Εικόνα: Ένα ποδηλατό με σπασμένο τον πίσω τροχό ισορροπεί πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί με φόντο έναν γκρίζο και συννεφιασμένο ουρανό.
© Jerry Apostolatos
Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν την άποψη των συντακτών τους χωρίς αυτή να συμπίπτει κατ’ ανάγκη με την άποψη του kefaloniastatus.gr
Γράφει ο Χαράλαμπος Σιμωνέτος Αραβαντινός*
Άρχισε ο Αέρας Δεκέμβρη να μυρίζει…
και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) λίγες μέρες πριν εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου (και τον πρώην Υπουργό Άμυνας, Γιοάβ Γκαλάντ) για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράχθηκαν μεταξύ Οκτωβρίου 2023 και Μαΐου 2024. Κατηγορούνται για σκόπιμη στέρηση απαραίτητων αγαθών, όπως τρόφιμα και φάρμακα, από τους πολίτες της Γάζας, παραβιάζοντας το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Το ΔΠΔ είναι ένας μόνιμος διεθνής οργανισμός που ιδρύθηκε το 2002 με σκοπό να διώκει άτομα για εγκλήματα που θεωρούνται τα πιο σοβαρά για τη διεθνή κοινότητα: Γενοκτονία, Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, Εγκλήματα πολέμου. Το Δικαστήριο εδρεύει στη Χάγη-Ολλανδία και λειτουργεί βάσει του Καταστατικού της Ρώμης, μιας διεθνούς συνθήκης που καθορίζει τη δικαιοδοσία του, τις διαδικασίες του και τους όρους συνεργασίας με τα κράτη.
Το Ισραήλ όπως και οι Ηνωμένες Πολιτείες απορρίπτουν τη δικαιοδοσία του ΔΠΔ σε περιπτώσεις που αφορούν μη κράτη-μέλη του Καταστατικού της Ρώμης, όπως αυτές οι δυο. Η επίσημη θέση των ΗΠΑ είναι ότι το ΔΠΔ δεν έχει δικαιοδοσία επί πολιτών κρατών που δεν έχουν επικυρώσει το Καταστατικό, εκτός αν υπάρχει παραπομπή από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, κάτι που συχνά εμποδίζεται λόγω βετο. Βέβαια δεν μας κάνει καθόλου εντύπωση, αφού σύμφωνα με τον Ν. Τσομσκι κάθε Αμερικανός πρόεδρος μετά τον Β’ΠΠ θα μπορούσε να καταδικαστεί, με τα πρότυπα του Δικαστηρίου της Νυρεμβεργης, για την έμμεση είτε άμεση συμμετοχή του σε εγκλήματα πολέμου όπως σε στρατιωτικές επεμβάσεις, σε μυστικές επιχειρήσεις ή η υποστήριξη καταπιεστικών καθεστώτων.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης (1945-1946) ήταν ειδικό στρατιωτικό δικαστήριο που συγκροτήθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από τους Συμμάχους. Δίκασε κορυφαίους Ναζί για εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα κατά της ειρήνης. Επιπλέον, αποτελεί το θεμέλιο για τη σύγχρονη διεθνή ποινική δικαιοσύνη, ενέπνευσε το Καταστατικό της Ρώμης και τις μεταγενέστερες πρακτικές του ΔΠΔ.
Η χώρα μας έχει υπογράψει και επικυρώσει το Καταστατικό της Ρώμης το 2002, γεγονός που την καθιστά κράτος-μέλος του Δικαστηρίου. Έτσι:
1. Υποχρεούται να συνεργάζεται με το ΔΠΔ, όπως για τη σύλληψη υπόπτων ή τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων.
2. Εναρμόνισε τη νομοθεσία της ώστε να προβλέπει την εφαρμογή του Καταστατικού της Ρώμης σε εθνικό επίπεδο.
Ωστόσο η σημερινή κυβέρνηση μέσω του εκπροσώπου τύπου, Παύλου Μαρινάκη, αποφάσισε να κουνήσει το δάχτυλο στο ΔΠΔ δείχνοντας για ακόμα μια φορά με ποιανού το μέρος είναι. Μετά την απεικόνιση της ισραηλινής σημαίας στην Βουλή έρχεται με δήλωση του ο υπεύθυνος τύπου, να χαρακτηρίσει λανθασμένη την απόφαση του ΔΠΔ, αναφέροντας πως «δεν βοηθάνε τέτοιες αποφάσεις και δεν θα λύσουν κανένα πρόβλημα».
Λίγες μέρες νωρίτερα στην πορεία για την 17 Νοέμβρη, όχι μόνο στην πρεσβεία των ΗΠΑ αλλά και του Ισραήλ, οι χιλιάδες πολίτες όλων των ηλικιών, φοιτητικοί σύλλογοι και εκπρόσωποι φορέων, που ήθελαν τιμήσουν τους εξεγερθέντες φοιτητές ενάντια στη Δικτατορία, έφεραν μαζί τους και Παλαιστινιακές σημαίες. Αρκετούς μάλιστα απαθανάτισε ο φακός να φορούν σε ένδειξη αλληλεγγύης και το «κεφίγιε» (keffiyeh), που έχει συνδεθεί με την παλαιστινιακή εθνική ταυτότητα και την αντίσταση κατά της ισραηλινής κατοχής. Ας μην ξεχνάμε και την περασμένη παραμονή πρωτοχρονιάς όπου στο Σύνταγμα οι πολίτες είχαν ξανά διαλέξει πλευρά… οι σημαίες της Παλαιστίνης κυμάτιζαν επιβλητικά στους τηλεοπτικούς μας δείκτες που και ακόμα και αν ήθελαν να αποκρύψουν το γεγονός, το καθιστούσε αδύνατο.
Το Μέγαρο Μαξίμου ακόμα και μετά την απόφαση του ΔΠΔ έκανε σαφές τις προθέσεις του στην περίπτωση που εισέλθει ο Νετανιάχου σε ελληνικό έδαφος… Θα συλλάβει τον Νίκο Ρωμανό!
Το Κράτος τον είχε πρώτοσυλλάβει για μια αποτυχημένη απόπειρα ληστείας τράπεζας, μια πολύ κακή απόπειρα ληστείας αφού το υποκατάστημα της τράπεζας βρισκόταν σε χωριό με μία μοναδική είσοδο που αποτελεί και την έξοδο για πολλά χιλιόμετρα. Μάλιστα ο εισαγγελέας στην αγόρευση του στην δίκη δευτέρου βαθμού, χρόνια αργότερα, επισήμανε ότι πρώτη φορά έβλεπε ληστεία που αφήνουν τους ομήρους ελεύθερους και δεν τους χρησημοποιούν για «ασπίδα» κατά την καταδίωξη παρόλο που είχαν το πάνω χέρι λόγω του βαρύ οπλισμού, ο οποίος μάλιστα δεν χρησημοποιήθηκε κατά των αστυνομικών. Από κανένα στοιχείο δεν μπορούσε να συμπεράνει ο εισαγγγελέας την κατηγορία για συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική ομάδα :
Αλλά τι είναι μία ληστεία τράπεζας μπροστά στην ίδρυση μίας; Όπως θέτει το ερώτημα ο Μπρέχτ…
Ο Νίκος Ρωμανός δεν ήταν τρομοκράτης, ούτε κάποιο έγκλημα, είτε πολέμου είτε κατά της ανθρωπότητας, έκανε. Αναρχικός είναι και γι’ αυτό τον ξανά-συνέλαβαν. Την ίδια στιγμή βρίσκονται έξω γυναικοκτόνοι και παιδοβιαστές, αφού δεν είχαν δώσει κάποιο δικαίωμα στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας… έφεραν όλα τα απαραίτητα για τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας χαρακτηριστικά, και διακριτικά στις δίκες, και έχοντας άκρες όπως χαρακτηριστικά διαφημίζει και η τελευταία υπόθεση από την φρουρά της Βουλής…
Ακόμα τους στοιχειώνουν τα λόγια εκείνου του 15χρονου, « Αναρχία ρε… » που ήθελε να υποδυθεί μάλλον έναν σύχγρονο Ρομπέν των Δασών.
Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη… και του κολλητού του Νίκου που τον ανάγκασε το Κράτος να κουβαλήσει ΜΌΛΙΣ στα 15 του χρόνια τον δολοφονημένο κολλητό του ώστε να τον οδηγήσει πολύ νωρίς στην τελευταία του κατοικία. Ο Νίκος δεν είναι απλώς ένας άνθρωπος… ο Νίκος εκπροσωπεί μια ολόκληρη γενιά που αρνείται να αποδεχτεί την αδικία, την καταπίεση και την σιωπή, μία σιωπή που ηγεμονεύει την ελληνική κοινωνία στην εποχή (που χάνονται βαγόνια και πλαστικές σακούλες αρμενίζουν) των Τε…ράτων.
… εκείνον τον Δεκέμβρη αν ήσουν παιδί πέθανες!
*Ο κ Αραβαντινός Σιμωνέτος Χαράλαμπος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ληξούρι, σπούδασε πολιτικές επιστήμες και δημόσια διοίκηση στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, έχει μεταπτυχιακό στην διεθνή διακυβέρνηση και πολιτική. Ζει στη Γαλλία και είναι σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Cooparation internationale et NGO » στο Université Sorbonne Paris Nord. Ήταν υποψήφιος Ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στις ευρωεκλογές του 2023.
