Με μεγάλη χαρά αποδέχθηκα την πρόταση να διοργανώσω μία ανοικτή εκδήλωση, από το Τμήμα Περιβάλλοντος του Δήμου Αργοστολίου, με θέμα τη ζωοφιλία και ένα μικρό αλλά οφειλόμενο αφιέρωμα στη μάνα.

Η αρχική ιδέα ήταν η αξιοποίηση της μαθητικής δράσης που είχε προκηρύξει ο Δήμος Αργοστολίου στις αρχές Απρίλη, με την οποία καλούσε τα παιδιά των ΣΤ τάξεων των Δημοτικών Σχολείων να ζωγραφίσουν ή να εκφραστούν μέσω του γραπτού λόγου για τα αδέσποτα ζώα.

Η συμμετοχή μου ήταν λόγω της συγγραφής του παιδικού βιβλίου “Άγγελοι επί γης”, που είχα τη χαρά να εκδόσω σε συνεργασία με τις εκδόσεις Περισπωμένη τον Ιούλιο του 2022, το οποίο πραγματεύεται μία αληθινή ιστορία που έλαβε χώρα στο Ληξούρι τον Γενάρη του 2021.

Στην πορεία, το πρόγραμμα εμπλουτίστηκε με αξιόλογες και πολύτροπες προσθήκες!

Θέλω να ευχαριστήσω δημόσια την ταλαντούχα δραματουργό που κάνει σπουδαία δουλειά στο Ληξούρι με τον σύλλογο Ανάκαρα αλλά και σε συνεργασία με την Ιακωβάτειο Βιβλιοθήκη, την κυρία Κορίνα Κατσούρη, που αν και πιεσμένη από το πρόγραμμα και τις προσωπικές της υποχρεώσεις, ανέλαβε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και δραματοποίησε το βιβλίο μου! Τη δραματοποίησή της υποστήριξε καταπληκτικά με τη συμμετοχή της η φέρελπις Σόνια Χριστοφοράτου!
Διαβάστε επίσης: Κορίνα Κατσούρη / Ευρηματική δραματοποίηση με χιούμορ, συγκίνηση και κάθαρση! (βίντεο)

Παράλληλα, καθώς δε στάθηκε δυνατή η συμμετοχή κάποιου καλλιτεχνικού σχήματος του Δήμου στην εκδήλωση, απευθύνθηκα μάλλον με καθυστέρηση στις κυρίες Ματίνα Παπαγεωργίου και Ευαγγελία Φραγκιά ζητώντας τους να ντύσουν μουσικά την εκδήλωσή μας. Τις ευχαριστώ εγκάρδια που όχι μόνο αποδέχθηκαν αλλά κατάφεραν μέσα σε λίγες μέρες να στήσουν ένα φανταστικό μουσικό πρόγραμμα το οποίο μας ενθουσίασε, μας ταξίδεψε και φυσικά θα το φιλοξενήσουμε ολόκληρο, κομμάτι-κομμάτι, στη Σελίδα και την ιστοσελίδα μας.
Διαβάστε επίσης: Ένας “τοίχος καλοσύνης” ταξίδεψε από το Ληξούρι μέχρι το Αργοστόλι και μάλιστα από τη γύρα!

Αισθάνομαι, παράλληλα, ιδιαίτερα ευτυχής που μέσα απ’ αυτήν την προσπάθεια ήρθα κοντά με μία γυναίκα που θαύμαζα από καιρό για τις εύστοχες τοποθετήσεις της, το δυναμικό πνεύμα της και την πολύχρωμη παρουσία της! Πρόκειται για την κυρία Τίνα Σπυράτου η οποία μας έκανε την εξαιρετική τιμή να αποδεχθεί να συμμετέχει με μία μικρή αλλά οφειλόμενη αφιέρωση στη μάνα.

Το αποτέλεσμα ήταν καλύτερο απ’ αυτό που περιμέναμε! Ζεστά, ανθρώπινα και πέρα για πέρα αληθινά η Τίνα Σπυράτου αποτύπωσε στο επ ακριβώς την έννοια μάνα και μητρότητα. Μίλησε απευθείας στις καρδιές μας χωρίς καν να χρησιμοποιήσει το χειρόγραφο που είχε ανά χείρας… Από την Κυριακή και μετά που γνωριστήκαμε για πρώτη φορά δια ζώσης, αισθάνομαι πιο πλούσιος και την ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό.
Διαβάστε επίσης: Μικρό αφιέρωμα στη μάνα με ομιλία Τίνας Σπυράτου & απαγγελία ποίησης από παιδιά! (εικόνες-βίντεο)

Η χαρά και η συγκίνηση λίγο έλειψε να μου προκαλέσουν ασφυξία καθώς για πρώτη φορά εμφανίστηκα σε δημόσια εκδήλωση μαζί με την πολυαγαπημένη μου κόρη, Ειρήνη! Η πολύτιμη πρώτη μου, απήγγειλε με απίστευτη χάρη το ποίημα της Νίκης Φωκά “Πάντα εκεί…” και με έστειλε στο Έβερεστ της περηφάνειας! Μαζί και οι θαυμαστές συμμαθήτριές της, Αριάδνη και Μαρίλια, που σίγουρα προκάλεσαν τα ίδια συναισθήματα στις οικογένειές τους!

Με εντυπωσίασε πάρα πολύ η σκέψη και η δομή των εκθέσεων των μαθητών της ΣΤ τάξης του Γ Δημοτικού Σχολείου Αργοστολίου, Ντεσάρα Τσοκάι και Παναγή Κοψαχείλη! Πραγματικά τα δύο αυτά παιδιά συνόψισαν ολόκληρο το νόημα της εκδήλωσή μας σε δύο χειρόγραφες εκθέσεις! Τα κείμενά τους είχαν αρχή, μέση και τέλος. Σκέψεις εύστοχες, προτάσεις αναγκαίες, παρατηρήσεις ρεαλιστικές και φυσικά την ειλικρίνεια της παιδικής ηλικίας. Τους εύχομαι να είναι πάντα καλά, να προοδεύουν συνεχώς και να έχουν οικογενειακή ευτυχία!

Μέσα σε όλη αυτήν την απέραντη ομορφιά, άρθρωσα κι εγώ δύο αράδες. Όχι τίποτα σπουδαίο, κάποιες σκέψεις που μου είχαν γεννηθεί κατά την προετοιμασία, μερικές κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης αλλά και κάποιες οφειλόμενες ευχαριστίες.

Τις επόμενες μέρες θα ανεβάσουμε το πλήρες βίντεο της ομιλίας μου για να το μοιραστώ μαζί σας με ταπεινότητα και ελπίδα διαλόγου. Μέχρι τότε, θέλω να καταθέσω ένα μέρος του. Αναρωτήθηκα στην αρχή την παρέμβασής μου “Την ώρα που στη Γάζα εξυφαίνεται η μεγαλύτερη θηριωδία του αιώνα μας, την ώρα που η διεθνής κοινότητα έχει πάρει αυτήν την άσχημη ρότα με όλες αυτές τις συγκρούσεις και τις εντάσεις, την ώρα που οι εξαφανίσεις παιδιών αυξάνονται και πάρα πολλά παραμένουν άφαντα, έχουμε εμείς το δικαίωμα να ερχόμαστε και να πραγματευόμαστε θέματα όπως το περιβάλλον και η ζωοφιλία; Η απάντηση είναι όχι απλά ναι, αλλά το οφείλουμε κιόλας! Διότι αν όλη αυτή η ενσυναίσθηση και η ευαισθησία που πλημμύρισε το ισόγειο του Δημοτικού Θεάτρου Αργοστολίου κατοικούσε περισσότερο κοντά στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, τότε, να είστε βέβαιοι, ο κόσμος μας θα ήταν ένα καλύτερο μέρος“.

Σας ευχαριστώ όλες και όλους που αποδεχτήκατε το κάλεσμά μου και διαβήκατε τις γέφυρες της επικοινωνίας. Η αντάμωσή μας μου δίνει μεγάλη χαρά και δύναμη που κρατάει για πολύ καιρό! Ευχή και ελπίδα μου είναι όλη αυτή η προσπάθεια να άφησε κάτι φωτεινό στις καρδούλες όλων αυτών των υπέροχων παιδιών που συμμετείχαν.
Γιάννης Βαρούχας