Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2025
11 C
Argostoli

kefaloniastatus@gmail.com

Εφημερεύοντα Φαρμακεία

spot_img

ΜΕΝΟΥ / ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Γιάννης Βαρούχας / Γιατί το γαλλικό παράδειγμα δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην Ελλάδα

Editorial

Τις τελευταίες ώρες υποδεχόμαστε με χαρά και αισιοδοξία τα πολιτικά μηνύματα από την εκλογική διαδικασία της Γαλλίας. Το “πολιτικό κατάντημα” στη χώρα μας, που όμοιό του δεν έχει υπάρξει στη Μεταπολίτευση, όπου η δεξιά άρχει χωρίς αντίπαλο πόλο και χωρίς προοπτική αντιπάλου, προκαλεί αντανακλαστικά ευφορίας, ανακούφισης και λύτρωσης ως προς τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών. Πολλοί νομίζουν, ή ελπίζουν, ότι μπορεί η νίκη του Λαϊκού Μετώπου που διαμορφώθηκε από την Αριστερά, τους Σοσιαλιστές, το Κομμουνιστικό κόμμα και τους Πράσινους της Γαλλίας να αποτελέσουν έναν πρόδρομο για τα ελληνικά πράγματα. Είναι όμως έτσι;

Γιάννης Βαρούχας

Κατ’ αρχάς να σημειώσουμε ότι οι οικονομικές δυνάμεις και η ελίτ της Γαλλίας δε θα ήθελαν μία ακροδεξιά δύναμη να αναλάβει τη διοίκηση. Η ακροδεξιά μπορεί να εργαλειοποιείται από οικονομικά κέντρα για την προώθηση ή την υπεράσπιση των συμφερόντων τους, καταδυναστεύοντας και ξυλοκοπώντας μειονότητες, για παράδειγμα, ή περιφρουρώντας οικονομικές δραστηριότητες (βλέπε παράδειγμα Κολομβίας), αλλά όταν πρόκειται για την εξουσία σε σύγχρονες δυτικές χώρες όπου ζουν και δραστηριοποιούνται οι επικεφαλείς των εταιριών, η ανάληψη εξουσίας από ακροδεξιούς δεν αποτελεί επιλογή. Βλέπετε, ο ολοκληρωτισμός είναι καλό να ασκείται στο υπηρετικό προσωπικό αλλά όχι στους αφέντες του!

Ύστερα, αυτό που έγινε στη Γαλλία μας προσφέρει ικανοποίηση διότι ο γαλλικός λαός με μεγάλη συμμετοχή στις κάλπες έδειξε δημοκρατικά αντανακλαστικά-έστω περιορισμένα. Γιατί λέμε περιορισμένα; Διότι το Αριστερό κόμμα κατέλαβε 75 έδρες, το Σοσιαλιστικό 65, οι Οικολόγοι 33 και το Κομμουνιστικό Κόμμα 9. Σύνολο 183 έδρες. Την ίδια ώρα το κόμμα Μακρόν κέρδισε 168 έδρες, η Λεπέν 143 και οι Ρεπουμπλικάνοι 68! Τα μαθηματικά είναι αμείλικτα. Το Λαϊκό Μέτωπο μπορεί να πέτυχε την κατάκτηση της 1ης θέσης, υποχρεώνοντας τους πάντες να το υπολογίζουν σε οποιονδήποτε συνδυασμό συγκυβέρνησης διότι, πολύ απλά, χωρίς αυτό δε γίνεται τίποτα, μα ωστόσο οι ισορροπίες είναι εξαιρετικά δύσκολες και εύθραυστες για τη μέλλουσα προοπτική ειδικά αν τυχόν κάποιοι απ’ τους συνασπιζόμενους του Λαϊκού Μετώπου το “κόψουν πέρα”… Ίσως προς την παράταξη Μακρόν… Ίσως με κάποια πολιτικά ανταλλάγματα…

Οπότε αφενός υπάρχει η προϋπόθεση της ενότητας του Λαϊκού Μετώπου, αφετέρου υπάρχει η άσκηση δύσκολων ισορροπιών για τη συγκρότηση μιας πλειοψηφίας (απαιτούνται 289 έδρες για την απόλυτη πλειοψηφία…) και στο βάθος κατοικεί η τεράστια πρόκληση αλλαγής πολιτικής για τα επόμενα τρία χρόνια, μέχρι τις προεδρικές εκλογές του 2027, προκειμένου να χάσει δυναμική η ακροδεξιά και να ανακτήσει δυνάμεις το προοδευτικό μέτωπο. Κερδήθηκε μία σπουδαία μάχη, το δίχως άλλο, μα ο πραγματικός πόλεμος θα γίνει στις προεδρικές εκλογές.

Στην Ελλάδα όχι δεν υπάρχει Λαϊκό Μέτωπο ή προοπτική συγκρότησής του, αλλά υπάρχει μία έντονη καχυποψία, ακόμη και εχθρότητα, μεταξύ των βασικών συντελεστών που θα μπορούσαν να πρωταγωνιστήσουν σε μία ανάλογη πρωτοβουλία.

Στη χώρα μας δεν έχει ακόμη κατακτηθεί η κουλτούρα της συνεργασίας. Αυτό φάνηκε κατά την εφαρμογή της απλής αναλογικής. Τα πολιτικά κόμματα την έστησαν στον τοίχο και την εκτέλεσαν με ελαφρά την καρδίαν… Σε καμμιά πενηνταριά χρόνια, το ξαναβλέπουμε!

Ωστόσο, μετά τη διαμόρφωση του πολιτικού τοπίου, ως έχει, από τις περυσινές εθνικές εκλογές αλλά και τις πολύ πρόσφατες ευρωεκλογές, οι πολίτες ζητούν πλειοψηφικά στις σφυγμομετρήσεις τη συνεργασία. Δε βλέπουν άλλη λύση για την ισορροπία του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Εδώ, όμως, αρχίζουν τα δύσκολα…

Για να υπάρξει συνεργασία θα πρέπει ο επικεφαλής της Αντιπολίτευσης να είναι σε θέση να την προκαλέσει. Εν προκειμένω, ο εκλεγμένος πρόεδρος αλλά όχι Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κ. Κασσελάκης, φαίνεται να είναι το μεγάλο εμπόδιο για την επίτευξη οποιασδήποτε σύγκλισης και συνεννόησης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της κεντροαριστεράς. Τούτο διότι αμφισβητείται έντονα από την εσωκομματική αντιπολίτευση μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί ανεπιθύμητο πολιτικό παράγοντα για το ΠΑΣΟΚ, αντιμετωπίζεται με καχυποψία έως συνωμοσιολογία από το ΜΕΡΑ, την Πλεύση Ελευθερίας και το ΚΚΕ ενώ σίγουρα είναι το κόκκινο πανί για τη Νέα Αριστερά της οποίας τα στελέχη εγκατέλειψαν το κόμμα τους εξαιτίας του.

Ο κ. Κασσελάκης αρνήθηκε να παραστεί στην εκδήλωση που έγινε προς τιμήν του πρώην Πρωθυπουργού του ΠΑΣΟΚ, κ. Κώστα Σημίτη, στις 6 Νοεμβρίου 2023 αφήνοντας μάλιστα σοβαρές αιχμές. Είπε χαρακτηριστικά όταν ρωτήθηκε γιατί δεν πήγε στην εκδήλωση: “Τι δουλειά έχω εγώ με όλους εκείνους που έχουν σπαταλήσει τόσα δισεκατομμύρια ευρώ του ελληνικού λαού. Ξεχνάμε τη διαπλοκή αυτών των ετών. Μόνο εκσυγχρονισμός δεν ήταν.“. Όταν όμως θέλεις να συνεργαστείς με έναν πολιτικό φορέα, το τελευταίο που πρέπει να κάνεις είναι να επιτίθεσαι με μηδενιστικό τρόπο προς τις κυβερνήσεις του και τον πρώην Πρωθυπουργό του… Γι’ αυτό και σήμερα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ούτε που θέλουν να ακούν για Κασσελάκη τον οποίο θεωρούν ένα συνονθύλευμα απόψεων που δεν ξέρεις τι λέει

Το ΜΕΡΑ25 θεωρεί ότι δεν μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση με τον Στέφανο Κασσελάκη, ότι αν θα απεύθυνε πρόσκληση συνεργασίας θα του έκοβαν το συνάλλαγμα οι ολιγάρχες και, τέλος, εξέφρασσε την πεποίθηση ότι ευτυχώς δε θα υπουργοποιήσει ποτέ κανέναν!

Η Πλεύση Ελευθερίας αρχικά χαρακτήριζε ουρανοκατέβατο και πολιτικό τουρίστα τον κ. Κασσελάκη, εσχάτως έδειξε ικανοποίηση με τις απολύσεις που έκανε σε όσους διαφωνούσαν μαζί του από τον ΣΥΡΙΖΑ μα τελικά διακοίνωσε πως σε κοινά ψηφοδέλτια με τον κ. Παππά δεν πρόκειται να συμμετέχει ποτέ!

Για το ΚΚΕ, νομίζουμε, δε χρειάζεται καν να αναφερθούμε. Τα παραδείγματα της Πορτογαλίας και της Γαλλίας βρίσκονται έτη φωτός μακριά από την πολιτική του χάραξη η οποία, όμως, “του βγαίνει” μιας και είναι το μόνο κομμουνιστικό κόμμα στην ΕΕ που κρατά σχετικά υψηλά ποσοστά υπό το δόγμα “μόνοι μας απέναντι σε όλους”. Περίπτωση συνεργασίας ΚΚΕ και Στέφανου Κασσελάκη δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο.

Συνεπώς ποιός έμεινε για να συνεργαστεί με τον κ. Κασσελάκη; Ίσως ο κ. Σαμαράς με τον οποίο βρέθηκε πρόσφατα μία απρόσμενη συμφωνία απόψεων! Ο κ. Κασσελάκης σε συνέντευξη του στον Alpha είπε: “«Συμφώνησα με τον Αντώνη Σαμαρά στη μείωση του ΦΠΑ και στο ότι η Ευρώπη έχει γίνει διευθυντήριο. Ο κ. Σαμαράς συμφωνεί μαζί μας ότι υπάρχουν καρτέλ και ολιγοπώλια, παρότι είπε διάφορα “ωραία” για τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι είμαστε ασυνάρτητοι κ.λπ. Θα του πρότεινα να ακούει περισσότερο τις ομιλίες μου»“…

Τελικά, αυτό που θα παίξει καταλυτικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις των ελληνικών πραγμάτων είναι οι αρχαιρεσίες στο ΠΑΣΟΚ. Το τρίτο σε δύναμη σήμερα πολιτικό κόμμα θα εκλέξει έναν πρόεδρο που θα θελήσει να συνθέσει και να συνεργαστεί ή θα εκλέξει έναν πρόεδρο που θα το στρίψει μακριά από την κεντροαριστερή προοπτική σφραγίζοντας έτσι τον πολιτικό ενταφιασμό του; Θα συνεργαστεί το ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Αριστερά προκειμένου να αλλάξει χέρια η θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; Ως γνωστόν, οι έδρες των δύο σχηματισμών σε άθροισμα είναι περισσότερες απ’ αυτές του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά θα κριθούν σε μεγάλο βαθμό από το νέο πρόσωπο που θα αναλάβει την προεδρία του ΠΑΣΟΚ…

Κλείνοντας θέλουμε να εκφράσουμε την πεποίθηση και την άποψή μας πάνω στο ζήτημα των συνεργασιών στην κεντρική ελληνική πολιτική σκηνή. Αρχικά δεν πιστεύουμε ότι θα υπάρξει συνεργασία. Όχι λόγω απαισιοδοξίας, αλλά λόγω των παραπάνω παραδοχών που εκθέσαμε. Σε δεύτερη φάση όμως, κι αν υπάρξει ποτέ εκκίνηση μιας τέτοιας πολιτικής διαδικασίας, θεωρούμε απαραίτητη προϋπόθεση και ανάγκη αυτή να γίνει στη βάση προγραμματικών συζητήσεων, πολιτικού πλαισίου και συμφωνιών σε κοινές πολιτικές και όχι στη βάση προσώπων.

Γιάννης Βαρούχας

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ