Παρατηρώ τις χαρές και τους πανηγυρισμούς των πολιτικών και των δημοσιογράφων, αλλά και του κόσμου που συγκεντρώθηκε για να χαρεί την καταδίκη της φασιστικής οργάνωσης.
Μια δικαίωση ασφαλώς προέκυψε, αλλά ας μην κρυβόμαστε τίποτε δεν έχει τελειώσει…
Ο φασισμός είναι εδώ! Είναι ανάμεσά μας, κοντά μας και μέσα μας!
Ο φασισμός είναι κάτι περισσότερο από μια ιδεολογία: Είναι το κτήνος που κυοφορείται σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη και αναδύεται όταν οι κατάλληλες συνθήκες το επιτρέψουν. Είναι συνυφασμένος με τη ζωή, την σκέψη μας, τις πράξεις μας και ενίοτε βρίσκει διέξοδο και εκφράζεται μέσα από λόγια, στάσεις και συμπεριφορές.
Εν τη απουσία της παιδείας – με την ευρεία έννοια του όρου – ο άνθρωπος γίνεται οπαδός και ο λαός γίνεται μάζα που ακολουθεί “σωσίες” και εμπιστεύεται κάθε είδους μονόπλευρες θεωρίες και μισαλλόδοξες ιδέες, νομίζοντας ότι θ’ αλλάξει τη μοίρα του εις βάρος των “κακών άλλων”.
Ο φασισμός είναι μέσα μας, στην οικογένεια, στην εργασιακή σχέση, στις κοινωνικές επαφές και φυσικά στη σχέση μας με το Κράτος.
Παραθέτω μερικά παραδείγματα:
-Το υπερφίαλο ΕΓΩ όταν κατακλύζει το ΕΜΕΙΣ, δε θέλει να υποταχθεί ούτε να συμπεριληφθεί σε αυτό και παράλληλα θέλει να επιβληθεί στο ΕΜΕΙΣ με οποιοδήποτε τρόπο. (π.χ. Θα σου δείξω εγώ! Θα κάνεις αυτό που σου λέω! )
-Η εμμονή στις παραδόσεις και η απόρριψη κάθε νεωτερισμού, η προγονολατρεία, οι εθνικοί μύθοι που συντηρούν και αναπαράγουν το ρατσισμό και την ιδέα της φυλετικής υπεροχής μας απωθούν από κάθε προσπάθεια συγκατάθεσης και αποδοχής των “ξένων”.
-Η απουσία διαλόγου είναι έλλειψη δημοκρατίας.
-Η διάκριση των φύλων και τα στερεότυπα που τα συνοδεύουν : ο άντρας-κυνηγός, δυνατός, ισχυρός, η γυναίκα-θύμα, αδύναμη, σύμβολο του σεξ, κτλ., δε βοηθούν στην κοινωνία της αλληλεγγύης και της αποδοχής.
-Η λατρεία για τους ισχυρούς ως κινητήρια δύναμη που θα οδηγήσει στην επιτυχία και η περιφρόνηση για τους αδύναμους οι οποίοι αποτελούν τροχοπέδη στο κοινωνικό άρμα.
-Η καθολική σύνταξη πίσω από “εμπνευσμένους αρχηγούς” που έχουν το κοκαλάκι της νυχτερίδας να μαγεύουν το κοινό και να το μετατρέπουν σε αγέλη προβάτων.
-Η κυριαρχία των ΜΜΕ που διαπαιδαγωγούν την κοινωνία και ιδιαίτερα τη νεολαία με λάθος πρότυπα και τηλεοπτικά “σκουπίδια”, με το πρόσχημα της ψυχαγωγίας, είναι φασιστική γιατί ενισχύει τα σεξιστικά και ρατσιστικά στερεότυπα και κατά το πλείστον δεν προσφέρει ποιοτική διασκέδαση.
-Το Κράτος σε όλες του τις δομές δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στον πολίτη. Οι πολίτες διαμαρτύρονται για τις αδικίες στους… δημοσιογράφους και τότε παρεμβαίνει “ο αρμόδιος” και σαν από μηχανής Θεός δίνει τη λύση. Είναι ο Ένας και μοναδικός που κατέχει την εξουσία να διορθώσει την αδικία. Όπως έκανε παλιά ο αυτοκράτορας!
Σύμφωνα με το μεγάλο Μάνο Χατζηδάκι : “Η μόνη αντιβίωση για το κτήνος που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή Παιδεία, όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η Παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια.
Όμως μια τέτοια Παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής”.
*Φωτογραφία άρθρου : Jerry Apostolatos
Οι εικονιζόμενες ρίζες συμβολίζουν το βαθύ ρίζωμα των ολοκληρωτικών στερεοτύπων μέσα στην κοινωνία μας που περιγράφονται στο κείμενο της Ειρήνης Φωκά. Κατά την εναλλακτική αισιόδοξη τοποθέτηση, η φωτογραφία μας δείχνει συμβολικά ότι αυτές οι ρίζες μπορούν να κοπούν… αρκεί να το θέλουμε!
