Με μία αιχμηρή ανακοίνωση ενάντια σε αόρατους εχθρούς επιχείρησε η ελμεκι να διορθώσει τα αδιόρθωτα!
Ίσως οι “εχθροί” δεν κατονομάζονται διότι ο φαρμακερός τίτλος θα γύριζε μπούμερανγκ…
Καμία, γράφουν, απαγόρευση και κανένας αποκλεισμός δεν υπήρχε… Δυστυχώς όμως για το σενάριό τους και ευτυχώς για την αλήθεια υπήρχαν μάρτυρες. Έστω δύο -αφού φρόντισαν να κάνουν το επεισόδιο μέσα στο κτίριο και όχι έξω όπου ήταν όλοι οι διαδηλωτες- αλλά υπάρχουν!
Οπότε η αλήθεια δεν κρύβεται. Όσες ανακοινώσεις κι αν βγάζουν… Η αλήθεια είναι ήδη γνωστή σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα του νησιού, και όχι μόνο, και τους εκθέτει ανεπανόρθωτα.
Ο Γιάννης Βαρούχας είχε λάβει γραπτή πρόσκληση προκειμένου να συμμετέχει στη διαδήλωση από το σύλλογο των διδασκόντων του σχολείου όπου είναι πρόεδρος του συλλόγου γονέων. Άφησε τη δουλειά του για να είναι εκεί μαζί τους εκείνη την ημέρα και κανείς δεν είχε το δικαίωμα να του απαγορεύσει τη συμμετοχή. Κανένας άλλος εκπρόσωπος απ’ το γονεϊκό κίνημα δεν ήταν εκεί προκειμένου να μπορεί να πει κανείς ότι θα μπορούσε να επιλεχθεί άλλος στη θέση του. Θέμα βαθμίδας δεν υπάρχει αφού και οι δάσκαλοι μπήκαν στην παράσταση διαμαρτυρίας της Β/βάθμιας, και η πρόεδρος της ελμεκι μπήκε στην αντίστοιχη παράσταση στην Α/βάθμια. Αυτή είναι η αλήθεια και δεν μπορεί να την αντικρούσει καμία προσχηματική ανακοίνωση.
Στο μεταξύ, την ανακοίνωσή τους σε εμάς δεν την έστειλαν… όπως γενικώς δε μας στέλνουν τις ανακοινώσεις τους! Ο αποκλεισμός του αποκλεισμού δηλαδή!!
Μα, θα σου πουν, εσείς δεν είστε “επίσημοι”! Υπάρχουν όμως κι άλλοι “ανεπίσημοι” που σε αυτούς τους βολεύει να στέλνουν τα δελτία τους… Για να είμαστε ειλικρινείς, για ένα διάστημα μας έστελνε η ελμεκι κάποιες ανακοινώσεις αλλά μετά, ως φαίνεται, έπεσε “σύρμα” και μας τις έκοψαν! Μάλλον κάποιο αόρατο εχθρό θα ανακάλυψαν πάλι πίσω απ’ την ιστοσελίδα μας!
Δεν πειράζει όμως. Όλοι κρίνονται απ’ όλους. Και όπως έγραφε και ο Νίκος Τσιφόρος : «Γιατί άμα ο άνθρωπος αναγνωρίζει ότι έκαμε λάθος και ψάξει να το βρει, το διορθώνει και δεν το ξανακάνει. Ενώ, άμα κάνει μια σαχλαμάρα και θέλει να επιμένει ότι η σαχλαμάρα του είναι εξαιρετική πράξη και πρέπει να του την αναγνωρίζουνε, άμα φαντάζεται ότι αδικείται, ότι δεν τον καταλαβαίνουνε, ότι είναι μέγας και ξεπερνάει τους άλλους και δε λαθεύει ποτέ, τότε βράσ’ τονε»!
