Με την πρόσφατη απόφαση Ete κατά Τουρκίας της 06.09.2022 (αρ. προσφ. 28154/20) του Ευρωπαικού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΑ)
Η προσφεύγουσα καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 10 μηνών για προπαγάνδα υπέρ τρομοκρατικής οργάνωσης επειδή έκοψε και μοίρασε κομμάτια τούρτας σε πιατάκια σε εκδήλωση για τον εορτασμό των γενεθλίων του ηγέτη του PKK. Άσκησε προσφυγή για παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε ότι αυτές οι πράξεις στο σύνολό τους δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι ενσωματώνουν έκκληση σε βία, ένοπλη αντίσταση ή εξέγερση, ούτε είχαν χαρακτηριστικά ρητορικής μίσους. Η δίωξη της προσφεύγουσας, η καταδίκη και η ποινή που προέκυψε με την κατηγορία της προπαγάνδας για τρομοκρατική οργάνωση ισοδυναμούσαν με παρέμβαση στην άσκηση του δικαιώματός της στην ελευθερία της έκφρασης. Η παρέμβαση επεδίωκε τους νόμιμους στόχους της προστασίας της εθνικής ασφάλειας και της εδαφικής ακεραιότητας και της πρόληψης της αταξίας και του εγκλήματος.
Το Δικαστήριο του Στρασβούργου έκρινε ότι το επίμαχο μέτρο της ποινικής καταδίκης δεν ήταν απάντηση σε μια πιεστική κοινωνική ανάγκη, ανάλογη προς τους θεμιτούς στόχους που επιδιώκονται, ούτε ήταν απαραίτητο σε μια δημοκρατική κοινωνία.
Το ΕΔΔΑ διαπίστωσε (ομόφωνα) παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης (άρθρο 10 της ΕΣΔΑ) και επιδίκασε 2.000 ευρώ για ηθική βλάβη και 1.500 ευρώ για έξοδα και δαπάνες.
33 χρόνια μετά την δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη η έννοια της τρομοκρατίας δεν διαφοροποιείται ως θα έπρεπε σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο πρέπει να διανυθούν πολλά χιλιόμετρα για να μην αυτοαναιρεθούν θεμελιώδη κεκτημένα και συνταγματικώς κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι φονταμενταλιστικές πολιτικές ποτέ δεν βοηθάνε και το παράδειγμα της Ουκρανίας, συγκλίνουσα συνιστώσα στο διαφαινόμενο πλην δισεπίλυτο θέμα της ενέργειας και της σίτισης, παρεισάγει ότι τα αυτονόητα κεκτημένα δυστυχώς ακυρώνονται και επαφίενται στην αβελτηρία της διεθνούς διπλωματίας.
Ο Ζαν Πώλ Σάρτρ είχε πεί πολύ εύστοχα στα «Βρώμικα Χέρια» ότι «είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε ελεύθεροι»
Το μοναδικό λάθος της προσφεύγουσας είναι ότι έκανε κάτι πολύ προφανές.
