Σοφία Μπεκατώρου. Το πρόσωπο των ημερών. Μπράβο στη Σοφία Μπεκατώρου!
Τα κανάλια μας κατακλύζουν με τη δήλωση της αθλήτριας σε υψηλούς τόνους. Μαζί με αυτήν και άλλες παρόμοιες που ειπώθηκαν δημόσια μετά από πολλά χρόνια σιωπής… Οι δημοσιογράφοι βρήκαν την ευκαιρία να ασχοληθούν με “πικάντικες” ιστορίες για να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των βαριεστημένων τηλεθεατών τους…
Δεν βρίσκω λόγο να συμμεριστώ την έκπληξή τους ότι συνέβη πριν από 20 χρόνια σεξουαλική παρενόχληση σε έναν επαγγελματικό χώρο (εν προκειμένω του αθλητισμού).
Βεβαίως αξίζουν συγχαρητήρια στη Σοφία Μπεκατώρου που το είπε δημόσια για να στείλει το μήνυμα στις χιλιάδες γυναίκες που παρενοχλούνται ή κακοποιούνται ΤΩΡΑ σεξουαλικά.
Αλλά γιατί τόσα χρόνια σιωπής; Και η άλλη οικογένεια της 11χρονης αθλήτριας που βιάστηκε το παιδί τους, το καταγγέλλουν 10 χρόνια μετά; Γιατί δεν υπερασπίστηκαν το κορίτσι τους τόσα χρόνια και περίμεναν την Μπεκατώρου να βγει μπροστά;
Αν κάπου έχουν πλεονέκτημα οι θύτες είναι η σιωπή των θυμάτων. Εκεί ποντάρουν και δε φοβούνται να κάνουν τις ατιμίες τους. Και τα θύματα θυματοποιούνται λόγω της ανάγκης ή της άγνοιας τους γιατί σιωπούν, ή μάλλον έχουν ΜΑΘΕΙ να σιωπούν και να ντρέπονται. Από τη σεμνότυφη πατριαρχική οικογένεια, τη θρησκόληπτη αντίληψη της σεξουαλικότητας και την εξουσιαστική κοινωνική συνθήκη που ενυπάρχει έχουν ενστερνιστεί πολύ καλά το δόγμα “η σιωπή είναι χρυσός”. Πρόκειται για κοινωνικό και οικογενειακό βίωμα που περνάει αβίαστα στο νέο άτομο και αλίμονο αν ο γονιός δεν καταλάβει τη φοβία για να προσπαθήσει να κάνει το παιδί να μιλήσει ανοιχτά.
Ετεροχρονισμένα, μόνο η ψυχοθεραπεία μπορεί να δώσει λύση στα όποια τραύματα του ανθρώπου και καμιά φορά ούτε αυτή… Τότε οι δημόσιες δηλώσεις και τα δικαστήρια δεν προσφέρουν ανακούφιση στην προσωπική ζωή. Κάποιου είδους “δικαίωση” για την τιμωρία του ενόχου ίσως, αλλά τα τραύματα επουλώνονται με πιο περίπλοκες διαδικασίες.
Αλήθεια όμως σε πόσους από μας προκάλεσε έκπληξη το φαινόμενο της σεξουαλικής παρενόχλησης σε μια νέα γυναίκα το 1998; Ή ο βιασμός της ανήλικης από κάποιον που έχει εξουσιαστική σχέση μαζί της; Ασφαλώς σε κανέναν! (Διαφορετικά είμαστε υποκριτές!)
Σημασία έχει ότι αυτό συμβαίνει συνέχεια και αδιάλειπτα μέχρι και τώρα, σε διάφορους χώρους εργασίας. Δεν είναι καιρός να δώσουμε ένα τέλος στην ασέβεια της προσωπικότητας και της υπόληψης του εργαζόμενου ανθρώπου ανεξαρτήτως φύλου;
Σύμφωνα με την έρευνα της ACTIONAID που έγινε στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2020, 9 στις 10 γυναίκες παρενοχλούνται σεξουαλικά στο χώρο εργασίας τους.
Δεν έχω να πω τίποτε άλλο. Γυναίκες ΜΙΛΗΣΤΕ!
