Ιερά παράκληση και το κλείσιμο των Εθνικών οδών….
Καί ύπέρ τού διαφυλαχθήναι ήμάς άπό όργής…, λιμού, λοιμού, σεισμού καταποντισμού…..
Σε κάθε Ιερά παράκληση που τελείτε στην Εκκλησία ο ιερέας θα ζητήσει απο τον Θεό να μας διαφυλάξει απο άσχημα γεγονότα, φυσικές καταστροφές, πολέμους ήτε εμφύλιους ήτε “επιδρομές αλλοφύλων”, αρρώστιες και πείνα, πυρκαγιές πλημύρες και αιφνίδιο θάνατο.
Πρώτα πρώτα όμως από την “ΟΡΓΗ”. Να πάρει η οργή, λέμε! Φαίνεται πως όλο και περισσότερο οργιζόμαστε, όλο και πιο συχνά αφηνόμαστε στη μεθυστική απώλεια της ψυχραιμίας μας, όλο και πιο «κόκκινα» τα βλέπουμε τα πράγματα, και αντιδρούμε αναλόγως. Θα μου πειτε, η οργή είναι ένα βασικό ανθρώπινο συναίσθημα: είναι φυσικό να εξοργιζόμαστε με αυτά που μας ενοχλούν πολύ, στο κάτω-κάτω αίμα τρέχει στις φλέβες μας… Κι ο ίδιος ο Χριστός οργίστηκε με τους αργυραμοιβούς που κάναν τον οίκο του οίκο εμπορίου και πήρε το φραγγέλιο.
Αλίμονο εάν δεν νιώσουμε παραφορά όταν αδικούμαστε εμείς ή τα πρόσωπα που αγαπάμε. Αλίμονο εάν μείνουμε απαθείς όταν κάποιοι καταστρέφουν τον πλανήτη με κίνητρο το κέρδος ή όταν σκοτώνονται αθώοι. Για να δούμε όμως από πού κρατά η σκούφια της οργής. Ίσως μαθαίνοντας γι’ αυτήν, να μπορέσουμε, όχι να την εξαφανίσουμε, αλλά να την ελέγξουμε…
Λοιπόν, το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας λέει πως η «οργή», δηλαδή ο έντονος θυμός, σημαίνει την έντονη ψυχική κατάσταση που προκαλείται απο αδικία ή προσβολή και εκδηλώνεται με επιθετική συμπεριφορά και επιθυμία για εκδίκηση. Επίσης “οργώ” σημαίνει και την έντονη επιθυμία (ιδίως και συγχωρέστε με) για… συνουσία, εξ ου και το “οργασμός”. Κι αυτό όμως βγαίνει απ τα σπλάχνα της οργής.
Αρα λοιπόν, μπορούμε να πούμε οτι είναι ενα βασικό ανθρώπινο συναίσθημα που αν καταφέρουμε να το ελέγξουμε, θα το κάνουμε απόλυτα δημιουργικό. Όπως η πρώτη δημιουργική πράξη επιβίωσης του αγρότη, το ΟΡΓΩΜΑ. (Οργή. Όργιο. Οργασμός. Οργώνω. Ρίζα ὅλων τό ἔργον, τῆς ΕΡ(ας)Γ(ης)ΟΝ(μετοχή οὐδετέρου τοῦ ρήματος εἰμί=εἶμαι, ὑπάρχω). Ἔργον τό ὑπάρχΟΝ τῆς ΕΡας Γῆς. Ἐκ τοῦ ἔργου τά ὀργάω, ὀργώνω, ὀργή, ὀργάζω κ.ἄ. οὐκ ἔστιν ἀριθμός. Ἀρχική σημασία τῆς λέξεως ἔργον=καλλιέργεια τῆς γῆς.
Κι εδω έρχεται η δική μου οργή. Οργή ενός ανθρώπου που έζησε απο κοντά (θεατής ) τον αγώνα του αγρότη που του κλέβαν την σοδειά Θεοί (φύση, καταστροφές, έντομα κτλ) και Δαίμονες (Χοντρέμποροι). Του Αγρότη που αύριο θα κλείσει τους δρόμους. Οργισμένος. Ξέρει κι αυτός κι εγώ κι εσύ πως τα γκάτζετ δεν τρώγονται, ούτε οι υπηρεσίες ούτε ο τηλεοπτικός σανός, ούτε οι σκληρόπετσοι και καλοπληρωμένοι πολιτικοί μας. Ξέρει πως το τραπέζι σου (και μου) το γεμίζει ΜΟΝΟ αυτός, ο αγροτοκτηνοτρόφος, ο άνθρωπος που βρίσκεται πάνω στο τρακτέρ, αυτό που αύριο θα σου (μας) κλείσει τον δρόμο. Και δεν θα το κάνει αυτό μόνο για τον εαυτό του και την τσέπη του και τα παιδιά του, αλλά και για σένα που ανέχεσαι να ψωνίζεις από το Super Market τον αρακά 3,80 € τα 800 γραμμάρια, ενώ αυτός που όργωσε το χωράφι, το φύτεψε, το ψέκασε, το πότισε, το μάζεψε και μάτωσε, πληρώθηκε από 49 έως 70 λεπτά το κιλό! Για να το αγοράσω εγώ κι εσύ έξι φορές πάνω, κι αυτό ΟΧΙ κιλό. Ολοι μαζί πρέπει να στηρίξουμε τον αγώνα του. Η επιβίωσή μας περνάει απο τον δικό του δρόμο. Αγρότη, ο Θεός μαζί σου.