Η Οδός Ιωσήφ Μομφερράτου στο Αργοστόλι.
Δεν είχαμε το προνόμιο να παρακολουθήσουμε την τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αργοστολίου (27/6/24), αλλά είχαμε την τύχη να διαβάσουμε μία ανακοίνωση σχετικά με την εφαρμογή της κυκλοφοριακής μελέτης στο βορειοδυτικό τμήμα της πόλης που μας προβλημάτισε.
Πιο συγκεκριμένα, το δελτίο τύπου της Δημοτικής παράταξης “Κεφαλονιά, νησί για όλους” αφορούσε στην εφαρμογή της κυκλοφοριακής μελέτης στο εν λόγω μέρος της πόλης μας. Αναφέρεται ότι υπήρξε αντιπροσωπεία πολιτών, μόνιμων κατοίκων της οδού Δαυή, οι οποίοι έφεραν στην οπτική του ανώτατου συλλογικού οργάνου του Δήμου μας, μία παρενέργεια που δημιουργήθηκε στη γειτονιά τους από τη μονοδρόμηση της οδού “Ι. Μομφερράτου”. Πρότασή τους ήταν η επίσης μονοδρόμηση της οδού Δαυή καθώς ο νέος κυκλοφοριακός φόρτος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από την υπάρχουσα κατάσταση του δρόμου.
Στη συνέχεια διαβάζουμε ένα απόσπασμα απ’ την τοποθέτηση του επικεφαλής της παράταξης που εξέδωσε την ανακοίνωση, του κ. Παντελειού, στο οποίο αναφέρει ότι ήταν λάθος η μη κατάργηση των θέσεων στάθμευσης επί της οδού Ι. Μομφερράτου και η μονοδρόμησή της. Έπρεπε, δηλαδή κατά τη γνώμη του, να καταργηθούν οι θέσεις στάθμευσης και να διατηρηθεί η Ι. Μομφερράτου ως δρόμος διπλής κατεύθυνσης, διότι η μονοδρόμηση οδήγησε τα οχήματα στην οδό Δαυή και ανέκυψαν τα προβλήματα που αναφέρουν οι πολίτες. Ως εκ τούτου, υιοθέτησε την πρόταση των πολιτών περί άμεσης μονοδρόμησης της οδού Δαυή ως μία σημειακή τροποποίηση της μελέτης.
Κατ’ αρχάς να σημειώσουμε ότι οφείλουμε όλοι να ακούμε τους ειδήμονες σε κάθε τομέα, εν προκειμένω τους συγκοινωνιολόγους. Ας μας επιτραπεί ωστόσο, επειδή ζούμε και χρησιμοποιούμε καθημερινά τους δρόμους της πόλης μας, να καταθέσουμε τη δική μας οπτική.
Όλοι θυμόμαστε, κάθε καλοκαίρι τα περασμένα χρόνια, την “κόλαση” που λάμβανε χώρα στις οδούς Ι. Μομφερράτου και Χαροκόπου όταν τύχαινε να συναντηθούν δύο διερχόμενα οχήματα με αντίθετη κατεύθυνση ή, ω μη γένοιτο, αν περνούσε λεωφορείο ή άλλου τύπου βαρέως όχημα… Οι ουρές που σχηματίζονταν έφταναν στο φέρρι του Ληξουρίου ή στην παιδική χαρά του Μέτελα! Αυτό το χρόνιο πρόβλημα λύθηκε με τις μονοδρομήσεις των οδών Χαροκόπου (μέχρι τη διασταύρωση του 4ου Δημοτικού) και της Ι. Μομφερράτου. Αυτές οι μονοδρομήσεις ήταν κατά τη γνώμη μας εξαιρετικά χρήσιμες για την πόλη μας και για τη συγκεκριμένη περιοχή. Το γεγονός δε της διατήρησης των θέσεων στάθμευσης επί της οδού Ι. Μομφερράτου, ήταν επίσης ένα θετικό σημείο σε μία πόλη που το ανερχόμενο πρόβλημά της είναι η έλλειψη χώρων στάθμευσης, ειδικά το καλοκαίρι.
Η επιτυχημένη εφαρμογή της κυκλοφοριακής μελέτης στη συνοικία πάνω από τον Μέτελα, αποδεικνύεται κι απ’ το γεγονός του ανοίγματος της συζήτησης για παρόμοια εφαρμογή στις οδούς Σουηδίας και Πυλαρινού που σήμερα παρουσιάζουν την παλιά εικόνα των οδών Ι. Μομφερράτου και Χαροκόπου. Όταν συναντιούνται δύο οχήματα με αντίθετη κατεύθυνση και υπάρχουν δεξιά κι αριστερά σταθμευμένα οχήματα, η κυκλοφορία εμφράσσεται.
Όμως, σε κάθε περίπτωση και για κάθε παρατήρηση, δεν μπορούμε να κοιτάζουμε το δέντρο όταν υπάρχει ένα ολόκληρο δάσος από πίσω του. Υποθετικά μιλώντας, η αφαίρεση των θέσεων στάθμευσης από την οδό Ι. Μομφερράτου που προτείνει ο κ. Παντελειός, δε θα προκαλούσαν εξίσου πρόβλημα στην οδό Δαυή; Οι μόνιμοι κάτοικοι της οδού και δε θα έβρισκαν να παρκάρουν, ειδικά κατά τους θερινούς μήνες, και πάλι θα είχαν κυκλοφοριακό φόρτο απ’ αυτούς που θα έψαχναν να παρκάρουν. Ύστερα, αν υποθέσουμε ότι υιοθετούμε τη μονοδρόμηση της Δαυή, υπάρχει το ενδεχόμενο να δημιουργούσαμε πρόβλημα στην οδό Γ. Δόριζα ή στην Ιωάννου Φωκά που είναι οι δύο παράλληλες;
Γι’ αυτό το λόγο, κρίνουμε πως η απάντηση που έδωσε ο κ. Δήμαρχος στις αιτιάσεις του κ. Παντελειού ήταν ορθή και προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο κ. Θεόφιλος Μιχαλάτος είπε ότι θα πρέπει να συγκεντρωθούν όλα τα θέματα της πόλης πριν γίνει μία νέα κυκλοφοριακή μελέτη και παρέμβαση στη ήδη υπάρχουσα. Κάθε αλλαγή στον κυκλοφοριακό ιστό επηρεάζει όλο το σύνολο. Γι’ αυτό οι αλλαγές δεν πρέπει να είναι αποσπασματικές αλλά “ζυγισμένες” και στοχευμένες σε σχέση με τη γενική εικόνα.
Κάθε πολίτης μπορεί να εντοπίζει προβλήματα στη γειτονιά του και να προτείνει μία λύση. Από γειτονιά σε γειτονιά όμως, ενδεχομένως αυτές οι λύσεις να είναι αντικρουόμενες ως προς το κοινό καλό. Επιπροσθέτως, συμφωνούν όλοι οι μόνιμοι κάτοικοι με την πρόταση που κατατέθηκε ή αύριο θα βρεθούν κάποιοι άλλοι που θα διαφωνούν; Κι αν βρεθούν διαφωνούντες, τι θα γίνει με την πρόταση; Θα μπει σε ψηφοφορία; Είναι αυτό τεκμήριο και υπολογισμός για τον τεχνικό κόσμο;
Γι’ αυτό χρειάζεται το τρίτο και ειδικό μάτι του μελετητή, να ισορροπήσει τα προβλήματα και, κυρίως, να δώσει λύσεις. Αν προσπαθούμε να γινόμαστε αρεστοί σε κάθε συμπολίτη μας προκαταβάλλοντας το δίκιο του και χωρίς να έχουμε πρόταση ή εικόνα για τη γενική κατάσταση, τότε το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να γίνουμε δυσάρεστοι και μη παραγωγικοί για το σύνολο των πολιτών και της πόλης μας… Τεκμήριο αδιάψευστο είναι το αποτέλεσμα ενός έργου. Στην περίπτωση των οδών Ι. Μομφερράτου και Χαροκόπου κρίνουμε, εκ του αποτελέσματος, ότι η εφαρμογή που έγινε ήταν επιτυχημένη και επωφελής για το Αργοστόλι.
Γιάννης Βαρούχας
