαν και έθιμα της τρέλας,
κατάντησε η γιορτή παρέλαση μόδας και πασαρέλλας.
Η μία φόρεσε το σορτς μαζί με ψηλοτάκουνα,
κι’ άλλη τη ψώνισε αλλιώς σαν ” γυναικάρα με τα κόκκινα ” !!!
Μα το πολύ το δηλητήριο έμαθα πως εχύθη,
στη θέα μιας σαγιονάρας ταπεινής, ώσπου το μυστήριο ελύθη.
Ήτανε λέει πολλές ώρες πριν να λάμψουν τα λουστρινια,
μα στην επίσημη στιγμή ο άνθρωπος φορούσε τα σκαρπίνια.
Μέσα σ’ αυτήν την γκλαμουριά και την ευδαιμονία,
ακούστηκαν λόγια μεστά, βγαλμένα με σοφία,
από χείλη τα πιό επίσημα, χωρίς αιδώ καμία,
που αφήνουν πίκρα και οργή, και μια μελαγχολία..
Μας τόνισαν :
” οι δικαστές δικάζουν βάσει των νόμων που υπάρχουν,
δεν είναι δικά τους έργα, αλλά αυτών που άρχουν ”.
Αυτοί που τις περικοπές συντάξεων του κόσμου βρήκαν νόμιμες,
μα των δικών τους οι ίδιες, ήταν γ’ αυτούς παράνομες.
Για το περί δικαίου αίσθημα κουβέντα όμως καμία,
και άστους να κουρεύονται όλοι στην κοινωνία.
Μα αφού καταδικάστηκε, γιατί δεν μπήκε μέσα ;
δεν είναι κάποιος ταπεινός, διαθέτει άλλα μέσα….
Εύκολα συμπεράσματα μη βγάζεις, ούτε να βιαστείς,
οι πράξεις όμως παραμένουν, κι’ αυτές δηλώνουν βιαστής.
Όταν υπάρχουν πλάτες τέτοιες που σε στηρίζουν,
δεν έχεις να φοβάσαι , τη τύχη σου θα καθορίζουν.
Και τώρα αυτός απολαμβάνει ελευθερία χωρίς εκπτώσεις,
ενώ ο απεργός πείνας Μιχαηλίδης εκλιπαρεί τη ζωή του να του σώσεις.
Όταν κάποιος εκτίσει τα δύο τρίτα της ποινής του,
έχει δικαίωμα με όρους την αποφυλάκισης του.
Παρέμβαση έχει κάνει κι’ ο δάσκαλός του Πέτρος Δαμιανός,
με προσφορά κοινωνική στις φυλακές, ένας άνθρωπος μοναδικός.
Στις σύγχρονες Δημοκρατίες τα αυτονόητα είναι δεδομένα,
μα και των μειοψηφιών τα δικαιώματα να είναι κατοχυρωμένα.
Ούτε κουβέντα ακούστηκε για το NOVARTIS σκάνδαλο,
ούτε για την απόφαση του ΑΣΔ , τον εκκωφαντικό αντίλαλο.
Αυτά πέρασαν στα μουγκά χωρίς καθόλου αναφορά,
υπήρχε βλέπεις η ανάγκη να κρατηθούν στα χαμηλά.
Δημοκρατία εχουμε και αυτήν απολαμβάνουμε,
για την ποιότητα της όμως ίσως θα πρέπει ν’ αμφιβάλουμε.
Στις τελευταίες θέσεις είμαστε στου τύπου την ελευθερία,
για τους κοριούς των τηλεφώνων επίσημη υπάρχει μαρτυρια.
( τώρα που έπεσαν και οι παραιτήσεις δεν υπάρχει αμφιβολία … )
Μήπως μαζεύτηκαν πολλά μαζί και είναι η ευκαιρία,
για τη λειτουργία των θεσμών, της χώρας τη πορεία,
ζητήματα σημαντικά να μπούνε σε μια τάξη,
και επιτέλους ισονομία για όλους να υπάρξει ;
Μπορούνε οι παρόντες να βάλουν ένα τέρμα ;
πολύ αμφιβάλλω δυστυχώς, αυτοί είναι το πρόβλημα.
Μόνο αν αλλάξουν οι ισορροπίες μια άλλη κυβέρνηση μπορεί,
μια στοιχειώδης να να μπει τάξη σε ότι μας ταλαιπωρεί.
Δεν τρέφω όμως ποια πολλές ελπίδες φρούδες,
φοβάμαι θα γλυστρήσω και πάλι απάς σε φλούδες.
Η κοινωνία μας έχει πλέον μπει σε ένα τέλμα,
και όλα μας φαντάζουν λογικά μαζί η αλήθεια και το ψέμα.
Σπαρτιά 6 τ’ Αυγούστου του 2022
Μίμης Ζαφειράτος
Αιθεροβάμων ….( ως συνήθως … )