Με μεγάλη συγκίνηση αποχαιρετώ σήμερα έναν άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του στη μουσική.

Στη διδασκαλία, την ανάδειξη της Επτανησιακής χορωδιακής μουσικής, αλλά και στη διαφύλαξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του κεφαλονίτικου τραγουδιού.

Η ίδρυση και η επί τριάντα συνεχή χρόνια διεύθυνση της Χορωδίας Αργοστολίου, μαρτυρούν εκτός από το ταλέντο του, την αγάπη και την αφοσίωσή του στο χορωδιακό τραγούδι και τη μουσική πολιτιστική κληρονομιά της Κεφαλονιάς.

Η χορωδιακή κοινότητα οφείλει πολλά στο Βασίλη Μουντάκη και όλοι εμείς του χρωστάμε ευγνωμοσύνη για όσα μας πρόσφερε.

Αποχαιρετώ το Βασίλη Μουντάκη, το δάσκαλο όπως τον αποκαλούσαμε, τον εξαιρετικό μουσικό, χορωδό, ψάλτη και μαέστρο, τον ιδρυτή της «Χορωδίας του Μουντάκη», τον άνθρωπο, το φίλο.

Βρέθηκα δίπλα του από παιδί στην ορχήστρα, στη Φιλαρμονική Αργοστολίου και αργότερα στη Χορωδία Αργοστολίου. Μαζί με τον πατέρα μου, με έκαναν να αγαπήσω τη μουσική και ήταν εκείνος που με ώθησε να μάθω σαξόφωνο, το όργανο που έπαιζε με δεξιοτεχνία και πάθος.

Για εμένα ο Βασίλης ήταν κάτι παραπάνω από δάσκαλος, ήταν σαν δεύτερος πατέρας. Την αγάπη και τη στήριξη που μου πρόσφερε δεν θα την ξεχάσω ποτέ.

Αγαπημένε μου μαέστρο, θα σε θυμάμαι πάντα με αγάπη και ευγνωμοσύνη και σε αποχαιρετώ με βαριά καρδιά και θλίψη. Με παρηγορεί ότι εκεί ψηλά θα συναντήσεις τους αγαπημένους σου φίλους και συνεργάτες, τον πατέρα μου, το Γαλούφο, τον Αντζουλέτο, το Σάκη το Σέσουλα, τον Κακούρη, το Μενεγάτο ….

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.

Καλό ταξίδι στην αιωνιότητα.

Διονύσης Γασπαρινάτος