Εικόνα: Δρόμος στα Σπαρτιά

Γιομάτος συναισθήματα και έμπλεος ευεξίας ,
θέλω να τα εκφράσω μετά της φωνής μου σθεντορίας.
Πλησιάζοντας οι εκλογές αρχίζει πάντα ο οργασμός,
για να ‘ναι όλα έτοιμα για τη κορδέλα και τον αγιασμό.

Διαβάζω, μεγάλος είναι ο οργασμός στου νησιού την επικράτεια,
και όλοι ζήλον δείχνουνε, υπάρχει μιαν “ακράτια”……
Όταν “μυρίζουν εκλογές”, οι κάνουλες ανοίγουν δίχως άλλο,
πρίν, ”φύλλο δεν κουνιότανε” , για “δεν υπήρχε σάλιο”.

Παντού έπεσεν άσφαλτος σε ρούγες και καντούνια,
και όλοι είναι χαρούμενοι χορτάτοι έως τα μπούνια.
Από τον Πόρο στα Ραζάτα, Φάρσα και Καραβάδο,
με υλικό τα στρώσανε μπόλικο και καργάδο.

Τσι αρχές φιδοφαώθηκα και μ’ έπιασε ένα σύγγρυο …
Όλο και απομακρύνονταν, θα φτάνανε στο Ρίο !!!!.
Λες πάλι να μας ξέχασαν; Μας έχουν στην απ’ έξω;
Μ’ ένα ποτήρι προσπαθούσα τα χείλια μου να βρέξω…..

Αλλά εκεί που αρχίνησε να μπαίνει ο διάολος μέσα μου …..

Και ώώώ !!! του μέγα θαύματος μίαν φωτεινή πρωίαν,
ξυπνήσαμε και είδαμε σε εγρήγορση όλην την οδοποιίαν!!!
Γκρέιντερ, Μπουλντόζες κλπ, στη γειτονιά φάνηκαν κατά κύματα
και βόλτες πάνω κάτω κόβανε στα χωρικά μας ύδατα!!!

Και βρούμ και βρούμ μουγκρίζονταν έξυναν αχόρταγα την άσφαλτον
και λαίμαργα κατάπιναν όλο το υλικό, φθαρτόν και άφθαρτον
Ποστάραν και τσι πόζες τους οι τοπικοί μας άρχοντες,
με τίτλους και παράσημα ανύπαρκτους και υπάρχοντες.

Την φρέσκια άσφαλτο αμόλαε χύμα ένα μεγάλο όχημα
λαχταριστή, ζεστή και μαύρη, σαν σοκολάτα “ρόφημα”.
Στο άψε – σβήσε έπεσε σε λάκκους μέσα και σε οπλές
και γρήγορα εκάλυψε “στόματα, χαντάκια και οπές”.

Και τώρα εγώ ανυπομονώ πότε θα “σκάσουν μύτη”,
που θα ρολάρουν κατά κει ο “Μίμης” κι’ ο “Δημήτρης”.
Θα παίρνουν φόρα απ’ τη στροφή, ο Μίμης θ’ ανεβαίνει,
και ύστερα στην επιστροφή ο Δημήτρης θα κατεβαίνει.

Λακκούβες δεν θα υπάρχουνε, θα μπαίνουν με τσι μπάντες,
ούτε και θα χρειάζεται κάθε φορά ν’ αλλάζουμε τσι ζάντες.
Μόνο μη το ζορίζουνε πολύ, υπάρχουν και παγίδες,
και λίγο να προσέξουμε τσου ανθρώπους και τσι γίδες!!!

Μηχάνημα όμως θα χρειαστεί να τον σκουπίζει εκεί με βάρδιες
για να ρουφάει από την άσφαλτο βουνιές και βερβελίθρες.
Δεν είναι κρίμα κι’ άδικο αμέσως να τη λερώσουμε;
Αλλιώς φοβάμαι γλήγορα, πάλι θα τα σκ@τώσουμε….

Μη κάνουμε μισές δουλειές … για μερικά ευρώπουλα,
κρίμα δεν είναι να τον χέζουν πρόβατα, γίδες και κοτόπουλα ;
Και οι τοπικοί μας άρχοντες να έχουνε το καθήκον
κλήσεις να τους μοιράζουνε και περιορισμούς “κατ’ οίκον”.

Και αφού συνέχεια θά ‘μαστε σε εγρήγορση δεν θα ξαναβρωμίσει,
και μια σκοπιά να στήσουμε στο μύλο του Καμπίτση,
και φρουρό να εξοπλίσουμε με κράνη και παλάσκες,
κρασί να τον τρατάρουμε με μποτσόνια και με φλάσκες.

Και όποιος περνάει από εκεί να αφήνει κι ένα “διάφορο”,
και ο σκοπός να σταματάει τον κάθε αδιάφορο.
Κι’ όσα ψιλά μαζεύουμε από ευκείνη τη κομπίνα,
στο κούτουπο να τα ρίχνουμε στο τέλος κάθε μήνα!!!

Μπράβο στο Δήμαρχό μας, μπράβο στον κοινοτάρχη μας!!!
Που μας φροντίζουν συνεχώς να φεύγουνε τα άγχη μας,
Και ας μας ταλαιπωρήσανε για άλλη ακόμα μια χρονιά,
κανείς δεν είναι “άσφαλτος” , μα ούτε ”φταίει πάντα ο φονιάς”…

Πειραιάς 17 του Γενάρη του 2023

Καλή Χρονιά, Χρόνια πολλά τσου Αντώνηδες και τσι Αντωνίες !!!!

Μίμης Ζαφειράτος
( μονίμως μεμψιμοιρών … )