Δεν ξέρω τι σχέση έχει η κοινωνία μας με την αλήθεια.Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σίγουρο ότι καταστρέφονται μέρα με τη μέρα. Ψεύτικα χαμόγελα που σου προσφέρονται, γίνονται αντιληπτά ˙ έχουν αυτό  το  παγερό της Ανταρκτικής. Τα ζεστά τα νιώθεις αμέσως, μα είναι σπάνια.

Γυρίζω το βλέμμα μου και συναντώ ανθρώπους. Ανθρώπους υπερόπτες με γραβάτες, κουστούμια, καλά σιδερωμένα, ψυχρά βλέμματα τοπικών πολιτικών παραγόντων αλλά και επίδειξη πλούτου.

Ζητούμενο δικό μας είναι να βλέπουμε εσάς πίσω από εσάς. Στις θέσεις σας και στις απόψεις σας για όλα, χωρίς να νιώθουμε ότι είστε το “άπιαστο”. Δεν είστε κι αυτό γιατι σπανίζει η ειλικρίνεια. Ύψιστη αρετή που την τροποποιείτε για τις ανάγκες του ρόλου σας. Ξέρετε… τα πάντα, ενδεχομένως χωρίς κανόνες σωστής συμπεριφοράς. Επιτίθεστε, αδιαφορείτε, προσπερνάτε τους κατά την άποψή σας κατώτερους. Έχετε απομακρυνθεί από την κοινωνία κάνοντας επίδειξη  των δυνάμεών σας. Κοιμάστε με την κολακεία αγκαλιά και ξυπνάτε με την έπαρση για την μέρα που ξεκινάει.

Λίγοι ξεχωρίζετε. Ισως να είστε στα δάχτυλα του ενός χεριού. Η ανωτερότητα, αγαπημένοι μου, δεν πρέπει να συμβαδίζει με την υποκρισία αλλά με την ταπεινότητα. Αν είστε ικανοί, μη γίνεστε τροπαιοφόροι της αλαζονείας. Η εξωτερική εμφάνιση και η παγωμάρα που εκπέμπετε δεν σας δίνει την εξουσία που ονειρεύεστε. Τα χρήματα, αυτά που σταύρωσαν τον Χριστό, αυτά που ξέρετε, στην πραγματικότητα συνεχίζουν και σταυρώνουν την κοινωνία καθημερινά. Το φαινόμενο της σνομπαρίας αντανακλά από μέσα σας προς τα έξω στον κόσμο. Η πνευματική σας δύναμη γίνεται σκόνη μπροστά στην αδυναμία να διαχειριστείτε τη συμπεριφορά σας. Τίποτα δεν καμουφλάρετε με την υποκρισία.

Οι ρυθμοί είναι γρήγοροι όπως και η ζωή όλων μας. Μα η αντίληψη είναι γρηγορότερη. Ο ανταγωνισμός για το έπαθλο του καλύτερου σας φέρνει αντιμέτωπους με την ήττα. Βρείτε ένα ασφαλές καταφύγιο, απεξαρτηθείτε από τη δόξα ή αποκτήστε την με τη λογική όχι με την υπέρμετρη τάση ούτε με τα “κονσέρβα” χειροκροτήματα.

Η  λαϊκή δημοσοφία “ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός” μας προειδοποιεί για το πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε. Αφήστε πίσω τις φανφάρες και τις βαρύγδουπες εντυπώσεις. Ξεχωρίστε μέσα απ’ τα αληθινά, απ’ το χαμόγελό σας καταρχήν, από την οικειότητα. Το κάλπικο είναι κάλπικο. Αντιληφθείτε το! Αλλιώς τα ουσιαστικά προβλήματα στην κοινωνία  γιγαντώνονται, εσείς γίνεστε ακόμα πιο υποκριτές και στο τέλος καταρρέετε.

Εμείς οι “απ’ έξω”, οι “τελευταίες τρύπες της φλογέρας”, θα σας λέμε με το βλέμμα και μόνο, “σου το ‘χα πει”. Και συνεχίζουμε να σας το λέμε με το βλέμμα, επειδή, βλέπετε, δεν ακούσατε τις συμβουλές μας! Ο άνθρωπος που θα του πω “Φρόντισε αυτό…”και θ’ απαντήσει “Ευχαριστώ, θα το προσπαθήσω”, είναι αυτός που χαίρει εκτίμησης. Κάποιοι δεν επιδιώκουν τίποτα από εσάς. Αυτούς ακούστε. Τους άλλους να φοβάστε!

Ευαγγελία Αλιβιζάτου
Συγγραφέας-Αρθρογράφος