Με λένε καραμέλα!
Είμαι όπως λένε γλυκιά, και φέρνω χαρά και ευχαρίστηση στη ζωή των ανθρώπων.
Δίνω παρηγοριά σε μικρούς ήρωες της ζωής.
Οι ομορφότερες στιγμές ειναι στα πάρτι γενεθλίων τους!
Σε μεγάλους, και ηλικιωμένους ακόμη.
Σε αυτούς δίνω μεγαλύτερη χαρά γιατί εσείς οι ” μεγάλοι ” τους έχετε ξεχάσει.
Ακούω από το στόμα τους ότι η σύνταξη τους δεν “φθάνει ούτε για καραμέλες.”
και τους πιστεύω ξέρετε!
Τους βλέπω πολλές φορές να μας κοιτούν με θλίψη.
Ευτυχώς που έχω την δύναμη να με αγαπούν όλοι οι λαοί.
Πάντως για το δικό μου όνομα δεν μαλώνουν.
Με βάφτισαν καραμέλα πριν αιώνες αλλά με φωνάζουν με πολλά χαϊδευτικά.
Οταν κάποιος κλαίει συνήθως είμαι το φάρμακό του.
Συμφωνούν όλοι μαζί μου.
Δεν τίθεται θέμα διαφωνίας χρωμάτων.
Χρωμάτων λέω και γελώ πικρά.
Ευτυχώς δεν είμαι ομάδα, κόμμα, άνθρωπος!
Ολα τα παραπάνω δημιουργούν προβλήματα!
Αν είσαι λευκός, μαύρος, κίτρινος, καφέ
κάποιοι θα εκφράσουν την δυσαρέσκειά τους.
Αν είσαι πχ πράσινη, κόκκινη, ριγέ ομάδα
μπορεί από τον θυμό σου και το φανατισμό σου να χαθούν ζωές.
Δεν φανταζόμαστε ποτέ εμείς οι καραμέλες ότι τα χρώματα κάνουν εσάς τους ανθρώπους να χάνετε τις ζωές σας!
Ζούμε τόσους αιώνες, έχουμε γνωρίσει πολλούς λαούς μα όση γλύκα και αν σας προσφέρουμε εσείς έχετε γινάτι.
Κάποιοι είστε τόσο κακοί που δυστυχώς πονάτε και εμάς ακόμα !
Μας πιάνετε στο στόμα σας και μας εξαφανίζετε!
Και όσο πιο πολλά χρήματα έχετε τόσο πιο πολύ τρώτε!!
Ολο τρώτε, σταματημό δεν έχετε!
Και φάγατε φάγατε, το είπε και ο αειμνήστος Λάμπρος Κωνσταντάρας.
Οσα χρόνια και αν περάσουν βρίσκετε τρόπο να τρώτε ότι βρείτε στο πέρασμα σας!
Και ψυχές τρώτε!
Εγω και η μεγάλη οικογένεια μου σας φερόμαστε με σεβασμό !
Σας προσφέρουμε αυτό που είστε ανίκανοι εσείς.
Χαρά, ηρεμία, γλύκα.
Τα δικά μας παράπονα όμως δεν σας νοιάζουν.
Μας φέρεστε άσχημα.
Δεν μάθατε ούτε τα στοιχειώδη.
Αν σας αρέσουμε μας κρατάτε και έπειτα πετάτε τα όμορφα ρούχα μας στο δρόμο.
Οπου βρείτε στα πατώματα είναι το περιτύλιγμά μας…
Εδω δεν έχετε μάθει πως να φερθείτε σε μια καραμέλα θα μάθετε πως να φέρεστε μεταξύ σας;
Μπορείτε να μην φωνάζετε;
Να μην μαλώνετε;
Τρομάζουμε!
Ακόμα και τότε μας κατηγορείτε ότι σας πνίξαμε.
Και τελικά η αλήθεια είναι πως είστε ανίκανοι να μας μοιράσετε σωστά!!
Ειναι αλήθεια πως δεν αγαπάτε τίποτα αν δεν ωφελείστε από αυτό.
Ειναι αλήθεια ότι φτύνετε τις ατασθαλίες σας όπως εμάς!
Ειναι αλήθεια ότι δίνετε σημασία στις
“καταγωγές”
Ειναι αλήθεια ότι δεν γνωρίζετε καν από που προέρχομαστε!
Ειναι αλήθεια ότι μας χρησιμοποιείτε στον βωμό της σαπίλας και της μυρωδιάς της ψυχής σας!
Ειναι αλήθεια πως θα θέλατε να είμαστε σακουλάκι με χρυσάφι!
Αυτό βέβαια δεν θα το τρώγατε!
Θα το τρυπώνατε σε μπαούλο μην σας το φάνε οι άλλοι.

Μα η πιο μεγάλη αλήθεια ξέρετε ποια είναι;
Οτι εμείς είμαστε εκατομμύρια γεύσεις χρώματα! Βούτυρο, μέλι, μέντα, φράουλα, κεράσι, λεμόνι, αγαπημένες αγκαλιασμένες και πάνω από όλα αφήνουμε ιστορία!
Εσείς; Καλά; Πάντα καλά!

Είμαι χαρούμενη που είμαι καραμέλα!

Ευαγγελία Αλιβιζάτου