Μερική άποψη του εσωτεριού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες.
Φωτογραφία Γιάννη Βαρούχα.

Η εξαφάνιση του Τζών Αυλακιώτη και άλλες ιστορίες από την παγωμένη κεντρική Ευρώπη (μέρος II)..

Τον συνάντησα στο lounge ενός μεγάλου ξενοδοχείου, στην Rue des Chartreux στις Βρυξέλλες, μπήκε μέσα σπρώχνοντας την γυάλινη περιστρεφόμενη πόρτα και κάθισε απέναντί μου. Κρυβόταν πάλι ως συνήθως πίσω από το κόκκινο κασκόλ του και το τσόχινο καπέλο του. Παρήγγειλε έναν espresso… εγώ τελείωνα το τσάι μου.

-Λοιπόν, θα μου πείτε τι θέλετε?

– Όχι ακόμη..

– Ζητήσατε να με συναντήσετε.

– Είμαι δημοσιογράφος.

– Σύμφωνοι.

– Καλός δημοσιογράφος.

– Καμία αντίρρηση. (έσπρωξε το μισοτελειωμένο αχνιστό καφέ του προς το μέρος μου και έκανε νόημα στον σερβιτόρο).

-Επομένως πληρώνομαι για να μην μιλάω.

Έσπρωξε προς το μέρος μου έναν φάκελο με χρήματα κοιτώντας με επίμονα αλλά όχι παρακλητικά. Περίμενε την αντίδρασή μου. Του τον γύρισα πίσω. Όχι γιατί είμαι καλός άνθρωπος. Μerde είμαι όπως λένε οι Γάλλοι. Απλά δεν μου αρέσει να με ελέγχουν. Για την ακρίβεια, σιχαίνομαι να με ελέγχουν.

• Καλημέρα σας.

Ψέλλισα βιαστικά και βγήκα γρήγορα στον καθαρό αέρα. Δεν τον ξαναείδα από τότε..φρόντισα να χαθούν τα ίχνη μου.

Ή έτσι νόμιζα. Προς ώρας ο παγωμένος αέρας της  Rue des Chartreux μου έκανε καλό.

 Μου έδινε μια μικρή αλλά σημαντική πίστωση χρόνου να επεξεργαστώ λίγο καλύτερα τα δεδομένα αυτής της παράξενης συνάντησης με τον αθεόφοβο Tζών Αυλακιώτη.

Οι ελληνικές αρχές τον πίστευαν νεκρό..ή τον είχαν κηρύξει σε αφάνεια στην καλύτερη των περιπτώσεων. Εκείνος όμως εξέδιδε πλαστά εντάλματα της Interpol και κυκλοφορούσε ανενόχλητος μεταξύ Γαλλίας, Ελβετίας και Βρυξελλών.  Δεν θα ξεμπέρδευα τόσο εύκολα με την αυτού μεγαλειότητά του. Αυτό το ήξερα εξαρχής και απευχόμουν τα κακά ξεμπερδέματα.

Μπήκα στην patisserie Aux-merveilleux-de-Fred τσιμπήσω ένα αχνιστό κρουασάν. Το κρύο που με διαπερνούσε και ο παγωμένος αέρας ήταν λιγότερο απειλητικό από τις σκέψεις που με πολιορκούσαν σε όλο τον δρόμο της επιστροφής προς το γραφείο μου.

Δεν έτρεξα να κρυφτώ γρήγορα πίσω από καμιά κολώνα ούτε με κατάπιε το μετρό, όπως ο αναγνώστης φαντάζεται. Δεν το έκανα γιατί δεν είχε κανένα νόημα. Ήξερα ότι με παρακολουθούν από καιρό και ότι ανα πάσα ώρα και στιγμή μπορούσαν να με εντοπίσουν. Αλλά όχι να με συλλάβουν.

Το λογισμικό Venus είχε την δυνατότητα να καταλάβει τον υπολογιστή μου, το κινητό μου, μέχρι και την φριτέζα μου αθόρυβα και αποτελεσματικά, σε ανύποπτο χρόνο και χωρίς κανένα κλικ, οπότε παρακολουθούνταν όλες οι συνομιλίες μου.

Η χρήση κατασκοπευτικού λογισμικού συνιστά απειλή για τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις βασικές αρχές του δικαίου της ΕΕ, όπως η (αντιπροσωπευτική-διαβουλευτική) δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Υπάρχει κίνδυνος να υπονομευθούν οι ίδιες οι αρχές στις οποίες βασίζεται το νομικό σύστημα της ΕΕ.

Στα διεθνή και ευρωπαϊκά νομικά συστήματα, οι δραστηριότητες εθνικής ασφάλειας μπορούν να δικαιολογήσουν περιορισμούς στα θεμελιώδη δικαιώματα, αλλά για να είναι νόμιμοι οι περιορισμοί αυτοί, πρέπει να πληρούν τις προϋποθέσεις της νομιμοποίησης, της νομιμότητας, της αναγκαιότητας, της εξισορρόπησης και του συμβατού με τη δημοκρατία.

Σε πολλές περιπτώσεις χρήσης του, το Venus  δεν έχει μέχρι στιγμής εκπληρώσει αυτές τις απαιτήσεις, δεδομένου ότι έχει χρησιμοποιηθεί για μη νόμιμους σκοπούς, χωρίς επαρκές νομικό πλαίσιο, ελλείψει πραγματικής ανάγκης, προκαλώντας δυσανάλογη βλάβη στα ατομικά δικαιώματα και υπονομεύοντας την Δημοκρατία.

Το κατασκοπευτικό αυτό λογισμικό έχει σχεδιαστεί για να συλλέγει πληροφορίες σχετικά με τους χρήστες χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεσή τους. Μπορεί να παρακολουθεί τις διαδικτυακές δραστηριότητες των χρηστών, να κλέβει προσωπικές πληροφορίες ή να εμφανίζει ανεπιθύμητες διαφημίσεις. Το κατασκοπευτικό λογισμικό μπορεί να εξαπλωθεί μέσω μολυσμένων αρχείων ή μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ή μπορεί να συνδυαστεί με άλλο λογισμικό και να εγκατασταθεί χωρίς τη γνώση του χρήστη. Μπορεί επίσης να κατεβάσει άλλα κακόβουλα προγράμματα από το Διαδίκτυο και να τα εγκαταστήσει στη συσκευή.

Δεν πρόλαβα να φτάσω στο γραφείο μου, στην  Rue du Vieux Marché aux Grains. Μπήκα βιαστηκά σε ένα ταξί και έτρεξα στο αεροδρόμιο. Εκεί μπορούσαν άνετα να με συλλάβουν, Θα καλούσα στην πρεσβεία μου.

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήταν η ώρα των πρασίνων.. νύχτωνε νωρίς και ψήφιζαν τον προϋπολογισμό…